Baxniintii 12 ~ Exodus 12

picture

1 O o Rabbigu wuxuu Muuse iyo Haaruun kula hadlay dalka Masar, oo ku yidhi,

The Lord said to Moses and Aaron in the land of Egypt,

2 B ishanu waxay idiin noqonaysaa tii bilaha ugu horraysay; oo waxay idiin noqonaysaa sannadda bisheedii kowaad.

“This month will be the beginning of months. It will be the first month of the year to you.

3 S hirka reer binu Israa'iil oo dhan la hadla oo waxaad ku tidhaahdaan, Maalinta tobnaad oo bishan waa in nin waluba wan qaataa sida reeraha aabbayaashood yihiin, qoys waluba wan ha qaato;

Speak to the people of Israel when they are gathered together. Tell them that on the tenth day of this month, every man must take a lamb for those of his father’s house, a lamb for each house.

4 o o haddii qoys uusan wada qaadan karin wan, de markaas waa in isaga iyo deriskiisa oo ah kan qoyskiisa ku xiga ay mid wada qaataan oo ay u qaybsadaan sida tirada dadku tahay; nin walba sida cuntadiisu tahay waa inaad u tirisaan kalaqaybinta wanka.

If those in the house are too few to eat a lamb, let him and his nearest neighbor take the right amount for the number of people. Divide the lamb by how much each can eat.

5 W ankiinnu waa inuu ahaadaa mid aan iin lahayn, waana inuu ahaadaa mid lab oo sannad jiray, waana inaad wananka ama orgiyada ka bixisaan,

Your lamb must be perfect, a male lamb one year old. You may take it from the sheep or the goats.

6 o o waa inaad gooni u xidhaan ilaa bisha maalinteeda afar iyo tobnaad; oo ururka shirka reer binu Israa'iil oo dhammu waa inay makhribkii qalaan.

Keep it until the fourteenth day of the same month. Then all the people of Israel are to kill it in the evening.

7 O o waa inay dhiigga wax ka qaataan, oo ay mariyaan fayaaradda albaabka labadeeda dhinac iyo meesheeda sare oo ah guryaha ay wax ku dhex cuni doonaan.

Then they must take some of the blood and put it on the wood pieces at the sides and top of the door of each house where they will eat it.

8 O o habeenkaas waa inay cunaan hilibka oo dab lagu dubay, iyo kibis aan khamiir lahayn, oo ha ku cuneen caleemo qadhaadh.

They must eat the meat that same night, made ready over a fire. They will eat it with bread made without yeast and with bitter plants.

9 H a cunina isagoo ceedhiin ama biyo lagu kariyey, laakiin waxaad cuntaan isagoo dab lagu dubay, oo qaba madaxiisa iyo mijihiisa iyo waxa gudihiisa ku jira qaba.

Do not eat any of it if it is not cooked or if it is made ready by boiling. But cook it over a fire, its head, legs and inside parts.

10 O o waa inaydnaan waxba ka reebin ilaa subaxda, laakiin waxa ka hadha markuu waagu beryo waa inaad dab ku gubtaan.

Do not save any of it until morning. Burn with fire whatever is left of it before morning.

11 O o sidan waa inaad u cuntaan, idinkoo guntan, oo kabihiinnu cagaha idiinku jiraan, ushiinnuna gacanta idiinku jirto; oo waa inaad degdeg u cuntaan; waayo, waa Rabbiga Kormariddiisa.

“Eat it with your shoes on your feet and your walking stick in your hand. And you must eat it in a hurry. It is the time the Lord will pass over.

12 W aayo, habeenkaas waxaan dhex mari doonaa dalka Masar, oo waxaan wada layn doonaa curadyada dalka Masar oo dhan, kuwa dadka iyo kuwa duunyadaba, oo ilaahyada Masar oo dhan waxaan ku soo dejin doonaa xukummo. Anigu waxaan ahay Rabbiga.

For I will go through the land of Egypt on that night. And I will kill all the first-born in the land of Egypt, both man and animal. I will punish all the gods of Egypt. I am the Lord.

13 O o dhiiggu wuxuu idiin noqon doonaa calaamo kor taal guryaha aad ku jirtaan; oo markii aan dhiigga arko, waan iska kiin kor mari doonaa, belaayo idin baabbi'isaana idinkuma dhici doonto, markaan wax ku dhufto dhulka Masar.

