1 « Al maestro del coro. Salmo di Davide, servo dell'Eterno, che rivolse all'Eterno le parole di questo cantico, nel giorno in cui l'Eterno lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:» «Ti amo, o Eterno, mia forza.

(По слав. 17). За първия певец. Псалом на Господния слуга Давид, който е говорил Господу думите на тая песен в деня, когато Господ го избавил от ръката на всичките му неприятели и от ръката на Саула. И рече: Любя Те, Господи, сило моя.

2 L 'Eterno è la mia rocca la mia fortezza e il mio liberatore, il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio, il mio scudo, la potenza della mia salvezza, il mio alto rifugio.

Господ е скала моя, крепост моя и избавител мой, Бог мой, канара моя, на Когото се надявам, Щит мой, рога на избавлението ми и високата ми кула

3 I o invoco l'Eterno, che è degno di essere lodato, e sono salvato dai miei nemici.

Ще призова Господа, Който е достохвален; Така ще бъда избавен от неприятелите си.

4 D oglie di morte mi avevano circondato e torrenti di scellerati mi avevano spaventato.

Връзките на смъртта ме окръжиха; Порои от беззаконие ме уплашиха.

5 L e angosce dello Sceol mi avevano avvolto e lacci di morte mi stavano davanti.

Връзките на преизподнята ме обвиха; Примките на смъртта ме стигнаха.

6 N ella mia angoscia invocai l'Eterno e gridai al mio DIO; egli udí la mia voce dal suo tempio, e il mio grido pervenne davanti a lui, ai suoi orecchi.

В утеснението си призовах Господа. И към Бог мой викнах; От храма Си Той чу гласа ми, И викането ми пред Него стигна в ушите Му.

7 A llora la terra fu scossa e tremò; anche le fondamenta dei monti furono smosse e scrollate, perché egli era acceso d'ira.

Тогава се поклати и потресе земята; Основите на планините се разлюляха И поклатиха се, защото се разгневи Той.

8 U n fumo saliva dalle sue narici e un fuoco divorante gli usciva dalla bocca; da lui sprizzavano carboni accesi.

Дим се издигаше от ноздрите Му, И огън из устата му поглъщаше; Въглища се разпалиха от Него.

9 E gli abbassò i cieli e discese con una densa caligine sotto i suoi piedi;

Той сведе небесата и слезе; И мрак бе под нозете Му.

10 c avalcava un cherubino e volava; volava veloce sulle ali del vento.

Възседна на херувим и летя; Летя не ветрени крила.

11 A veva fatto delle tenebre il suo velo, e per padiglione intorno a sé aveva posto l'oscurità delle acque e le dense nubi del cielo.

Положи за Свое скривалище тъмнината, За покров около Си тъмните води, Гъстите въздушни облаци.

12 D allo splendore che lo precedeva si sprigionavano dense nubi, grandine e carboni ardenti.

О святкането пред Него Преминаха през облаците Му Град и огнени въглища.

13 L 'Eterno tuonò nei cieli e l'Altissimo fece udire la sua voce con grandine e carboni ardenti.

И гръмна Господ от небето, Всевишният даде гласа Си, Град и огнени въглища.

14 S cagliò le sue saette e disperse i nemici; lanciò fulmini in gran numero e li mise in fuga.

И прати стрелите Си та ги разпръсна, Да! светкавици в изобилие та ги смути.

15 A l tuo rimprovero, o Eterno, e al soffio del vento dalle tue narici, gli alvei dei fiumi apparvero e le fondamenta del mondo furono scoperte.

Тогава се явиха коритата на водите, Откриха се основите на вселената От твоето изобличение, Господи, От духането на дъха на ноздрите Ти.

16 E gli dall'alto stese la mano, mi prese e mi trasse fuori dalle grandi acque.

Прати от височината, взе ме, Извлече ме из големи води.

17 M i liberò dal mio potente nemico e da quelli che mi odiavano, perché erano piú forti di me.

Избави ме от силния ми неприятел, От ония, които ме мразеха; Защото бяха по-силни от мене.

18 E ssi mi erano venuti contro nel giorno della mia calamità, ma l'Eterno fu il mio sostegno,

Стигнаха ме в деня на бедствието ми; Но Господ ми стана подпорка.

19 e mi trasse fuori al largo; egli mi liberò perché mi gradisce.

И изведе ме на широко, Избави ме, защото имаше благоволение към мене.

20 L 'Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia e mi ha reso secondo la purità delle mie mani,

Въздаде ми Господ според правдата ми; Според чистотата на ръцете ми възнагради ме,

21 p erché ho osservato le vie dell'Eterno e non mi sono eroicamente allontanato dal mio DIO.

Защото съм опазил пътищата Господни, И не съм се отклонил от Бога мой в нечестие.

22 p erché ho tenuto davanti a me tutte le sue leggi e non ho deviato dai suoi statuti.

Защото всичките Му съдби са били пред мене, И от повеленията Му не съм се отдалечил.

23 S ono stato integro verso di lui e mi sono guardato dalla mia iniquità.

Непорочен бях пред Него, И опазих се от беззаконието си.

24 P erciò l'Eterno mi ha reso secondo la mia giustizia, secondo la purità delle mie mani davanti ai suoi occhi.

Затова Господ ми въздаде според правдата ми, Според чистотата на ръцете ми пред очите Му.

