1 Tesaloniika 2 ~ 1 Thessalonians 2

picture

1 W aayo, walaalayaalow, waxaad og tihiin imaatinkayagii aannu idiin nimid inuusan noqon mid aan waxtar lahayn.

Christian brothers, you know that my visit with you was not wasted.

2 L aakiinse annagoo awil aad ugu xanuunsannay oo lanagu ceebeeyey Filiboy, sidaad og tihiin, waxaannu ku dhiirranaannay Ilaaheenna inaannu injiilka Ilaah idiin sheegno annagoo dhib badan ku jirna.

Just before we came to you, we had been in the city of Philippi. You know how they worked against us and made us suffer. But God helped us preach the Good News to you without fear, even while many people hated us and made it hard for us.

3 W aayo, waanadayadu kama iman qalad ama wasakh ama khiyaano,

You remember what we said to you was true. We had no wrong desire in teaching you. We did not try to fool you.

4 l aakiinse siduu Ilaah noogu bogay inuu nagu ammaaneeyo injiilka, sidaasaannu u hadalnaa, mana aha inaannu dadka ka farxinno, laakiinse inaannu ka farxinno Ilaaha qalbigayaga imtixaama.

God has allowed us to be trusted with the Good News. Because of this, we preach it to please God, not man. God tests and proves our hearts.

5 S idaad og tihiin, marnaba kuma aannu isticmaalin hadal sasabasho ah ama damacnimo qarsoon, oo taas Ilaah baa marag ka ah.

You know we never used smooth-sounding words. God knows we never tried to get money from you by preaching.

6 D adka xaggiisana ammaan kama aannu doondoonin, ama xaggiinna ha noqoto, ama xagga dad kale, in kastoo aan culaab idinku noqon kari lahayn, annagoo ah rasuulladii Masiixa.

We never looked for thanks from men, not from you or from anyone else. But because we were missionaries of Christ, we could have asked you to do much for us.

7 L aakiin dhexdiinna waxaannu idiinku roonayn sida mid carruurteeda nuujisa ay iyaga u dhaqaalayso.

Instead, we were gentle when we came to you. We were like a mother caring for her children.

8 S idaas daraaddeed, annagoo aad idiin jecel, ayaannu ku faraxnay inaannu wax idin siinno, mana aha injiilka Ilaah oo keliya, laakiinse xataa naftayada, maxaa yeelay, waxaad noo noqoteen kuwo aan jecel nahay.

We had such a strong desire to help you that we were happy to give you the Good News. Because we loved you so much, we were ready to give you our own lives also.

9 W aayo, waad xusuusan tihiin, walaalayaalow, sidaannu dhib iyo daal ugu shaqaynay habeen iyo maalinba, inaannan midkiinna culaysin, oo waxaannu idinku wacdinnay injiilka Ilaah.

You remember, Christian brothers, we worked night and day for our food and clothes while we preached the Good News to you. We did not want to make it hard for you.

10 I dinkuna markhaati baad ka tihiin, Ilaahna wuu ka yahay, sidaannu daahir iyo xaq iyo ceebla'aan kula macaamiloonnay kuwiinna rumaysan.

You know, and so does God, how pure and right and without blame we were among you who believe.

11 S idaad og tihiin waxaannu midkiin kastaba kula macaamiloonnay sida aabbe carruurtiisa ula macaamiloodo, annagoo idin waaninayna oo idin dhiirigelinayna oo idiin markhaati furayna,

As a father helps his children, you know how we wanted to help you and give you comfort. We told you with strong words

12 i naad u socotaan si istaahisha Ilaaha idiinku yeedhay boqortooyadiisa iyo ammaantiisa. Silec

that you should live to please God. He is the One Who chose you to come into His holy nation and to share His shining-greatness.

13 O o sababtaas daraaddeed ayaannu joogsila'aan Ilaah ugu mahadnaqnaa in, markii aad naga hesheen ereygii Ilaah oo aad naga maqasheen, aydnaan u aqbalin sidii dad hadalkiis laakiin siduu run u yahay ereygii Ilaah oo haddana idinka dhex shaqeeya kuwiinna rumaysan.

We always thank God that when you heard the Word of God from us, you believed it. You did not receive it as from men, but you received it as the Word of God. That is what it is. It is at work in the lives of you who believe.

14 W aayo, walaalayaalow, waxaad noqoteen kuwo ku dayday dadka kiniisadaha Ilaah oo Yahuudiya jooga, kuwaas oo ah kuwa Ciise Masiix, maxaa yeelay, idinkuna waxaad dadkiinna ka hesheen dhibtaas oo kale, siday iyaguba uga heleen Yuhuudda,

Christian brothers, you became just like the churches in the country of Judea. You had to suffer from the men in your country as those churches had to suffer from the Jews.

15 o o ah kuwii dilay Rabbi Ciise iyo nebiyadiiba, oo annagana dibadda noo eryay, oo aan Ilaah ka farxin, dadka oo dhanna ka geesta ah.

It was the Jews who killed the Lord Jesus and the early preachers. The Jews made it hard for us and made us leave. They do not please God and are working against all men.

16 O o waxay noo diidaan inaannu dadka aan Yuhuudda ahayn la hadalno inay badbaadaan. Sidaasay mar walba dembiyadooda u dhammaystiraan, laakiin ugu dambaysta cadhada waa ku dul degtay. Bawlos Wuxuu Doonayay Inuu Mar Kale Kiniisadda Soo Booqdo

They tried to keep us from preaching the Good News to the people who are not Jews. The Jews do not want them saved from the punishment of sin. The lives of the Jews are full of more sin all the time. But now God’s anger has come to them at last.

17 L aakiin, walaalayaalow, annagoo wakhti yar lanaga kiin qaaday, xagga isla-joogidda ee ayan ahayn xagga qalbiga, aad iyo aad baannu ugu dadaalnay inaannu wejigiinna aragno, annagoo xiiso weyn u qabna;

Christian brothers, because we have not been able to be with you, our hearts have been with you. We have wanted very much to see you.

18 w aayo, waannu jeclaan lahayn inaannu idiin nimaadno, anigoo Bawlos ah mar iyo lababa waan jeclaa, laakiinse Shayddaan baa naga hor joogsaday.

We wanted to come to you. I, Paul, have tried to come to you more than once but Satan kept us from coming.

19 M axaa yeelay, waa ayo rajadayada iyo farxaddayada iyo taajka faanidda oo ahaan doona Rabbigeenna Ciise Masiix hortiisa goortuu yimaado? Sow idinka ma aha?

Who is our hope or joy or crown of happiness? It is you, when you stand before our Lord Jesus Christ when He comes again.

20 W aa idinka faankayaga iyo farxaddayaduba.

You are our pride and joy.