But the blood will mark for you the houses where you live. When I see the blood I will pass over you. And no trouble will come upon you to destroy you when I punish the land of Egypt.

14 O o maalintanu waa inay xusuus idiin noqotaa, oo waa inaad Rabbiga u iiddaan. Waa inaad ka ab ka ab weligiin ku dhawrtaan iid amar ahaan.

“This day will be for you to remember. You must remember it by having a special supper in honor to the Lord. All of you must keep it as a law forever.

15 T oddoba maalmood waxaad cuntaan kibis aan khamiir lahayn; weliba maalinta kowaad waa inaad khamiirka ka saartaan guryihiinna; waayo, ku alla kii cuna kibis khamiir leh maalinta kowaad ilaa maalinta toddobaad, qofkaas waa laga gooyn doonaa reer binu Israa'iil.

Seven days you must eat bread made without yeast. On the first day you must get all the yeast out of your houses. Whoever eats anything with yeast from the first day until the seventh day will be taken away from Israel.

16 M aalinta kowaad waxaa idiin ahaan doona shir quduus ah, maalinta toddobaadna shir quduus ah. Wax shuqul ah maalmahaas waa inaan la qaban, waxa qof kastaaba cuno mooyaane, taas oo keliya baa la samayn karaa.

On the first day you must have a holy meeting of the people, and another holy meeting on the seventh day. Do no work at all on these days, except to get ready what every person must eat. You may do only that.

17 O o idinku waa inaad dhawrtaan iidda kibista aan khamiirka lahayn, waayo, maalintaas qudheeda ayaan dadkiinna badnaantiisii ka soo bixiyey dalkii Masar; sidaas daraaddeed amar ahaan waa inaad ka ab ka ab weligiin ku dhawrtaan maalintaas.

You must have the special supper of bread without yeast. For on this same day I brought your family groups out of the land of Egypt. So all of you must remember this day as a law forever.

18 B isha kowaad, maalinteeda afar iyo tobnaad, markay fiidkii tahay waa inaad cuntaan kibis aan khamiir lahayn, ilaa laga gaadho maalinta koob iyo labaatanaad oo bisha, markay fiidkii tahay.

“In the first month, from the evening of the fourteenth day until the evening of the twenty-first day, you must eat bread made without yeast.

19 T oddoba maalmood waa inaan guryihiinna khamiir laga helin; waayo, ku alla kii wax khamiir leh cuna, qofkaas waa laga gooyn doonaa shirka reer binu Israa'iil, hadduu yahay qariib iyo hadduu waddanka ku dhex dhashayba.

There must be no yeast found in your houses for seven days. For whoever eats anything with yeast, that person, stranger or born in the land, will be cut off from the people of Israel.

20 W ax khamiir leh waa inaydnaan cunin; guryihiinna oo dhan waa inaad ku cuntaan kibis aan khamiir lahayn.

Do not eat anything with yeast. You must eat bread made without yeast in all your homes.”

21 M arkaasaa Muuse wuxuu u wada yeedhay waayeelladii reer binu Israa'iil oo dhan, oo wuxuu iyagii ku yidhi, La baxa wanan oo qoys, qoys u qaata, oo qala wanka Kormaridda.

Then Moses called for all the leaders of Israel. He said to them, “Go and choose lambs for your families, and kill the Passover lamb.

22 W axaad qaadataan xidhmo geed husob ah, oo waxaad dartaan dhiigga ku jira xeedhada, oo albaabka fayaaraddiisa sare iyo labada dhinac oo fayaaradda ah ku taabsiiya dhiiga ku jira xeedhada; oo midkiinna ilaa waagu ka beryo yuusan albaabka gurigiisa dibadda uga bixin.

Take a small branch and put it in the blood in the pot. Spread some of the blood on the wood pieces on the top and sides of the door. Then none of you go outside the door of his house until morning.

23 W aayo, Rabbigu wuxuu dhex mari doonaa dalka, oo wuxuu layn doonaa Masriyiinta, oo markuu arko dhiigga ku yaal albaabka fayaaraddiisa sare iyo labada dhinac oo fayaaradda ah ayaa Rabbigu kor mari doona albaabka, oo u oggolaan maayo in baabbi'iyuhu guryihiinna soo galo oo idin laayo.

For the Lord will pass through to kill the Egyptians. But when He sees the blood around your door, the Lord will pass over the door. He will not let the one who destroys come into your houses to kill you.

