1 ( По слав. 123.) Давидова песен на възкачванията. Ако Господ не беше с нас (нека каже сега Израел),

«Canto dei pellegrinaggi. Di Davide.» Se l'Eterno non fosse stato dalla nostra parte, dica pure Israele:

2 а ко Господ не беше с нас, когато се надигнаха хора против нас,

«Se l'Eterno non fosse stato dalla nostra parte, quando gli uomini si levarono contro di noi,

3 т огава те биха ни погълнали живи, когато яростта им пламтеше против нас -

essi ci avrebbero inghiottiti vivi, tanto divampò la loro ira contro di noi;

4 т огава водите биха ни потопили, пороят би преминал върху душата ни, -

allora le acque ci avrebbero sommerso e il torrente ci sarebbe passato sopra,

5 т огава надигнатите води биха преминали върху душата ни.

allora le acque rigonfie ci sarebbero passate sopra».

6 Б лагословен да е Господ, Който не ни предаде в зъбите им като плячка!

Benedetto sia l'Eterno, che non ci ha dati in preda ai loro denti.

7 Д ушата ни се избави като птица от примката на ловците; примката се скъса и ние се избавихме.

L'anima nostra è scampata come un uccello dal laccio dell'uccellatore; il laccio si è spezzato e noi siamo scampati.

8 П омощта ни е в името на Господа, Който направи небето и земята.

Il nostro aiuto è nel nome dell'Eterno che ha fatto i cieli e la terra.