1 « Canto dei pellegrinaggi.» A te alzo i miei occhi a te che siedi nei cieli.

(По слав. 122.) Песен на възкачванията. Издигам очите си към Тебе, Който обитаваш на небесата.

2 E cco, come gli occhi dei servi sono rivolti alla mano dei loro padroni e gli occhi della serva alla mano della sua padrona, cosí i nostri occhi, sono rivolti all'eterno, DIO nostro, finché egli abbia pietà di noi.

Ето, както очите на слугите гледат към ръката на господаря им, както очите на слугинята - към ръката на господарката ѝ, така гледат очите ни към Господа, нашия Бог, докато се смили над нас.

3 A bbi pietà di noi o Eterno, abbi pietà di noi perché siamo oltremodo sazi di disprezzo.

Смили се над нас, Господи, смили се над нас, защото се преситихме от презрение.

4 L 'anima nostra è oltremodo sazia dello scherno degli arroganti e del disprezzo dei superbi.

Пресити се душата ни от надуването на охолните и от презрението на горделивите.