24 O o waxan amar ahaan waa inaad weligiin u dhawrtaan idinka iyo carruurtiinnuba.

You must remember this as a law for you and your children forever.

25 O o markii aad timaadaan dalka Rabbigu idin siin doono, oo uu idiinku ballanqaaday, waa inaad dhawrtaan u adeegiddan Ilaah.

You must remember this special time when you go to the land that the Lord has promised to give you.

26 O o markii carruurtiinnu idinku yidhaahdaan, Maxaad ula jeeddaan u-adeegiddan Ilaah?

When your children ask you, ‘What does this special time mean to you?’

27 w axaad ku odhan doontaan, Waa allabarigii Rabbiga Kormariddiisii, kii kor maray guryihii reer binu Israa'iil markay Masar joogeen, oo samatabbixiyey reerahayagii, Masriyiintiise laayay. Markaasaa dadku madaxa u foororiyey oo u sujuuday.

you will say, ‘It is a Passover gift to the Lord. Because He passed over the houses of the people of Israel in Egypt. He killed the Egyptians but saved our homes.’” And the people bowed to the ground and worshiped.

28 M arkaasaa reer binu Israa'iil tageen oo sidaas yeeleen; sidii Rabbigu Muuse iyo Haaruun ku amray ayay yeeleen.

Then the people of Israel went and did what the Lord had told Moses and Aaron. Death of the First-Born

29 O o waxaa dhacday in habeenbadhkii Rabbigu laayay curadyadii dalkii Masar oo dhan, inta laga bilaabay curadkii Fircoon oo carshigiisii ku fadhiyey ilaa la gaadhay curadkii maxbuuska godxabsiga ku jiray, iyo curadyadii xoolaha oo dhan.

At midnight the Lord killed all the first-born in the land of Egypt, from the first-born of Pharaoh who sat on the throne to the first-born of the one who was held in prison, and all the first-born of the cattle.

30 M arkaasaa habeenkaas waxaa kacay Fircoon, iyo addoommadiisii oo dhan, iyo Masriyiintii oo dhan; oo oohin aad u weyn baa Masar ka dhacday, waayo, ma jirin guri aan meyd oollin. Ka Bixidda

Pharaoh got up in the night, he and his servants and all the Egyptians. And there was a loud cry in Egypt. For there was no home where there was not someone dead. Children of Israel Leave Egypt

31 M arkaasuu Muuse iyo Haaruun u yeedhay habeennimadii, oo wuxuu ku yidhi, Kaca, oo dadkayga ka dhex baxa, idinka iyo reer binu Israa'iilba; taga oo Rabbiga u adeega, sidaad u tidhaahdeen.

Then Pharaoh called for Moses and Aaron at night. He said, “Get up and go away from my people, both you and the people of Israel. Go and worship the Lord, as you have said.

32 O o adhyihiinna iyo lo'diinnaba kaxaysta, sidaad u tidhaahdeen, iina soo duceeya.

Take your flocks and your cattle, as you have said, and go. And pray that good will come to me also.”

33 O o Masriyiintuna waxay dadka ku deddejiyeen inay dhaqso uga saaraan dalka; waayo, waxay yidhaahdeen, Kulligeen waxaynu nahay dad go'ay.

The Egyptians were trying to make the people hurry out of the land. For they said, “We will all be dead.”

34 M arkaasaa dadkii waxay qaateen cajiinkoodii intaanu khamiirin, iyo weelashoodii ay wax ku dhex cajiimi jireen, oo intay maryahoodii ku xidheen ayay garbaha saarteen.

So the people took their dough before yeast had been added. They tied their dough pots in their clothes on their shoulders.

35 O o reer binu Israa'iilna waxay yeeleen sidii Muuse eraygiisu ahaa; oo waxay Masriyiintii weyddiisteen alaab lacag ah iyo alaab dahab ah iyo dhar;

The people of Israel had done what Moses had said. They had asked the Egyptians for things made of silver and gold and for clothes.

36 o o Rabbiguna Masriyiintii ayuu dadkii raalli uga dhigay, oo sidaas daraaddeed way u daayeen inay qaataan wixii ay weyddiisteenba. Oo iyana Masriyiintii way dheceen.

And the Lord had given the people favor in the eyes of the Egyptians. So the Egyptians let them have whatever they asked for. And they took the best things of Egypt.

