1 M arkaasaa Eliifas kii reer Teemaan u jawaabay, oo wuxuu ku yidhi,
Entonces respondió Elifaz temanita, y dijo:
2 M id hadduu isku dayo inuu kula hadlo, ma ka xumaanaysaa? Laakiinse bal yaa hadal iska celin kara?
Si alguien osara hablarte, ¿te pondrías impaciente? Pero ¿quién puede abstenerse de hablar ?
3 B al eeg, adigu kuwa badan wax baad bartay, Oo gacmihii itaalka darnaana waad xoogaysay.
He aquí, tú has exhortado a muchos, y las manos débiles has fortalecido.
4 E rayadaadu way tiiriyeen kii sii dhacayay, Oo jilbihii tabarta yaraana waad adkaysay.
Al que tropezaba tus palabras han levantado, y las rodillas débiles has robustecido.
5 L aakiinse haatan dhibaatadu aday kuu timid, oo waad taag yaraanaysaa, Wayna ku soo gaadhay, oo waad dhibaataysan tahay.
Pero ahora que te ha llegado a ti, te impacientas; te toca a ti, y te desalientas.
6 W ar kalsoonidaadu sow ma aha cabsida aad Ilaahaaga ka cabsato, Rajadaaduse sow ma aha daacadnimada jidadkaaga?
¿No es tu temor a Dios tu confianza, y la integridad de tus caminos tu esperanza?
7 W aan ku baryayaaye bal wax xusuuso, bal yaa weligiis halligmay isagoo aan xaq qabin? Amase xaggee baa mid qumman lagu halaagay?
Recuerda ahora, ¿quién siendo inocente ha perecido jamás ? ¿O dónde han sido destruidos los rectos ?
8 S idaan anigu arkay, weligoodba kuwii xumaan tacbadaa, Oo belaayo beertaa, isla waxaasay goostaan.
Por lo que yo he visto, los que aran iniquidad y los que siembran aflicción, eso siegan.
9 I yagu waxay ku baabba'aan Ilaah neeftiisa, Oo waxay ku dhammaadaan afuufidda cadhadiisa.
Por el aliento de Dios perecen, y por la explosión de su ira son consumidos.
10 L ibaaxa cidiisii, iyo aarka cadhaysan codkiisii, Iyo libaaxyada yaryar miciyahoodiiba waa jajabaan.
El rugido del león, el bramido de la fiera y los dientes de los leoncillos son quebrantados.
11 L ibaaxa duqa ahu ugaadhla'aanta buu u bakhtiyaa, Oo goosha dhasheediina way kala firdhaan.
El león perece por falta de presa, y los cachorros de la leona se dispersan.
12 H addaba war baa qarsoodi la iigu keenay, Oo dhegtayduna faqiisay qabsatay.
Una palabra me fue traída furtivamente, y mi oído percibió un susurro de ella.
13 H abeenkii markay riyooyinku fikirro kiciyaan, Oo ay dadku hurdo weyn ku fogaadaan,
Entre pensamientos inquietantes de visiones nocturnas, cuando el sueño profundo cae sobre los hombres,
14 A yaa cabsi iyo gariiru igu dhacay, Oo lafahayga oo dhammuna way wada ruxruxmadeen.
me sobrevino un espanto, un temblor que hizo estremecer todos mis huesos.
15 M arkaasaa ruux wejigayga soo hor maray, Oo timihii jidhkayguna waa soo wada istaageen.
Entonces un espíritu pasó cerca de mi rostro, y el pelo de mi piel se erizó.
16 O o isagii wuu joogsaday, laakiinse muuqashadiisii waan kala saari waayay; Muuqaal baa indhahayga hortooda joogay; Intii mudda ah aamusnaan baa jirtay, dabadeedna waxaan maqlay cod leh,
Algo se detuvo, pero no pude reconocer su aspecto; una figura estaba delante de mis ojos, hubo silencio, después oí una voz:
17 W ar nin dhiman karaa miyuu Ilaah ka sii caaddilsanaan karaa? Mase nin baa ka sii daahirsanaan kara kii isaga abuuray?
“¿Es el mortal justo delante de Dios ? ¿Es el hombre puro delante de su Hacedor ?
18 B al eeg, isagu addoommadiisa iskuma halleeyo; Oo malaa'igihiisana nacasnimuu ku eedeeyaa.
“ Dios no confía ni aún en sus propios siervos; y a sus ángeles atribuye errores.
19 I ntee ka sii badan buu eedeeyaa kuwa guryaha dhoobada ah deggan, Oo aasaaskoodii boodhka ku jiro, Oo sida balanbaallis u burbura!
“¡Cuánto más a los que habitan en casas de barro, cuyos cimientos están en el polvo, que son aplastados como la polilla!
20 S ubaxdii iyo fiidkii inta ka dhex leh ayay baabba'aan; Weligoodba way halligmaan iyadoo aan ciduna ka fikirayn.
“Entre la mañana y la tarde son hechos pedazos; sin que nadie se dé cuenta, perecen para siempre.
21 X adhkaha teendhooyinkoodii sow lama siibo? Way dhintaan iyagoo aan xigmad lahayn.
“¿No les es arrancada la cuerda de su tienda ? Mueren, mas sin sabiduría.”