1 А з съм човекът, който видях скръб от тоягата на Неговия гняв.

Io sono l'uomo che ha visto l'afflizione sotto la verga del suo furore.

2 Т ой ме е водил и завел в тъмнина, а не в светлина.

Egli mi ha guidato e mi ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.

3 Н авярно против мен обръща повторно ръката Си всеки ден.

Sí, contro di me egli ha volto ripetutamente la sua mano tutto il giorno.

4 З астари плътта и кожата ми; строши костите ми.

Egli ha consumato la mia carne e la mia pelle, ha frantumato le mie ossa

5 И здигна против мен укрепления; и ме окръжи с горест и труд.

Ha costruito bastioni contro di me, mi ha circondato di amarezza e di affanno.

6 С ложи ме да седна в тъмнина като отдавна умрелите.

Mi ha fatto abitare in luoghi tenebrosi, come i morti da lungo tempo.

7 О бгради ме и не мога да изляза; отегчи веригите ми.

Mi ha costruito attorno un muro, perché non esca; ha reso pesante la mia catena.

8 О ще и когато викам и ридая, Той отблъсва молитвата ми.

Anche quando grido e chiedo aiuto a gran voce, egli rifiuta di ascoltare la mia preghiera.

9 О гради с дялани камъни пътищата ми; изкриви пътеките ми.

Egli ha sbarrato le mie vie con pietre tagliate, ha reso i miei sentieri tortuosi.

10 С тана за мене като мечка в засада, като лъв в скришни места.

Egli è stato per me come un orso in agguato, come un leone in luoghi nascosti.

11 О тби настрана пътищата ми и ме разкъса; направи ме пуст.

Ha deviato le mie vie, mi ha dilaniato e mi ha reso desolato.

12 О пъна лъка Си и ме постави като прицел на стрела,

Ha teso il suo arco e mi ha fatto il bersaglio delle sue frecce.

13 з аби в бъбреците ми стрелите на колчана Си.

Ha fatto penetrare nel mio cuore le frecce della sua faretra.

14 С танах за присмех на целия си народ и за песен на тях цял ден.

Sono diventato lo scherno di tutto il mio popolo, la sua canzone di tutto il giorno.

15 Н асити ме с горчивини; опи ме с пелин.

Mi ha saziato di amarezza, mi ha fatto bere assenzio,

16 П ри това счупи зъбите ми с камъчета; покри ме с пепел.

Mi ha spezzato i denti con la ghiaia, mi ha coperto di cenere.

17 О тблъснал си душата ми далеч от мира; забравих благоденствието.

Hai allontanato la mia anima dalla pace, ho dimenticato il benessere.

18 И казах: Погина увереността ми и надеждата ми като отдалечена от Господа.

Ho detto: «E' scomparsa la mia fiducia e la mia speranza nell'Eterno».

19 П омни скръбта ми и изгонването ми, пелина и жлъчката.

Ricordati della mia afflizione e del mio vagare, dell'assenzio e dell'amarezza.

20 Д ушата ми, като ги помни непрестанно, се е смирила дълбоко.

L'anima mia se ne ricorda del continuo ed è abbattuta dentro di me.

21 О баче това си наумявам, поради което имам и надежда:

Questo voglio richiamare alla mente e perciò voglio sperare.

22 ч е по милост Господня ние не бяхме довършени, понеже не чезнат щедростите Му.

E' una grazia dell'Eterno che non siamo stati interamente distrutti, perché le sue compassioni non sono esaurite.

23 Т е се подновяват всяка сутрин; голяма е Твоята вярност.

Si rinnovano ogni mattina; grande è la tua fedeltà.

24 Г оспод е мой дял, казва душата ми; затова ще се надявам на Него.

«L'Eterno è la mia parte», dice l'anima mia, «perciò spererò in lui».

25 Б лаг е Господ към онези, които Го чакат, към душата, която Го търси.

L'Eterno è buono con quelli che sperano in lui, con l'anima che lo cerca.

26 Д обро е да се надява някой и тихо да очаква спасението от Господа.

Buona cosa è aspettare in silenzio la salvezza dell'Eterno.

27 Д обро е за човека да носи хомот в младостта си.

Buona cosa è per l'uomo portare il giogo nella sua giovinezza.

28 Н ека седи насаме и мълчи, когато Господ му го наложи.

Sieda solitario e stia in silenzio quando Dio glielo impone.

29 Н ека сложи устата си в пръстта, дано има още надежда.

Metta la sua bocca nella polvere, forse c'è ancora speranza.

30 Н ека подаде бузата си на онзи, който го бие; нека се насити с укор.

Porga la guancia a chi lo percuote, si sazi di vituperio.

31 З ащото Господ не отхвърля довека.

Poiché il Signore non rigetta per sempre;

32 П онеже, ако и да наскърби, Той пак ще и да се съжали според многото Си милости.

ma, se affligge, avrà compassione, secondo la moltitudine delle sue misericordie,

33 З ащото не оскърбява, нито огорчава от сърце човешките деца.

poiché non è volentieri che umilia ed affligge i figli degli uomini.