25 T u ti mostri pietoso verso l'uomo pio e retto verso l'uomo retto.

Към милостивия, Господи, милостив ще се явиш, Към непорочния, непорочен ще се явиш.

26 T u ti mostri puro con il puro e ti mostri astuto col perverso,

Към чистия, час ще се явиш, И към развратния, противен ще се явиш.

27 p erché tu sei colui che salva la gente afflitta e che abbassa gli occhi alteri;

Защото оскърбени люде Ти ще спасиш; А очи горделиви ще смириш.

28 t u infatti, sei colui che fa risplendere la mia lampada; l'Eterno, il mio DIO, illumina le mie tenebre,

Защото Ти ще запалиш светилото ми; Господ Бог мой ще озари тъмнината ми;

29 p erché con te posso assalire una schiera e con il mio DIO posso saltare sopra un muro.

Защото чрез Тебе разбивам полк; Чрез Бога мой прескачам стена.

30 L a via di Dio è perfetta; la parola dell'Eterno è purificata col fuoco; egli è lo scudo di tutti coloro che si rifugiano in lui.

Колкото за Бога, Неговият път е съвършен; Словото на Господа е опитано; Той е щит на всички, които уповават на Него.

31 I nfatti chi è DIO all'infuori dell'Eterno? E chi è Rocca all'infuori del nostro DIO?

Защото кой е Бог освен Господа? И кой е канара, освен нашия Бог?

32 D io è colui che mi cinge di forza e che rende la mia vita perfetta.

Бог, Който ме препасва със сила, И прави съвършен пътя ми,

33 E gli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi;

Той прави нозете ми като нозете на елените, И ме поставя на високите ми места.

34 e gli ammaestra le mie mani alla battaglia e con le mie braccia posso tendere un arco di rame.

Учи ръцете ми да воюват, Тъй щото мишците ми запъват меден лък.

35 T u mi hai anche dato lo scudo della tua salvezza; la tua destra mi ha sostenuto, e la tua benignità mi ha reso grande.

Ти си ми дал и щит на избавлението Си; Твоята десница ме е поддържала И Твоята благодат ме е направила велик.

36 T u hai allargato i miei passi sotto di me, e i miei piedi non hanno vacillato.

Ти си разширил стъпките ми под мене; И нозете ми не се подхлъзнаха.

37 I o ho inseguito i miei nemici e li ho raggiunti e non me ne sono tornato indietro prima di averli distrutti.

Гоних неприятелите си и ги стигнах, И не се върнах, докато ги не довърших.

38 L i ho colpiti ripetutamente ed essi non hanno piú potuto rialzarsi; essi sono caduti sotto i miei piedi.

Стрих ги, те не можаха да се подигнат; Паднаха под нозете ми.

39 T u mi hai cinto di forza per la battaglia e hai fatto piegare sotto di me quelli che si alzavano contro di me;

Защото си ме препасал със сила за бой; Повалил си под мене въставащите против мене.

40 t u hai fatto voltare le spalle ai miei nemici davanti a me, e io ho distrutto quelli che mi odiavano.

Сторил си да обърнат гръб към мене неприятелите ми, За да изтребя ония, които ме мразят.

41 E ssi gridarono, ma non vi fu alcuno che li salvasse; gridarono all'Eterno, ma egli non rispose loro.

Извикаха, но нямаше избавител, Към Господа, но не ги послуша.

42 L i ho calpestati fino a ridurli come polvere davanti al vento; li ho spazzati via come il fango delle strade.

Тогава ги стрих като прах пред вятъра; Изхвърлих ги като калта на пътищата.

43 T u mi hai liberato dalle contese del popolo; tu mi hai costituito capo di nazioni; un popolo che non conoscevo mi ha servito.

Ти си ме избавил и от съпротивленията на людете; Поставил си ме глава на народите: Народ, когото не познавах, слугува на мене,

44 A l solo udire di me, essi mi hanno ascoltato e ubbidito, gli stranieri si sono sottomessi a me.

Щом чуха за мене, те ме и послушаха; Даже чужденците се преструваха, че ми се покоряват.

45 G li stranieri si sono persi d'animo e sono usciti tremanti dalle loro fortezze.

Чужденците отслабнаха, И разтреперани излязоха из яките си скривалища.

46 V iva l'Eterno, sia benedetta la mia Rocca e sia esaltato il DIO della mia salvezza!

Жив е Господ, и благословена да бъде Канарата ми, И да се възвиси Бог на избавлението ми,

47 E gli è il Dio che fa la vendetta per me e che mi sottomette i popoli;

Бог, Който мъздовъздава за мене, И покорява под мене племена,

48 e gli mi libera dai miei nemici. Tu m'innalzi su quelli che si levano contro di me e mi liberi dall'uomo violento.

Който ме избавя от неприятелите ми. Да! Ти ме възвишаваш над въставащите против мене, Избавяш ме от насилника.

49 P erciò, o Eterno, io celebrerò fra le nazioni il tuo nome col canto.

Затова ще Те хваля, Господи, между народите, И на името Ти ще пея.

50 G randi liberazioni egli concede al suo re e usa benignità verso Davide, suo unto, e verso la sua progenie per sempre».

Ти си, който даваш велико избавление на царя Си, И показваш милосърдие към помазаника Си, Към Давида и към потомството му до века.