1 M arkaasaa Absaaloom ina Daa'uud wuxuu lahaa gabadh walaashiis ah oo suurad qurxoon, oo magaceedana waxaa la odhan jiray Taamaar; oo Amnoon oo ahaa ina Daa'uud ayaa caashaqay.
Now David’s son Absalom had a beautiful sister whose name was Tamar. And David’s son Amnon loved her.
2 O o Amnoon ayaa u dhibtooday oo u bukooday walaashiis Taamaar, waayo, iyadu bikrad bay ahayd; Amnoonna dhib bay la noqotay inuu wax ku sameeyo.
Amnon was so troubled because of his sister Tamar that he became sick. She was a woman who had never had a man, and Amnon thought how hard it would be to have her.
3 L aakiinse Amnoon wuxuu lahaa saaxiib, magiciisa la odhan jiray Yoonaadaab, oo uu dhalay Shimcaah oo ahaa Daa'uud walaalkiis; oo Yoonaadaabna nin sir badan buu ahaa.
But Amnon had a friend whose name was Jonadab. He was the son of David’s brother Shimeah. And Jonadab was very good at making plans.
4 M arkaasuu ku yidhi, Ina boqorow, maxaad maalinba maalinta ka dambaysa sidan ugu caatoobaysaa? War maad ii sheegtid? Kolkaasaa Amnoon wuxuu ku yidhi, Waxaan caashaqay Taamaar oo ah walaalkay Absaaloom walaashiis.
He said to Amnon, “O son of the king, why are you so sad from day to day? Will you not tell me?” Amnon said to him, “I am in love with Tamar, the sister of my brother Absalom.”
5 M arkaasaa Yoonaadaab ku yidhi, Sariirtaada ku jiifso oo iska dhig sidii mid buka, oo markii aabbahaa kuu yimaado, waxaad ku tidhaahdaa, Waan ku baryayaaye walaashay Taamaar ha ii timaado, oo cunto ha i siiso, oo cuntadana hortayda ha ku samayso, aan iska fiirsadee, oo aan gacanteedana ku cunee.
Then Jonadab said to him, “Lie down on your bed and pretend to be sick. When your father comes to see you, say to him, ‘I beg you, let my sister Tamar come and give me some food to eat. Let her make food ready here so I can see it and eat it from her hand.’”
6 S idaas daraaddeed Amnoon wuu jiifay, oo wuxuu iska dhigay sidii mid buka, oo markii boqorkii u yimid ayaa Amnoon boqorkii ku yidhi, Waan ku baryayaaye walaashay Taamaar ha ii timaado, oo hortayda ha iigu samayso laba xabbadood oo moofa ah, oo aan gacanteeda ku cunee.
So Amnon lay down and pretended to be sick. When the king came to see him, Amnon said to him, “I beg you, let my sister Tamar come and make two loaves beside me, that I may eat from her hand.”
7 M arkaasaa Daa'uud Taamaar gurigii ugu cid diray, oo ku yidhi, Orod oo waxaad tagtaa gurigii walaalkaa Amnoon, oo isaga cunto u samee.
Then David sent home for Tamar, saying, “Go now to your brother Amnon’s house, and make food for him.”
8 S idaas daraaddeed Taamaar gurigii walaalkeed Amnoon ayay tagtay; oo isna wuu iska jiifay. Markaasay qaadday cajiin, wayna cajiintay, oo hortiisay moofa ku samaysay, markaasay moofadiina dubtay.
So Tamar went to her brother Amnon’s house. He was lying down. And she took dough and made loaves so he could watch. Then she baked them ready to eat.
9 O o intay digsigii qaadday ayay hortiisa ku soo shubtay; laakiinse wuu diiday inuu cuno. Markaasaa Amnoon yidhi, Dadka oo dhan dibadda iiga bixiya. Iyana dibadday uga wada baxeen.
And she took the dish and held it out in front of him. But he would not eat. Amnon said, “Have everyone leave me.” So everyone left him.
10 K olkaasaa Amnoon wuxuu Taamaar ku yidhi, Cuntada qolka iigu keen, aan gacantaada ku cunee. Markaasay Taamaar qaadday moofadii ay samaysay, oo walaalkeed Amnoon qolka ugu keentay.
Then Amnon said to Tamar, “Bring the food to my room, so I may eat from your hand.” So Tamar took the loaves she had made and brought them to her brother Amnon in his room.
11 O o markay u soo dhowaysay inuu cuno ayuu iyadii qabsaday, oo wuxuu ku yidhi, Walaalay, kaalay ila seexo!
When she brought them to him to eat, he took hold of her and said, “Come, lie with me, my sister.”
12 O o waxay ugu jawaabtay, Maya, walaalkayow, ha i xoogin; waayo, waxan oo kale in reer binu Israa'iil lagu dhex sameeyo ma habboona, haddaba nacasnimadan ha samayn.
But she said, “No, my brother. Do not make me. For such a thing is not done in Israel. Do not do this bad and foolish thing!
