1 K olkaasaa Rabbigu Muuse ku yidhi, Orod oo Fircoon u gal, waayo, qalbigiisii waan qallafiyey, iyo qalbiyadii addoommadiisa, inaan calaamooyinkaygan dhexdooda ka muujiyo,
Then the Lord said to Moses, “Go to Pharaoh. For I have made his heart and the heart of his servants hard, so that I may do My powerful works among them.
2 i yo inaad adigu u sheegtid dhegaha wiilkaaga, iyo wiilkaaga wiilkiisa, wixii aan ku sameeyey Masriyiinta, iyo calaamooyinkaygii aan ku dhex sameeyey, inay iyagu ogaadaan inaan anigu ahay Rabbiga.
You may tell your son and your grandson how I made it very hard for the Egyptians and how I did My powerful works among them. So you may know that I am the Lord.”
3 M arkaasaa Muuse iyo Haaruun waxay u tageen Fircoon, oo ku yidhaahdeen, Rabbiga ah Ilaaha Cibraaniyadu wuxuu kugu yidhi, Ilaa goormaad diidaysaa inaad hortayda is-hoosaysiiso? Dadkayga sii daa ha tageene, inay ii adeegaan.
Moses and Aaron went to Pharaoh. They said to him, “The Lord, the God of the Hebrews, says this: ‘How long will you hold your pride before Me? Let My people go, so they may worship Me.
4 L aakiinse haddii aad diiddo inaad dadkayga sii dayso, bal ogow, berrito dalkaaga ayax baan ku soo dayn doonaa,
If you will not let My people go, tomorrow I will bring locusts into your country.
5 o o dhulkuu qarin doonaa, si aan dhulka loo arkin, oo wuxuu cuni doonaa wixii ka baxsaday roobkii dhagaxyada lahaa oo idiin hadhay, oo wuxuu kaloo cuni doonaa geed kasta oo duurka idiinka baxaya.
They will cover the land, so no one will be able to see the ground. They will eat what is left for you after the hail. They will eat every tree of yours that grows in the field.
6 O o wuxuu ka buuxsami doonaa guryahaaga, iyo guryaha addoommadaada, iyo guryaha Masriyiinta oo dhan; si aan aabbayaashiin iyo awowayaashiin midkoodna arag tan iyo waagii ay dhulka joogeen ilaa maantadan. Kolkaasuu ka noqday oo ka tegey Fircoon.
They will fill your houses, and the houses of your servants, and the houses of all the Egyptians. Your fathers and your grandfathers have never seen such a thing from the day they were born until this day.’” Then Moses turned and left Pharaoh.
7 M arkaasaa Fircoon addoommadiisii waxay ku yidhaahdeen, Ilaa goormuu ninkanu dabin inagu noqonayaa? Inaga sii daa nimanka, Rabbiga Ilaahooda ah ha u adeegeene. War miyaadan weli ogayn in Masar baabba'day?
Pharaoh’s servants said to him, “How long will this man bring trouble to us? Let the men go, so they may worship the Lord their God. Do you not yet understand that Egypt is destroyed?”
8 M arkaasaa Muuse iyo Haaruun mar kale loo keenay Fircoon. Kolkaasuu wuxuu ku yidhi, Taga oo Rabbiga Ilaahiinna ah u adeega, laakiinse waa ayo kuwa tegayaa?
So Moses and Aaron were brought again to Pharaoh. He said to them, “Go and worship the Lord your God. But who will be going?”
9 M uusena wuxuu yidhi, Annagu waannu tegaynaa yar iyo weynba, oo waxaannu la tegaynaa wiilashayada iyo gabdhahayaga, iyo adhyahayaga, iyo lo'dayada oo dhan; waayo, waxaannu u iidaynaa Rabbigayaga.
Moses said, “We will go with our young and our old, our sons and our daughters, and our flocks and cattle. For we must make a special supper to the Lord.”
10 O o wuxuu iyagii ku yidhi, Rabbigu ha idinla jiro, haddaan idin sii daayo idinka iyo yaryarkiinnaba, laakiinse bal ogaada in wax xumu idinka horreeyaan.
Then Pharaoh said to them, “Let the Lord be with you if I ever let you go with your little ones! See, you have something bad in mind.
11 S idaas ma aha; ee intiinna ragga ahu taga, oo Rabbiga u adeega; waayo, taasu waa wixii aad doonayseen. Kolkaasaa Fircoon hortiisa laga eryay iyagii.
No! You men go and worship the Lord. For that is what you want.” And Moses and Aaron were sent away from Pharaoh.
12 M arkaasaa Rabbigu wuxuu Muuse ku yidhi, Gacantaada ayaxa ugu fidi dalka Masar korkiisa, inuu kor yimaado dalka Masar, oo uu cuno geed yar oo kasta, oo ah in alla intii roobkii dhagaxyada lahaa ka baxsatay.
Then the Lord said to Moses, “Put out your hand over the land of Egypt for the locusts to come upon the land of Egypt. They will eat every plant of the land, all that the hail has left.”
13 M arkaasuu Muuse ushiisii dalkii Masar ku kor fidiyey, oo Rabbigu maalintaas oo dhan iyo habeenkii oo dhan, wuxuu dhulkii ku soo daayay dabayl bari ka timid, oo markii waagii beryay ayaa dabayshii bari ayaxii keentay.
So Moses put out his special stick over the land of Egypt. And the Lord sent an east wind on the land all that day and all that night. When it was morning, the east wind brought the locusts.
