1 M arkaasaa Yuusuf ku hor adkaysan kari waayay kuwii isaga la taagnaa oo dhan; oo wuxuu ku qayliyey, Nin walba dibadda iiga bixiya. Oo ninnaba lama taagnayn isaga markii Yuusuf walaalihiis isu sheegay.
Then Joseph could not hide his feelings in front of all who stood by him. He cried, “Send all the people away from me.” So no one was with him when Joseph told his brothers who he was.
2 M arkaasuu intuu codkiisii kor u qaaday ooyay; oo Masriyiintiina way maqleen, dadkii guriga Fircoonna way maqleen.
He cried so loud that the Egyptians heard it, and those of Pharaoh’s house heard of it.
3 M arkaasuu Yuusuf wuxuu walaalihiis ku yidhi, Yuusuf baan ahay, ee aabbahay weli ma nool yahay? Walaalihiisna way u jawaabi kari waayeen; waayo, aad bay ugu argaggexeen hortiisa.
Joseph said to his brothers, “I am Joseph! Is my father still alive?” But his brothers could not answer him, for they were afraid in front of him.
4 M arkaasaa Yuusuf wuxuu walaalihiis ku yidhi, Bal ii soo dhowaada, waan idin baryayaaye. Kolkaasay u soo dhowaadeen. Markaasuu yidhi, Anigu waxaan ahay walaalkiin Yuusuf, kii aad ka iibiseen kuwii Masar tegayay.
Joseph said to his brothers, “Come near to me.” So they came near. He said, “I am your brother Joseph, whom you sold into Egypt.
5 O o haatan ha caloolxumaanina, naftiinnana ha u cadhoonina iibiskii aad halkan iga iibiseen aawadiis; waayo, Ilaah wuxuu hortiin ii soo diray in nafo la badbaadiyo.
But do not be troubled or angry with yourselves because you sold me here. For God sent me before you to save your life.
6 W aayo, labadan sannadood baa dhulku abaar ahaa, oo weli waxaa hadhay shan sannadood, oo aan beer la fali doonin, waxna la goosan doonin.
For the land has been without food these two years. And there are five more years without plowing or gathering.
7 O o Ilaah wuxuu hortiin ii soo diray inuu dadkiinna qaar dhulka idiinku reebo, oo uu idiin badbaadiyo kuwo fara badan oo baxsada.
God sent me before you to make sure that your people will keep living on the earth. Now many of you will be saved.
8 H addaba sidaas daraaddeed idinka ma ahayn kii halkan ii soo diray, laakiinse wuxuu ahaa Ilaah; oo isagu Fircoon buu aabbe iiga dhigay, iyo sayidkii dadka gurigiisa oo dhan, iyo taliyihii dalka Masar oo dhan.
So it was not you who sent me here, but God. He has made me a father to Pharaoh, and ruler of all his house, and of all the land of Egypt.
9 D haqsada, oo aabbahay u kaca, oo waxaad isaga ku tidhaahdaan, Wiilkaagii Yuusuf wuxuu kugu soo yidhi, Ilaah wuxuu iga dhigay sayidkii Masar oo dhan, ee soo dhaadhac oo ii kaalay, hana raagin;
Hurry and go to my father. Say to him, ‘Your son Joseph says to you, “God has made me ruler of all Egypt. Come to me, and do not wait.
10 o o waxaad degi doontaa dhulka la yidhaahdo Goshen, oo waad ii soo dhowaan doontaa, adiga iyo carruurtaada, iyo carruurtaada carruurtooda, iyo adhigaaga iyo lo'daada, iyo waxa aad haysatid oo dhanba;
You will live in the land of Goshen, you and your children and grandchildren, your flocks and cattle, and all you have. And you will be near me.
11 o o halkaasaan kugu quudin doonaa; waayo, weli waxaa hadhay shan sannadood oo abaar ah, waaba intaasoo aad gaajootaan, adiga iyo reerkaaga, iyo waxa aad haysatid oo dhammuba.
There I will take care of you, so that you and your family will not be in need. For there are still five years coming without food. By then you would have nothing.”’
12 O o bal eega, indhihiinnu waa arkaan, iyo indhaha walaalkay Benyaamiinba, inuu afkaygii yahay kan idinla hadlaya.
“Now your eyes see, and the eyes of my brother Benjamin see, that it is my mouth which is speaking to you.
13 I dinku waxaad aabbahay u sheegtaan ammaantayda aan Masar ku leeyahay oo dhan, iyo wixii aad aragteen oo dhan; oo dhaqsada oo aabbahay halkan keena.
You must tell my father of all my greatness in Egypt, and of all you have seen. You must hurry and bring my father here.”
