1 « Canto dei pellegrinaggi.» A te alzo i miei occhi a te che siedi nei cieli.

(По слав. 122). Песен на възкачванията. Издигам очите си към Тебе, Който обитаваш на небесата.

2 E cco, come gli occhi dei servi sono rivolti alla mano dei loro padroni e gli occhi della serva alla mano della sua padrona, cosí i nostri occhi, sono rivolti all'eterno, DIO nostro, finché egli abbia pietà di noi.

Ето, както очите на слугите гледат към ръката на господаря им, Както очите на слугинята към ръката на господарката й. Така гледат нашите очи към Господа нашия Бог, Докле се смили за нас.

3 A bbi pietà di noi o Eterno, abbi pietà di noi perché siamo oltremodo sazi di disprezzo.

Смили се за нас, Господи, смили се за нас, Защото се преситихме от презрение.

4 L 'anima nostra è oltremodo sazia dello scherno degli arroganti e del disprezzo dei superbi.

Пресити се душата ни От надуването на охолните, И от презрението на горделивите.