1 T ani ai u foli akoma dishepujve të vet: “Ishte një njeri i pasur që kishte një administrator; këtë e paditën se po ia shkapërderdhte pasurinë e tij.

He also said to His disciples: “There was a certain rich man who had a steward, and an accusation was brought to him that this man was wasting his goods.

2 A tëherë ai e thirri dhe i tha: "Ç’është kjo që po dëgjoj për ty? Më jep llogari për ato që ke administruar, sepse ti nuk mund të jesh më administratori im".

So he called him and said to him, ‘What is this I hear about you? Give an account of your stewardship, for you can no longer be steward.’

3 D he administratori tha me vete: "Ç’do të bëj unë tani, që zotëria im po ma heq administrimin? Të gërmoj, s’e bëj dot, dhe të lyp, më vjen turp.

“Then the steward said within himself, ‘What shall I do? For my master is taking the stewardship away from me. I cannot dig; I am ashamed to beg.

4 E di ç’do të bëj që njerëzit të më pranojnë në shtëpitë e tyre kur të hiqem nga administrimi".

I have resolved what to do, that when I am put out of the stewardship, they may receive me into their houses.’

5 I thirri atëherë një nga një ata që i detyroheshin zotërisë së tij dhe i tha të parit: "Sa i detyrohesh zotërisë tim?".

“So he called every one of his master’s debtors to him, and said to the first, ‘How much do you owe my master?’

6 A i u përgjigj: "Njëqind bato vaj". Atëherë ai i tha: "Merre dëftesën tënde, ulu dhe shkruaj shpejt pesëdhjetë".

And he said, ‘A hundred measures of oil.’ So he said to him, ‘Take your bill, and sit down quickly and write fifty.’

7 P astaj i tha një tjetri: "Po ti sa i detyrohesh?". Ai u përgjigj: Njëqind kora grurëë". Atëherë ai i tha: "Merre dëftesën tënde dhe shkruaj tetëdhjetë".

Then he said to another, ‘And how much do you owe?’ So he said, ‘A hundred measures of wheat.’ And he said to him, ‘Take your bill, and write eighty.’

8 Z otëria e lavdëroi administratorin e pandershëm, se kishte vepruar me mençuri, sepse bijtë e kësaj bote, në brezin e tyre, janë më të mençur se bijtë e dritës.

So the master commended the unjust steward because he had dealt shrewdly. For the sons of this world are more shrewd in their generation than the sons of light.

9 U në, pra, po ju them: Bëjini miqtë me pasuri të padrejta sepse, kur këto do t’ju mungojnë, t’ju pranojnë në banesat e përjetshme.

“And I say to you, make friends for yourselves by unrighteous mammon, that when you fail, they may receive you into an everlasting home.

10 K ush është besnik në të vogla, është besnik edhe në të mëdhatë; dhe kush është i padrejtë në të vogla, është i padrejtë edhe në të mëdhatë.

He who is faithful in what is least is faithful also in much; and he who is unjust in what is least is unjust also in much.

11 P ra, në qoftë se ju nuk keni qenë besnikë në pasuritë e padrejta, kush do t’ju besojë pasuritë e vërteta?

Therefore if you have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true riches?

12 D he, në qoftë se nuk keni qenë besnikë në pasurinë e tjetrit, kush do t’ju japë tuajën?

And if you have not been faithful in what is another man’s, who will give you what is your own?

13 A snjë shërbëtor nuk mund t’u shërbejë dy zotërinjve; sepse ose do ta urrejë njerin e tjetrin do ta dojë, ose do të lidhet me njerin dhe tjetrin do ta përbuzë; ju nuk mund t’i shërbeni Perëndisë dhe mamonit.”

“No servant can serve two masters; for either he will hate the one and love the other, or else he will be loyal to the one and despise the other. You cannot serve God and mammon.” The Law, the Prophets, and the Kingdom

14 D he farisenjtë, të cilët ishin shumë të dhënë pas parasë, i dëgjonin të gjitha këto dhe e tallnin.

Now the Pharisees, who were lovers of money, also heard all these things, and they derided Him.

15 D he ai u tha atyre: “Ju jeni ata që e justifikoni veten përpara njerëzve, por Perëndia i njeh zemrat tuaja; sepse ajo që vlerësohet shumë ndër njerëzit është gjë e neveritshme para Perëndisë.