37 O o reer binu Israa'iilna waxay ka sodcaaleen Racmeses oo waxay tageen Sukod, tiradooduna waxay ku dhowayd lix boqol oo kun oo nin oo lugaynaya oo aan carruurta lagu tirin.

The people of Israel traveled from Rameses to Succoth. There were about 600, 000 men on foot, and also the women and children.

38 O o waxaa kaloo raacay dad faro badan oo isku darsan, iyo adhyihii, iyo lo'dii, oo ahaa xoolo aad u badan.

And a mixed group of people went with them, and very many flocks and cattle.

39 O o cajiinkii ay Masar kala yimaadeen ayay ka dubteen kibis aan khamiir lahayn, waayo, ma ay khamiirin; maxaa yeelay, dalkii Masar degdeg bay kaga soo bexeen, oo ma aanay sii joogi karin, mana ay diyaarsan sahay.

They made the dough they had brought out of Egypt into loaves of bread without yeast. Yeast was not added to the dough because they had been sent out of Egypt and could not wait. They could not make ready any food for themselves.

40 R eer binu Israa'iil intay dalka Masar qariib ku ahaayeen waxay ahayd afar boqol iyo soddon sannadood.

The people of Israel had lived in Egypt 430 years.

41 O o markii afartii boqol iyo soddonkii sannadood dhammaadeen, isla maalintaas ayaa Rabbiga dadkiisii badnaa oo dhammu ka baxay dalkii Masar.

At the end of 430 years, on that same day, all of the Lord’s people left Egypt.

42 H abeenkaasu waa habeen aad Rabbiga loogu dhawro, bixintii uu iyaga Masar ka soo bixiyey aawadeed; kaasu waa habeenkii Rabbiga oo ay reer binu Israa'iil oo dhammu ka ab ka ab aad u dhawraan. Amarradii Iidda Kormaridda

It was a night to be remembered for the Lord for having brought them out of the land of Egypt. This night is for the Lord, to be remembered by all the people of Israel for all time. How the Passover Supper Should Be Eaten

43 M arkaasaa Rabbigu wuxuu Muuse iyo Haaruun ku yidhi, Kanu waa amarkii iidda Kormaridda; shisheeyuhuna yuusan wax ka cunin;

The Lord said to Moses and Aaron, “This is the Law of the Passover. No stranger may eat of it.

44 l aakiinse nin kasta addoonkiisa uu lacagta ku iibsaday, markaad guddo dabadeed waa inuu wax ka cunaa.

But every servant who is bought with money may eat of it, only after he has gone through the religious act of becoming a Jew.

45 K ii qariib ah iyo midiidinka la soo kiraystay toona midkoodna waa inuusan wax ka cunin.

A stranger or paid servant may not eat of it.

46 O o waa in isku guri lagu cuno; oo waa inaadan hilibka waxba dibadda uga bixin; lafna waa inaydnaan ka jebin.

It must be eaten in one house. You must not carry any of the meat outside the house. And you must not break a bone of it.

47 O o shirka reer binu Israa'iil oo dhammu waa inuu dhawro.

All the people of Israel must remember this.

48 O o haddii mid qariib ahu idinla dego, oo uu doonayo inuu Rabbiga u dhawro iidda Kormaridda, de waa in intiisa lab oo dhan la wada gudaa, oo markaas ha soo dhowaado oo ha dhawro, oo markaas wuxuu noqon doonaa sidii mid dalka ku dhashay; laakiinse qof buuryoqab ahu waa inuusan wax ka cunin.

But when a stranger staying with you wants to share in this special supper to the Lord, let all his men and boys go through the religious act of becoming a Jew. Then let him come near to share in the special supper. He will be like one who is born in the land. But no person who has not gone through the religious act may eat of it.

49 K an waddanka ku dhashay iyo kan qariibka ah oo idin dhex degganu waa inay isku sharci ahaadaan.

The same law is for the one who is born in the land and for the stranger who stays among you.”

50 S idaasay reer binu Israa'iil oo dhammu yeeleen; sidii Rabbigu Muuse iyo Haaruun ku amray ayay yeeleen.

Then all the people of Israel did just as the Lord had told Moses and Aaron.

51 O o isla maalintaasaa Rabbigu reer binu Israa'iil uga bixiyey dalkii Masar, siday guutooyinkoodii ahaayeen.

On that same day the Lord brought the people of Israel out of the land of Egypt by their family groups.