1 D ëgjo lutjen time, o Zot, vëru veshin lutjeve të mia; përgjigjmu me besnikërinë dhe drejtësinë tënde.

(142-1) ^^Псалом Давида.^^ Господи! услышь молитву мою, внемли молению моему по истине Твоей; услышь меня по правде Твоей

2 D he mos hyr në gjyq me shërbëtorin tënd, sepse asnjë i gjallë nuk do të jetë i drejtë para teje.

(142-2) и не входи в суд с рабом Твоим, потому что не оправдается пред Тобой ни один из живущих.

3 S epse armiku më përndjek, ai e ka rrëzuar deri për tokë jetën time; më detyron të banoj në vende të errëta, ashtu si ata që kanë vdekur prej një kohe të gjatë.

(142-3) Враг преследует душу мою, втоптал в землю жизнь мою, принудил меня жить во тьме, как давно умерших, --

4 P randaj fryma ime dobësohet brenda meje, dhe zemra ime e ka humbur krejt brenda trupit tim.

(142-4) и уныл во мне дух мой, онемело во мне сердце мое.

5 K ujtoj ditët e lashta; bie në mendime të thella mbi tërë veprat e tua; reflektoj mbi gjëra që kanë bërë duart e tua.

(142-5) Вспоминаю дни древние, размышляю о всех делах Твоих, рассуждаю о делах рук Твоих.

6 I zgjas duart e mia drejt teje; shpirti im është i etur për ty, si një tokë e thatë. (Sela)

(142-6) Простираю к Тебе руки мои; душа моя--к Тебе, как жаждущая земля.

7 N xito të më përgjigjesh, o Zot, fryma ime po dobësohet; mos më fshih fytyrën tënde, që të mos bëhem i ngjashëm me ata që zbresin në gropë.

(142-7) Скоро услышь меня, Господи: дух мой изнемогает; не скрывай лица Твоего от меня, чтобы я не уподобился нисходящим в могилу.

8 M ë bëj të ndjej mirësinë tënde në mëngjes, sepse unë kam besim te ti; më trego rrugën nëpër të cilën duhet të eci, sepse unë e lartoj shpirtin tim drejt teje.

(142-8) Даруй мне рано услышать милость Твою, ибо я на Тебя уповаю. Укажи мне путь, по которому мне идти, ибо к Тебе возношу я душу мою.

9 M ë çliro nga airmiqtë e mi, o Zot, te ti unë fshihem.

(142-9) Избавь меня, Господи, от врагов моих; к Тебе прибегаю.

10 M ë mëso so ta plotësoj vullnetin tënd, sepse ti je Perëndia im; Fryma jote e mirë le të më udhëheqë në tokë të shenjtë.

(142-10) Научи меня исполнять волю Твою, потому что Ты Бог мой; Дух Твой благий да ведет меня в землю правды.

11 G jallëromë, o Zot, për hir të emrit tënd; me drejtësinë tënde më shpëto nga fatkeqësia.

(142-11) Ради имени Твоего, Господи, оживи меня; ради правды Твоей выведи из напасти душу мою.

12 N ë mirësinë tënde shkatërro armiqtë e mi dhe zhduki tërë ata që e pikëllojnë shpirtin tim, sepse unë jam shërbëtori yt.

(142-12) И по милости Твоей истреби врагов моих и погуби всех, угнетающих душу мою, ибо я Твой раб.