And He said to them, “You are those who justify yourselves before men, but God knows your hearts. For what is highly esteemed among men is an abomination in the sight of God.

16 L igji dhe profetët arrijnë deri në kohën e Gjonit; që atëherë shpallet mbretëria e Perëndisë dhe gjithkush përpiqet të hyjë aty.

“The law and the prophets were until John. Since that time the kingdom of God has been preached, and everyone is pressing into it.

17 P or është më lehtë që të mbarojnë qielli dhe toka, se sa të bjerë poshtë qoftë edhe një pikë nga ligji.

And it is easier for heaven and earth to pass away than for one tittle of the law to fail.

18 A i që lëshon gruan e vet dhe merr një tjetër, shkel kurorën; edhe ai që martohet me një grua të lëshuar nga i burri, shkel kurorën.”

“Whoever divorces his wife and marries another commits adultery; and whoever marries her who is divorced from her husband commits adultery. The Rich Man and Lazarus

19 P or atje ishte një njeri i pasur, që vishej me të purpurta dhe me rroba të çmueshme prej liri dhe për ditë e kalonte shkëlqyeshëm.

“There was a certain rich man who was clothed in purple and fine linen and fared sumptuously every day.

20 A tje ishte edhe një lypës, i quajtur Llazar, që rrinte para derës së tij, dhe trupin e kishte plot me plagë të pezmatuara,

But there was a certain beggar named Lazarus, full of sores, who was laid at his gate,

21 d he dëshironte të ngopej me thërrimet që binin nga tryeza e pasanikut; madje edhe qentë vinin e ia lëpinin plagët.

desiring to be fed with the crumbs which fell from the rich man’s table. Moreover the dogs came and licked his sores.

22 P or ndodhi që lypësi vdiq dhe engjëjt e çuan në gji të Abrahamit; vdiq edhe pasaniku dhe e varrosën.

So it was that the beggar died, and was carried by the angels to Abraham’s bosom. The rich man also died and was buried.

23 D he, duke pasur mundime në ferr, i çoi sytë dhe pa nga larg Abrahamin dhe Llazarin në gji të tij.

And being in torments in Hades, he lifted up his eyes and saw Abraham afar off, and Lazarus in his bosom.

24 A tëherë ai bërtiti dhe tha: "O atë Abraham, ki mëshirë për mua, dhe dërgoje Llazarin të lagë majën e gishtit të vet në ujë që të më freskojë gjuhën, sepse po vuaj tmerrësisht në këtë flakë.

“Then he cried and said, ‘Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus that he may dip the tip of his finger in water and cool my tongue; for I am tormented in this flame.’

25 P or Abrahami thoshte: "O bir, kujto se ti i ke marrë të mirat e tua gjatë jetës sate, kurse Llazari të këqijat; tashti, përkundrazi, ai po përdëllehet dhe ti vuan.

But Abraham said, ‘Son, remember that in your lifetime you received your good things, and likewise Lazarus evil things; but now he is comforted and you are tormented.

26 D he, veç të gjithave, midis nesh dhe jush është një humnerë e madhe, kështu që ata që do të donin të kalonin që këtej tek ju nuk munden; po ashtu askush nuk mund të kalojë që andej te ne".

And besides all this, between us and you there is a great gulf fixed, so that those who want to pass from here to you cannot, nor can those from there pass to us.’

27 P or ai i tha: "Atëherë, o atë, të lutem ta dërgosh atë te shtëpia e tim eti,

“Then he said, ‘I beg you therefore, father, that you would send him to my father’s house,

28 s epse unë kam pesë vëllezër e le t’i paralajmërojë rreptësisht që të mos vijnë edhe ata në këtë vend mundimesh".

for I have five brothers, that he may testify to them, lest they also come to this place of torment.’

29 A brahami u përgjigj: "Kanë Moisiun dhe profetët, le t’i dëgjojnë ata".

Abraham said to him, ‘They have Moses and the prophets; let them hear them.’

30 A i tha: "Jo, o atë Abraham, por nëse dikush nga të vdekurit do të shkojë tek ata, do të pendohen".

And he said, ‘No, father Abraham; but if one goes to them from the dead, they will repent.’

31 A tëherë ai i tha: "Nëse ata nuk e dëgjojnë Moisiun dhe profetët, nuk do të binden edhe në se dikush ringjallet prej të vdekurish".”

But he said to him, ‘If they do not hear Moses and the prophets, neither will they be persuaded though one rise from the dead.’”