34 Д а се тъпчат с крака всичките затворници на света,

Quando uno schiaccia sotto i suoi piedi tutti i prigionieri della terra,

35 д а се извръща съдът на човека пред лицето на Всевишния,

quando uno perverte il diritto di un uomo alla presenza dell'Altissimo.

36 д а се онеправдава човекът в делото му - Господ не одобрява това.

quando si fa torto ad un uomo nella sua causa, il Signore non lo vede?

37 К ой ще е онзи, който казва нещо и то става, без да го е заповядал Господ?

Chi mai dice qualcosa che poi si avvera, se il Signore non la comandato?

38 О т устата на Всевишния не излизат ли и злото, и доброто?

Il male e il bene non procedono forse dalla bocca dell'Altissimo?

39 З ащо би възроптал жив човек, всеки за наказанието на греховете си?

Perché mai si lamenta un uomo vivente, un uomo per la punizione dei suoi peccati?

40 Н ека издирим и изпитаме пътищата си и нека се върнем при Господа.

Esaminiamo le nostre vie, scrutiamole e ritorniamo all'Eterno.

41 Н ека издигнем сърцата и ръцете си към Бога, Който е на небесата, и нека кажем:

Eleviamo i nostri cuori e le nostre mani a Dio nei cieli.

42 С ъгрешихме и отстъпихме; Ти не си ни простил.

Noi abbiamo peccato, siamo stati ribelli e tu non hai perdonato.

43 П окрил си се с гняв и си ни гонил; убил си, без да пощадиш.

Ti sei avvolto nell'ira e ci hai inseguito, hai ucciso senza pietà.

44 П окрил си се с облак, за да не премине молитвата ни.

Ti sei avvolto in una nuvola, perché nessuna preghiera potesse passare.

45 Н аправил си ни като помия и смет сред племената.

Ci hai reso spazzatura e rifiuto in mezzo al popoli.

46 В сичките ни неприятели отвориха широко устата си против нас.

Tutti i nostri nemici hanno spalancato la bocca contro di noi.

47 С трахът и пропастта ни налетяха, запустение и разорение.

Ci sono venuti addosso terrore, laccio, desolazione e rovina.

48 В одни потоци излива окото ми поради разорението на дъщерята на народа ми.

Rivi d'acqua scorrono dai miei occhi per la rovina della figlia del mio popolo.

49 О кото ми пролива сълзи и не престава, защото няма отрада,

Il mio occhio versa lacrime senza smettere, senza interruzione,

50 д окато не се наведе Господ и не погледне от небесата.

fino a quando l'Eterno non guardi dal cielo e non veda.

51 О кото ми прави душата ми да ме боли поради всички дъщери на града ми.

Il mio occhio procura dolore alla mia anima per tutte le figlie della mia città.

52 О нези, които са ми неприятели без причина, ме гонят непрестанно като птиче.

Quelli che mi odiano senza ragione mi hanno dato la caccia come a un uccello.

53 О тнеха живота ми в тъмницата и хвърлиха камък върху мене.

Hanno distrutto la mia vita nella fossa, mi hanno tirato pietre.

54 В оди стигнаха над главата ми; казах: Свърших се.

Le acque scorrevano sopra il mio capo, io dicevo: «E' finita per me».

55 П ризовах името Ти, Господи, от най-дълбоката тъмница.

Ho invocato il tuo nome, o Eterno, dal fondo della fossa.

56 Т и чу гласа ми; не затваряй ухото Си за въздишките ми, за вопъла ми;

Tu hai udito la mia voce; non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, al mio grido di aiuto.

57 п риближил си се в деня, когато Те призовах, казал си: Не бой се.

Quando ti ho invocato ti sei avvicinato; hai detto: «Non temere!».

58 З астъпил си се, Господи, за делото на душата ми; изкупил си живота ми.

O Signore, tu hai difeso la causa a dell'anima mia, tu hai redento la mia vita.

59 В идял си, Господи, онеправданието ми; отсъди делото ми.

O Eterno, tu hai visto il torto da me subito, difendi la mia causa!

60 В идял си всичките им отмъщения и всичките им замисли против мене.

Hai visto tutto il loro spirito di vendetta, tutte le loro macchinazioni contro di me.

61 Т и си чул, Господи, укоряването им и всичките им замисли против мене,

Hai udito i loro insulti, o Eterno, tutte le loro macchinazioni contro di me.

62 д умите на онези, които се повдигат против мене цял ден.

i discorsi di quelli che si levano contro di me, ciò che meditano contro di me tutto il giorno.

63 В иж, когато седят и когато стават, аз съм им песен.

Osserva quando si siedono e quando si alzano, io sono la loro canzone.

64 Щ е им въздадеш, Господи, въздаяние според делата на ръцете им;

Ripagali, o Eterno, secondo l'opera delle loro mani.

65 щ е им дадеш, като клетвата Си върху тях, окаменено сърце;

Rendili duri di cuore, la tua maledizione sia su di loro.

66 щ е ги прогониш с гняв и ще ги изтребиш изпод небесата Господни.

Inseguili nella tua ira e distruggili da sotto i cieli dell'Eterno.