1 M arkaasaa Eliifas kii reer Teemaan u jawaabay, oo wuxuu ku yidhi,
Then Eliphaz the Temanite answered,
2 M id hadduu isku dayo inuu kula hadlo, ma ka xumaanaysaa? Laakiinse bal yaa hadal iska celin kara?
“If one speaks with you, will you want him to stop? But who can keep from speaking?
3 B al eeg, adigu kuwa badan wax baad bartay, Oo gacmihii itaalka darnaana waad xoogaysay.
See, you have taught many, and you have given strength to weak hands.
4 E rayadaadu way tiiriyeen kii sii dhacayay, Oo jilbihii tabarta yaraana waad adkaysay.
Your words have helped him stand who would have fallen. You have given strength to weak knees.
5 L aakiinse haatan dhibaatadu aday kuu timid, oo waad taag yaraanaysaa, Wayna ku soo gaadhay, oo waad dhibaataysan tahay.
But now it has come to you, and you are not happy. It touches you, and you are troubled and sad.
6 W ar kalsoonidaadu sow ma aha cabsida aad Ilaahaaga ka cabsato, Rajadaaduse sow ma aha daacadnimada jidadkaaga?
Is not your fear of God what gives you strength and your good ways that give you hope?
7 W aan ku baryayaaye bal wax xusuuso, bal yaa weligiis halligmay isagoo aan xaq qabin? Amase xaggee baa mid qumman lagu halaagay?
“Think now, who without guilt was ever destroyed?
8 S idaan anigu arkay, weligoodba kuwii xumaan tacbadaa, Oo belaayo beertaa, isla waxaasay goostaan.
As I have seen, those who plow sin and plant trouble gather the same.
9 I yagu waxay ku baabba'aan Ilaah neeftiisa, Oo waxay ku dhammaadaan afuufidda cadhadiisa.
By the breath of God they are destroyed. They are destroyed by the wind of His anger.
10 L ibaaxa cidiisii, iyo aarka cadhaysan codkiisii, Iyo libaaxyada yaryar miciyahoodiiba waa jajabaan.
The noise of the lion, the voice of the angry lion, and the teeth of the young lions are broken.
11 L ibaaxa duqa ahu ugaadhla'aanta buu u bakhtiyaa, Oo goosha dhasheediina way kala firdhaan.
The strong lion dies because there is no food to get. And the young of the lioness are sent everywhere.
12 H addaba war baa qarsoodi la iigu keenay, Oo dhegtayduna faqiisay qabsatay.
“Now a word was brought to me in secret. My ear heard it spoken in a quiet voice.
13 H abeenkii markay riyooyinku fikirro kiciyaan, Oo ay dadku hurdo weyn ku fogaadaan,
With troubled thoughts from the dreams of the night, when deep sleep comes upon men,
14 A yaa cabsi iyo gariiru igu dhacay, Oo lafahayga oo dhammuna way wada ruxruxmadeen.
fear came to me and I shook. It made all my bones shake.
15 M arkaasaa ruux wejigayga soo hor maray, Oo timihii jidhkayguna waa soo wada istaageen.
A spirit passed by my face. The hair of my flesh stood up.
16 O o isagii wuu joogsaday, laakiinse muuqashadiisii waan kala saari waayay; Muuqaal baa indhahayga hortooda joogay; Intii mudda ah aamusnaan baa jirtay, dabadeedna waxaan maqlay cod leh,
The spirit stood still, but I could not understand what I saw. Something was in front of my eyes. All was quiet, then I heard a voice:
17 W ar nin dhiman karaa miyuu Ilaah ka sii caaddilsanaan karaa? Mase nin baa ka sii daahirsanaan kara kii isaga abuuray?
‘Can man be right more than God? Can a man be pure more than his Maker?
18 B al eeg, isagu addoommadiisa iskuma halleeyo; Oo malaa'igihiisana nacasnimuu ku eedeeyaa.
He puts no trust even in His servants. He finds mistakes among His angels.
19 I ntee ka sii badan buu eedeeyaa kuwa guryaha dhoobada ah deggan, Oo aasaaskoodii boodhka ku jiro, Oo sida balanbaallis u burbura!
How much more those who live in houses of clay, who build upon the dust, who are crushed like the moth!
20 S ubaxdii iyo fiidkii inta ka dhex leh ayay baabba'aan; Weligoodba way halligmaan iyadoo aan ciduna ka fikirayn.
Between morning and evening they are destroyed. Without anyone seeing it they become lost forever.
21 X adhkaha teendhooyinkoodii sow lama siibo? Way dhintaan iyagoo aan xigmad lahayn.
Is not their tent-rope pulled up within them? They die, and have no wisdom.’