1 ( По слав. 131.) Песен на възкачванията. Помни, Господи, заради Давид всичките му скърби -

«Canto dei pellegrinaggi.» Ricordati, o Eterno, di Davide e di tutte le sue fatiche,

2 к ак се кле на Господа и се обрече на Силния Яковов, като каза:

come egli giurò all'Eterno e fece voto al Potente di Giacobbe, dicendo:

3 В никакъв случай няма да вляза в шатъра на къщата си, нито ще се кача на застланото си легло,

«Non entrerò nella tenda della mia casa, né salirò sul mio letto;

4 н яма да дам сън на очите си или дрямка на клепачите си,

non darò sonno ai miei occhi né riposo alle mie palpebre,

5 д окато не намеря място за Господа, обиталище за Силния Яковов.

finché abbia trovato un luogo per l'Eterno, una dimora per il Potente di Giacobbe».

6 Е то, ние чухме, че той бил в Ефрат; намерихме го в полетата на Яара.

Ecco, ne abbiamo sentito parlare in Efratah, l'abbiamo trovata nei campi di Jaar.

7 Н ека влезем в скиниите Му, нека се поклоним при подножието Му.

Andiamo nella sua dimora adoriamo davanti allo sgabello dei suoi piedi.

8 С тани, Господи, и влез в покоя Си, Ти и ковчегът на Твоята сила;

Levati, o Eterno e vieni al luogo del tuo riposo, tu e l'arca della tua forza.

9 с вещениците Ти да бъдат облечени с правда и светиите Ти нека викат радостно.

I tuoi sacerdoti siano rivestiti di giustizia, e cantino di gioia i tuoi santi.

10 З аради слугата Си Давид недей отблъсква лицето на помазаника Си.

Per amore di Davide, tuo servo, non respingere il volto del tuo unto.

11 Г оспод се кле с вярност на Давид - и няма да престъпи думата Си, - като каза: От рожбата на тялото ти ще положа на престола ти.

L'Eterno ha giurato a Davide in verità e non cambierà: «Io metterò sul tuo trono un frutto delle tue viscere.

12 А ко синовете ти опазят Моя завет и Моите свидетелства, на които ще ги науча, то и техните синове ще седят завинаги на престола ти.

Se i tuoi figli osserveranno il mio patto e i miei precetti, che insegnerò loro, anche i loro figli sederanno per sempre sul tuo trono».

13 З ащото Господ избра Сион, благоволи да обитава в него.

Poiché l'Eterno ha scelto Sion, egli l'ha desiderata per sua dimora:

14 Т ова, каза Той, Ми е покой довека; тук ще обитавам, защото го пожелах.

«Questo è il mio luogo di riposo per sempre; qui abiterò, perché l'ho desiderato.

15 Щ е благословя изобилно храната му! Сиромасите му ще наситя с хляб.

Benedirò largamente le sue provviste, sazierò di pane i suoi poveri;

16 Щ е облека и свещениците му със спасение; и светиите му ще възклицават от радост.

rivestirò i suoi sacerdoti di salvezza, esulteranno i suoi santi con grida di gioia.

17 Т ам ще направя да изникне рог на Давид; приготвих светилник за помазаника Си.

Qui farò crescere la potenza di Davide e provvederò una lampada al mio unto.

18 Н еприятелите му ще облека със срам; а на него ще блести короната.

Coprirò di vergogna i suoi nemici, ma su di lui fiorirà la sua corona».