1 P utting away therefore all wickedness, all deceit, hypocrisies, envies, and all evil speaking,
Отож, відкладіть усяку злобу, і всякий підступ, і лицемірство, і заздрість, і всякі обмови,
2 a s newborn babies, long for the pure milk of the Word, that with it you may grow,
і, немов новонароджені немовлята, жадайте щирого духовного молока, щоб ним вирости вам на спасіння,
3 i f indeed you have tasted that the Lord is gracious:
якщо ви спробували, що добрий Господь.
4 c oming to him, a living stone, rejected indeed by men, but chosen by God, precious.
Приступайте до Нього, до Каменя живого, дорогоцінного, що відкинули люди Його, але вибрав Бог.
5 Y ou also, as living stones, are built up as a spiritual house, to be a holy priesthood, to offer up spiritual sacrifices, acceptable to God through Jesus Christ.
І самі, немов те каміння живе, будуйтеся в дім духовий, на священство святе, щоб приносити жертви духовні, приємні для Бога через Ісуса Христа.
6 B ecause it is contained in Scripture, “Behold, I lay in Zion a chief cornerstone, chosen, and precious: He who believes in him will not be disappointed.”
Бо стоїть у Писанні: Ось кладу Я на Сіоні Каменя вибраного, наріжного, дорогоцінного, і хто вірує в Нього, той не буде осоромлений!
7 F or you who believe therefore is the honor, but for those who are disobedient, “The stone which the builders rejected, has become the chief cornerstone,”
Отож бо, для вас, хто вірує, Він коштовність, а для тих, хто не вірує камінь, що його занедбали були будівничі, той наріжним став каменем,
8 a nd, “a stone of stumbling, and a rock of offense.” For they stumble at the word, being disobedient, to which also they were appointed.
і камінь спотикання, і скеля спокуси, і об нього вони спотикаються, не вірячи слову, на що й призначені були.
9 B ut you are a chosen race, a royal priesthood, a holy nation, a people for God’s own possession, that you may proclaim the excellence of him who called you out of darkness into his marvelous light:
Але ви вибраний рід, священство царське, народ святий, люд власности Божої, щоб звіщали чесноти Того, Хто покликав вас із темряви до дивного світла Свого,
10 w ho in time past were no people, but now are God’s people, who had not obtained mercy, but now have obtained mercy.
колись ненарод, а тепер народ Божий, колись непомилувані, а тепер ви помилувані!
11 B eloved, I beg you as foreigners and pilgrims, to abstain from fleshly lusts, which war against the soul;
Благаю вас, любі, як приходьків та подорожніх, щоб ви здержувались від тілесних пожадливостей, що воюють проти душі.
12 h aving good behavior among the nations, so in that of which they speak against you as evildoers, they may by your good works, which they see, glorify God in the day of visitation.
Поводьтеся поміж поганами добре, щоб за те, за що вас обмовляють вони, немов би злочинців, побачивши добрі діла, славили Бога в день відвідання.
13 T herefore subject yourselves to every ordinance of man for the Lord’s sake: whether to the king, as supreme;
Отож, коріться кожному людському творінню ради Господа, чи то цареві, як найвищому,
14 o r to governors, as sent by him for vengeance on evildoers and for praise to those who do well.
чи то володарям, як від нього посланим для карання злочинців та для похвали доброчинців.
15 F or this is the will of God, that by well-doing you should put to silence the ignorance of foolish men:
Бо така Божа воля, щоб доброчинці гамували неуцтво нерозумних людей,
16 a s free, and not using your freedom for a cloak of wickedness, but as bondservants of God.
як вільні, а не як ті, що мають волю на прикриття лихого, але як раби Божі.
17 H onor all men. Love the brotherhood. Fear God. Honor the king.
Шануйте всіх, братство любіть, Бога бійтеся, царя поважайте.
18 S ervants, be in subjection to your masters with all fear; not only to the good and gentle, but also to the wicked.
Раби, коріться панам із повним страхом, не тільки добрим та тихим, але й прикрим.
19 F or it is commendable if someone endures pain, suffering unjustly, because of conscience toward God.
Бо то вгодне, коли хто, через сумління перед Богом, терпить недолю, непоправді страждаючи.
20 F or what glory is it if, when you sin, you patiently endure beating? But if, when you do well, you patiently endure suffering, this is commendable with God.
Бо яка похвала, коли терпите ви, як вас б'ють за провини? Але коли з мукою терпите за добрі вчинки, то це вгодне Богові!
21 F or to this you were called, because Christ also suffered for us, leaving you an example, that you should follow his steps,
Бо на це ви покликані. Бо й Христос постраждав за нас, і залишив нам приклада, щоб пішли ми слідами Його.
22 w ho did not sin, “neither was deceit found in his mouth.”
Не вчинив Він гріха, і не знайшлося в устах Його підступу!
23 W ho, when he was cursed, didn’t curse back. When he suffered, didn’t threaten, but committed himself to him who judges righteously;
Коли був лихословлений, Він не лихословив взаємно, а коли Він страждав, не погрожував, але передав Тому, Хто судить справедливо.
24 w ho his own self bore our sins in his body on the tree, that we, having died to sins, might live to righteousness; by whose stripes you were healed.
Він тілом Своїм Сам підніс гріхи наші на дерево, щоб ми вмерли для гріхів та для праведности жили; Його ранами ви вздоровилися.
25 F or you were going astray like sheep; but now have returned to the Shepherd and Overseer of your souls.
Ви бо були як ті вівці заблукані, та ви повернулись до Пастиря й Опікуна ваших душ.