14 K olkaasaa ayaxii dalkii Masar oo idil dul fuulay, oo wuxuu ku soo degay dalkii Masar oo dhan; wuxuuna ahaa ayax baas; hortiisna lama arag ayax saas oo kale ah, dabadiisna ma jiri doono kaas oo kale.
The locusts came over all the land of Egypt and they stayed on the whole country of Egypt. There were very many. There had never been so many locusts. And there would never be so many again.
15 W aayo, wuxuu qariyey dhulka dushiisa oo dhan, kolkaasaa dalkii gudcur noqday; oo wuxuu cunay dhalatadii waddanka oo dhan, iyo midhihii dhirtii roobkii dhagaxyada lahaa ka baxsaday oo dhan; oo dalkii Masar oo dhanna wax cagaar ahuna kuma hadhin ama dhir ha noqoto ama dhalatada duurka.
For they covered the whole land and made it dark. They ate every plant of the land, and all the fruit of the trees that the hail had left. Nothing green was left on any tree or plant of the field through all the land of Egypt.
16 M arkaasaa Fircoon dhaqso ugu yeedhay Muuse iyo Haaruun, oo wuxuu ku yidhi, Waan ku dembaabay Rabbiga Ilaahiinna ah iyo idinkaba.
Then Pharaoh called for Moses and Aaron in a hurry. He said, “I have sinned against the Lord your God and against you.
17 H addaba waan ku baryayaaye, iga cafi dembigayga markan keliya, oo ii barya Rabbiga Ilaahiinna ah, inuu iga qaado dhimashadan keliya.
So now forgive my sin only this once. Pray to the Lord your God to take this death away from me.”
18 K olkaasuu Fircoon dibadda uga baxay oo Rabbiga baryay.
So Moses left Pharaoh and prayed to the Lord.
19 M arkaasaa Rabbigu wuxuu soo leexiyey dabayl aad iyo aad u xoog badan oo galbeed ka timid, kolkaasay ayaxii kor u qaadday oo waxay ku gurtay Badda Cas, oo xataa ayax qudha ahi kuma hadhin dalka Masar oo dhan.
And the Lord changed the wind to a very strong west wind. It lifted the locusts and sent them into the Red Sea. Not one locust was left in all the country of Egypt.
20 M arkaasaa Rabbigu sii qallafiyey Fircoon qalbigiisii, mana uusan sii dayn reer binu Israa'iil inay tagaan. Belaayadii Gudcurka
But the Lord made Pharaoh’s heart hard. He did not let the people of Israel go. Darkness Covers the Land
21 M arkaasaa Rabbigu wuxuu Muuse ku yidhi, Gacantaada xagga samada u taag, in gudcur ku soo dego dalka Masar, kaasoo ah gudcur aad u daran.
Then the Lord said to Moses, “Put out your hand toward the sky. And there will be darkness over the land of Egypt, a darkness people will feel.”
22 K olkaasaa Muuse gacanta xagga samada u taagay; oo waxaa dalkii Masar ku soo degay gudcur weyn oo in saddex maalmood ah jiray;
So Moses put out his hand toward the sky. And there was darkness in all the land of Egypt for three days.
23 o o midkoodna midka kale ma arkin, ama midkoodna meeshiisii kama kicin in saddex maalmood ah; laakiinse reer binu Israa'iil oo dhan guryahoodu iftiin bay lahaayeen.
The Egyptians did not see each other. No one got up from his place for three days. But all the people of Israel had light in their homes.
24 M arkaasaa Fircoon Muuse u yeedhay oo wuxuu ku yidhi, Taga oo Rabbiga u adeega; laakiinse adhyihiinna iyo lo'diinnu ha joogeen; yaryarkiinnuse ha idin raaceen.
Then Pharaoh called to Moses, and said, “Go and worship the Lord. Your children may go with you also. Only let your flocks and your cattle stay.”
25 M uusena wuxuu yidhi, De waa inaad weliba na siisaa allabaryo iyo qurbaan la gubo, oo aannu u bixinno Rabbiga ah Ilaahayaga.
But Moses said, “You must let us have gifts to give in worship and gifts for burning, so we may give them to the Lord our God.
26 L o'dayaduna waa inay na raacdaa, oo waa inaan neef keliyahu dib nooga hadhin, waayo, iyada waa inaannu wax ka qaadannaa si aannu ugu adeegno Rabbiga ah Ilaahayaga. Annagu garan mayno wax aannu ugu adeegno Rabbiga jeeraannu tagno xaggaas.
So our animals will go with us also. Not a foot of an animal will be left behind. For we will take some of them to use as we worship the Lord our God. And until we are there, we do not know which ones we will use in worshiping the Lord.”
27 L aakiinse Rabbigu waa sii qallafiyey Fircoon qalbigiisii, mana u doonaynin inuu iyaga sii daayo.
But the Lord made Pharaoh’s heart hard. He was not willing to let them go.
28 M arkaasaa Fircoon wuxuu isagii ku yidhi, War iga tag, oo iska jir, si aadan wejigayga mar dambe u arkin, waayo, maalintii aad wejigayga aragtid hubaal waad dhiman doontaa.
Pharaoh said to Moses, “Go away from me! Make sure that you do not see my face again! For the day you see my face again, you will die!”
29 M arkaasaa Muuse wuxuu ku yidhi, Adigu si wanaagsan baad u hadashay, oo wejigaaga mar dambe arki maayo.
Moses said, “You are right. I will never see your face again.”