13 W aayo, bal xaggee baan geeynayaa ceebtayda? Oo adiguna waxaad noqonaysaa nacasyada reer binu Israa'iil midkood. Haddaba waan ku baryayaaye, bal boqorka la hadal, waayo, isagu ii kaa diidi maayo.
As for me, where could I get rid of my shame? And as for you, you would be like one of the fools in Israel. So now I beg you, speak to the king, for he will not keep me from you.”
14 H abase yeeshee wuu diiday inuu codkeedii maqlo, laakiinse wuu xoogay oo la seexday, waayo, wuu ka xoog badnaa.
But Amnon would not listen to her. Being stronger than she, he made her lay with him.
15 M arkaasaa Amnoon iyadii si aad iyo aad u weyn u nebcaaday, waayo, nacaybkuu u qabay wuu ka sii weynaa caashaquu caashaqay. Markaasaa Amnoon ku yidhi, Kac, oo iga tag.
Then Amnon hated her very much. He hated her more than he had loved her. He said to her, “Get up! Go away!”
16 K olkaasay ku tidhi, Maya, saas ma aha, maxaa yeelay, xumaantan weyn ee aad igu bixinayso ayaa ka sii liidata tii kale ee aad igu samaysay. Laakiinse ma uu dhegaysan.
But she said to him, “No! Sending me away is worse than what you have done to me!” But he would not listen to her.
17 M arkaasuu u yeedhay midiidinkiisii u adeegayay, oo ku yidhi, Naagtan hadda dibadda iiga saar, oo albaabkana ka soo daba xidh.
He called the young man who helped him and said, “Throw this woman out of my house, and lock the door behind her.”
18 O o iyana waxay qabtay dhar midabyo kala duwan leh, waayo, dhar caynkaas ah ayay gabdhaha boqorka ee bikradaha ahu qabi jireen. Markaasaa addoonkiisii dibadda u soo saaray, oo albaabkiina ka soo daba xidhay.
Now she was wearing a dress which covered her arms. For this is how the king’s daughters dressed when they had never had a man. The man who helped Amnon took her out and locked the door behind her.
19 M arkaasaa Taamaar waxay madaxa ku shubatay dambas, oo ay jeexjeexday dharkii midabyada kala duwan lahaa oo ay qabtay; madaxayna gacmaha saartay, wayna iska tagtay iyadoo aad u ooyaysa.
Then Tamar put ashes on her head. She tore the dress she was wearing which covered her arms. And she put her hand on her head and went away with a loud cry.
20 M arkaasaa walaalkeed Absaaloom wuxuu ku yidhi, Ma waxaa kula jiray walaalkaa Amnoon? Haddaba walaalay, bal iska aamus, oo waxan qalbiga ha ku qabsan, waayo, isagu waa walaalkaa. Sidaas daraaddeed Taamaar waxay ku hadhay oo ku cidlowday gurigii walaalkeed Absaaloom.
Absalom her brother said to her, “Has your brother Amnon been with you? Be quiet now, my sister. He is your brother. Do not take this to heart.” So Tamar stayed in her brother Absalom’s house, sad and alone.
21 L aakiinse Boqor Daa'uud markuu waxyaalahan oo dhan maqlay, ayuu aad u cadhooday.
When King David heard about all this, he was very angry.
22 O o Absaaloomna Amnoon kulama hadlin xumaan iyo samaan toona, waayo, Absaaloom wuu nebcaaday Amnoon, maxaa yeelay, walaashiis Taamaar buu xoogay. Absaaloom Oo Dilay Amnoon
But Absalom did not speak good or bad to Amnon. Absalom hated Amnon because he had put his sister to shame. Absalom Kills Amnon
23 O o laba sannadood markay buuxsameen dabadood Absaaloom wuxuu lahaa kuwo idaha dhogorta uga xiira oo jooga Bacal Xasoor, oo ku taal Efrayim dhinaciisa, oo Absaaloomna martiqaad buu ugu yeedhay wiilashii boqorka oo dhan.
After two full years, Absalom had men cut the wool from the sheep in Baal-hazor, near Ephraim. And Absalom asked all the king’s sons to come.
24 O o Absaaloom boqorkii buu u yimid, oo ku yidhi, Bal eeg, idihii ayaan dhogorta ka xiiranayaa, haddaba waan ku baryayaaye, boqorow, adiga iyo addoommadaaduba i soo raaca anoo addoonkaaga ah.
He came to the king and said, “See, your servant has men to cut the wool from the sheep. Let the king and his men go with your servant.”
25 M arkaasaa boqorkii wuxuu Absaaloom ku yidhi, Wiilkaygiiyow saas ma aha, ee yaannan kulligayo wada tegin, waaba intaasoo aannu culaab kugu noqonnaaye. Oo isna wuu ku sii adkeeyey, habase yeeshee wuu diiday inuu raaco, laakiinse wuu u duceeyey.
But the king said to Absalom, “No, my son. We should not all go, or we will be trouble for you.” Absalom tried to talk him into going. The king prayed that good would come to him, but he would not go with him.
26 M arkaasaa Absaaloom wuxuu yidhi, Haddaba haddaanay saas ahayn, ii daa walaalkay Amnoon ha i raacee. Kolkaasaa boqorkii wuxuu ku yidhi, Muxuu kuu raacayaa?
