1 H acia ti, Señor, levanto mis ojos; hacia ti, que habitas en los cielos.
Către Tine îmi ridic ochii, Cel Ce locuieşti în ceruri.
2 N uestros ojos están puestos en ti, Señor y Dios nuestro, como los ojos de los siervos y las siervas que miran atentos a sus amos y sus amas; ¡esperamos que nos muestres tu bondad!
Cum caută ochii slujitorilor spre mâna stăpânilor lor şi ochii slujnicei – spre mâna stăpânei ei, tot aşa şi ochii noştri caută spre Domnul, Dumnezeul nostru, până va avea milă de noi.
3 M uéstranos tu bondad, Señor; ¡muéstranos tu bondad! ¡Ya estamos cansados de que nos desprecien!
Ai milă de noi, Doamne, ai milă, căci suntem atât de sătui de dispreţ!
4 ¡ Ya estamos cansados de tantas burlas por parte de quienes todo lo tienen! ¡Cansados de que los soberbios nos menosprecien!
Sufletul nostru s-a săturat de batjocura celor îngâmfaţi şi de dispreţul celor mândri!