14 M arkaasuu walaalkiis Benyaamiin qoortiisa dhab yidhi, wuuna ku dul ooyay, Benyaamiinna qoortiisuu ku ooyay.
Then he put his arms around his brother Benjamin and cried. And Benjamin cried on his neck.
15 M arkaasuu wada dhunkaday walaalihiis oo dhan, wuuna ku dul ooyay; dabadeedna walaalihiis baa la hadlay isagii.
Joseph kissed all his brothers and cried over them. After that his brothers talked with him.
16 M arkaasaa warkii laga maqlay gurigii Fircoon, oo waxaa la yidhi, Yuusuf walaalihiis baa yimid. Taasna aad bay uga farxisay Fircoon iyo addoommadiisiiba.
When the news was heard in Pharaoh’s house that Joseph’s brothers had come, Pharaoh and his servants were pleased.
17 M arkaasaa Fircoon wuxuu Yuusuf ku yidhi, Walaalahaa waxaad ku tidhaahdaa, Idinku sidan yeela, gaadiidkiinna rarta, oo taga oo dalkii Kancaan u kaca;
Pharaoh said to Joseph, “Tell your brothers this: ‘Load your animals and go to the land of Canaan.
18 o o waxaad soo kaxaysataan aabbihiin iyo reerihiinna oo dhan, oo aniga ii kaalaya; oo anna waxaan idin siin doonaa waxyaalaha wanwanaagsan ee dalka Masar, oo idinku waxaad cuni doontaan barwaaqada dalka.
Take your father and your families and come to me. I will give you the best of the land of Egypt. And you will live on the fat of the land.’
19 H addaba waa lagu amray, Sidan yeela. Gaadhifardood dalka Masar uga kaxaysta dhallaankiinna, iyo dumarkiinna; oo aabbihiin keena, oo kaalaya.
Also say to them, ‘Take wagons from the land of Egypt for your little ones and your wives. Bring your father and come.
20 O o alaabtiinnana ha ka fikirina, waayo, waxyaalaha wanwanaagsan ee dalka Masar oo dhan idinkaa iska leh.
Do not worry about the things that belong to you. For the best of all the land of Egypt is yours.’”
21 M arkaasaa wiilashii Israa'iil saas yeeleen, Yuusufna wuxuu iyagii siiyey gaadhifardood, sidii Fircoon amarkiisu ahaa, sahayna jidkuu u siiyey.
The sons of Israel did as he said. Joseph gave them wagons as Pharaoh had told him. And he gave them what they would need as they traveled.
22 D hammaantoodna wuxuu nin kasta siiyey dhar iskujoog ah; laakiinse Benyaamiin wuxuu siiyey saddex boqol oo xabbadood oo lacag ah, iyo shan iskujoog.
He gave new clothes to each of them. But to Benjamin he gave 300 pieces of silver and five times as many clothes.
23 O o aabbihiisna sidan buu wax ugu diray, toban dameer oo ay ku raran yihiin waxyaalihii wanwanaagsanaa ee Masar, iyo toban dameerood oo hadhuudh iyo cunto ku raran yihiin, iyo sahaydii aabbihiis jidka ku soo mari lahaa.
To his father he sent ten donkeys loaded with the best things of Egypt, and ten female donkeys loaded with grain and bread and things his father would need as he traveled.
24 M arkaasuu walaalihiis diray, oo iyana way tageen; oo wuxuu iyagii ku yidhi, Idinku jidka ha isugu cadhoonina.
Then he sent his brothers away. As they left he said to them, “Do not be mad at each other on the way.”
25 M arkaasay Masar ka baxeen, oo ay yimaadeen dalkii Kancaan, oo waxay u yimaadeen aabbahood Yacquub.
So they went out of Egypt and came to their father Jacob in the land of Canaan.
26 M arkaasay u sheegeen oo ku yidhaahdeen, Yuusuf weli waa nool yahay, oo wuxuu u taliyaa dalka Masar oo dhan. Markaasuu taag darnaaday, waayo, wuu rumaysan waayay iyagii.
They told him, “Joseph is still alive! He is ruler of all the land of Egypt!” Jacob’s heart almost stopped, because he did not believe them.
27 M arkaasay u sheegeen hadalkii Yuusuf kula hadlay oo dhan, oo markuu arkay gaadhifardoodkii Yuusuf u soo diray in isaga lagu qaado ayaa aabbahood Yacquub ruuxiisii cusboonaaday.
So they told him all the things that Joseph had said to them. And when he saw the wagons that Joseph had sent to carry him, the life of Jacob’s spirit returned.
28 M arkaasaa Israa'iil wuxuu yidhi, Igu filan mar haddii wiilkaygii Yuusuf weli nool yahay; haddaba waan tegi doonaa, oo waan arki doonaa isaga intaanan dhiman.
Israel said, “It is enough. My son Joseph is still alive. I will go and see him before I die.”