Then Absalom said, “If you will not go, let my brother Amnon go with us.” And the king said to him, “Why should he go with you?”
27 L aakiinse Absaaloom wuu ku sii adkeeyey inuu u daayo Amnoon iyo wiilashii boqorka oo dhammuba inay raacaan.
But when Absalom kept asking him, he let Amnon and all the king’s sons go with him.
28 M arkaasaa Absaaloom midiidinnadiisii amray, oo ku yidhi, Haddaba ogaada markii Amnoon intuu khamriga cabbo ku farxo, oo aan idinku idhaahdo, Amnoon dila, markaas waa inaad dishaan, hana baqina, waayo, sow anigu idinkuma amrin? Saas aawadeed dhiirranaada oo xoog yeesha.
Then Absalom told his servants, “Watch when Amnon’s heart is happy with wine. When I say to you, ‘Kill Amnon,’ then put him to death. Do not be afraid. Have not I myself told you to do it? Have strength of heart.”
29 O o midiidinnadii Absaaloomna waxay Amnoon ku sameeyeen wixii Absaaloom ku amray. Markaasaa wiilashii boqorka oo dhammu wada kaceen, oo nin waluba wuxuu fuulay baqalkiisii, wayna wada carareen.
So Absalom’s servants did to Amnon just as Absalom had told them. Then all the king’s sons got up on their horses and left in a hurry.
30 O o intay sii socdeen ayaa war u yimid Daa'uud, oo waxaa lagu yidhi, Absaaloom wuxuu laayay wiilashii boqorka oo dhan, oo mid qudhuhuna kama hadhin.
While they were on their way, the news came to David, saying, “Absalom has killed all the king’s sons. Not one of them is left.”
31 M arkaasaa boqorkii kacay, oo dharkiisii jeexjeexay, oo dhulkuu ku jiifsaday, oo addoommadiisii oo dhammuna agtiisa soo istaageen iyagoo dharkoodii jeexjeexay.
The king got up and tore his clothes, and lay on the ground. And all his servants standing beside him tore their clothes.
32 M arkaasaa Yoonaadaab, oo ahaa ina Shime'aah Daa'uud walaalkiisii ayaa ugu jawaabay, Sayidkaygiiyow, ha moodin in la wada laayay wiilashii boqorka oo dhan, laakiinse waxaa dhintay Amnoon oo keliya, waayo, Absaaloom taas wuu goostay, wuuna ku talo jiray tan iyo maalintii uu Amnoon xoogay walaashiis Taamaar.
But Jonadab, the son of David’s brother Shimeah, said, “Do not let my lord think they have killed all the young men, the king’s sons. Only Amnon is dead. Absalom has wanted to kill him since the day he put his sister Tamar to shame.
33 H addaba, boqorow, sayidkaygiiyow, waxan qalbiga ha ku qabsan, oo ha moodin in wiilashaadii ay wada dhinteen, laakiinse waxaa dhintay Amnoon oo keliya.
So do not let my lord the king take this to heart and think that all the king’s sons are dead, for only Amnon is dead.” Absalom Goes to Geshur
34 L aakiinse Absaaloom wuu cararay. Markaasaa ninkii dhallinyarada ahaa ee gaadhka hayay indhaha kor u qaaday, oo wax fiiriyey, oo wuxuu arkay dad badan oo ka soo socda jidka mara buurta dhinaceeda meel isaga ka dambaysa.
Now Absalom had run away. And the young man who kept watch looked up and saw many people coming from the road behind him by the side of the mountain.
35 M arkaasaa Yoonaadaab wuxuu boqorkii ku yidhi, Bal eeg, boqorow, wiilashaadii waa yimaadeen, oo sidii anoo addoonkaaga ahu aan kugu idhi, way noqotay.
Jonadab said to the king, “See, the king’s sons have come. What your servant said is true.”
36 O o isla haddiiba markuu hadalkii dhammeeyey ayay wiilashii boqorku yimaadeen, codkoodiina kor bay u qaadeen, oo ooyeen, oo boqorkii iyo addoommadiisiina aad bay u ooyeen.
As soon as he had finished speaking, the king’s sons came and cried in a loud voice. The king and all his servants cried also.
37 L aakiinse Absaaloom wuu cararay, oo u tegey boqorkii Geshuur oo ahaa Talmay ina Cammiixuur. Oo maalin kastaba Daa'uud wiilkiisii ayuu u barooranayay.
Absalom ran away and went to Talmai the son of Ammihud, the king of Geshur. And David was filled with sorrow for his son every day.
38 S idaasuu Absaaloom u cararay, oo Geshuur u tegey, oo saddex sannadood buu halkaas joogay.
So Absalom had run away to Geshur, and was there three years.
39 B oqor Daa'uudna aad buu ugu xiisooday inuu u tago Absaaloom; waayo, wuu ka samray Amnoon, maxaa yeelay, wuu dhintay.
The spirit of King David wanted very much to go out to Absalom. For he was comforted about Amnon, since he was dead.