1 O r tutti i Pubblicani e i peccatori, si accostavano a lui per udirlo.

А всичките бирници и грешници се приближаваха при Него да Го слушат.

2 E i farisei e gli scribi mormoravano, dicendo: «Costui accoglie i peccatori e mangia con loro».

А фарисеите и книжниците роптаеха, казвайки: Тоя приема грешниците и яде с тях.

3 A llora egli disse loro questa parabola:

И Той им изговори тая притча, като каза:

4 « Qual uomo fra voi, se ha cento pecore e ne perde una, non lascia le novantanove nel deserto e non va dietro alla perduta finché non la ritrova?

Кой от вас, ако има сто овце, и му се изгуби една от тях, не оставя деветдесетте и девет в пустинята, и не отива след изгубената докле я намери?

5 E quando la ritrova, se la mette sulle spalle tutto contento;

И като я намери, вдига я на рамената си радостен.

6 e , giunto a casa, convoca gli amici e i vicini e dice loro: "Rallegratevi con me perché ho ritrovato la mia pecora che era perduta

И като си дойде у дома, свиква приятелите си и съседите си и им казва: Радвайте се с мене, че си намерих изгубената овца.

7 I o vi dico che allo stesso modo vi sarà in cielo piú gioia per un solo peccatore che si ravvede, che per novantanove giusti che non hanno bisogno di ravvedimento.

Казвам ви, че също така ще има повече радост на небето за един грешник, който се кае, нежели за деветдесет и девет праведници, които нямат нужда от покаяние.

8 O quale donna, se ha dieci dramme, e ne perde una, non accende la lampada, non spazza la casa e non cerca accuratamente finché non la ritrova?

Или коя жена, ако има десет драхми, и изгуби една драхма, не запаля светило, не помита къщата, и не търси грижливо докле я намери?

9 E quando l'ha trovata, chiama insieme le amiche e le vicine, dicendo: "Rallegratevi con me, perché ho ritrovato la dramma che avevo perduta".

И като я намери, свиква приятелките и съседките си и казва: Радвайте се с мене, защото намерих драхмата, която бях изгубила.

10 A llo stesso modo vi dico, vi sarà gioia presso gli angeli di Dio per un solo peccatore che si ravvede».

Също така, казвам ви, има радост пред Божите ангели за един грешник, който се кае.

11 D isse ancora: «Un uomo aveva due figli.

Каза още: Някой си човек имаше двама сина.

12 I l piú giovane di loro disse al padre: "Padre, dammi la parte dei beni che mi spetta". E il padre divise fra loro i beni.

И по-младият от тях рече на баща си: Тате, дай ми дела, който ми се пада от имота. И той им раздели имота.

13 P ochi giorni dopo il figlio piú giovane, raccolta ogni cosa, se ne andò in un paese lontano e là dissipò le sue sostanze vivendo dissolutamente.

И не след много дни по-младият син си събра всичко и отиде в далечна страна, и там разпиля имота си с разпуснатия си живот.

14 M a quando ebbe speso tutto, in quel paese sopraggiunse una grave carestia ed egli cominciò ad essere nel bisogno.

И като иждиви всичко, настана голям глад в оная страна; и той изпадна в лишение.

15 A llora andò a mettersi con uno degli abitanti di quel paese, che lo mandò nei suoi campi a pascolare i porci.

И отиде да се пристави на един от гражданите на оная страна, който го прати на полетата си да пасе свини.

16 E d egli desiderava riempire il ventre con le carrube che i porci mangiavano, ma nessuno gliene dava.

И желаеше да се насити с рошковите, от които ядяха свините; но никой не му даваше.

17 A llora, rientrato in sé, disse: "Quanti lavoratori salariati di mio padre hanno pane in abbondanza, io invece muoio di fame!

А като дойде на себе си, рече: Колко наемници на баща ми имат излишьк от хляб, а пък аз умирам от глад!

18 M i leverò e andrò da mio padre, e gli dirò: Padre, ho peccato contro il cielo e davanti a te

Ще стана да ида при баща си и ще му река: Тате, съгреших против небето и пред тебе;

19 n on sono piú degno di essere chiamato tuo figlio; trattami come uno dei tuoi lavoratori salariati

не съм вече достоен да се наричам твой син; направи ме като един от наемниците си.

20 E gli dunque si levò e andò da suo padre. Ma mentre era ancora lontano, suo padre lo vide e ne ebbe compassione; corse, gli si gettò al collo e lo baciò.

И стана и дойде при баща си. А когато бе още далеч, видя го баща му, смили се, и като се завтече, хвърли се на врата му и го целуваше.

21 E il figlio gli disse: "Padre, ho peccato contro il cielo e davanti a te e non sono piú degno di essere chiamato tuo figlio".

Рече му синът: Тате, съгреших против небето и пред тебе; не съм достоен да се наричам твой син.

22 M a il padre disse ai suoi servi: "Portate qui la veste piú bella e rivestitelo, mettetegli un anello al dito e dei sandali ai piedi.

Но бащата рече на слугите си: Скоро изнесете най-хубавата премяна и облечете го, и турете пръстен на ръката му и обуща на нозете му;

23 P ortate fuori il vitello ingrassato e ammazzatelo; mangiamo e rallegriamoci,

докарайте угоеното теле и го заколете и нека ядем и се веселим;

24 p erché questo mio figlio era morto ed è tornato in vita, era perduto ed è stato ritrovato". E si misero a fare grande festa.

защото този мой син бе мъртъв, и оживя, изгубен бе, и се намери. И почнаха да се веселят.

25 O r il suo figlio maggiore era nei campi; e come ritornava e giunse vicino a casa, udí la musica e le danze.

А по-старият му син беше на нивата; и като си идеше и се приближи до къщата, чу песни и игри.

26 C hiamato allora un servo, gli domandò cosa fosse tutto ciò.

И повика един от слугите и попита, що е това.

27 E quello gli disse: "E' tornato tuo fratello e tuo padre ha ammazzato il vitello ingrassato, perché lo ha riavuto sano salvo".

А той му рече: Брат ти си дойде и баща ти закла угоеното теле, защото го прие здрав.

28 U dito ciò, egli si adirò e non volle entrare; allora suo padre uscí e lo pregava di entrare.

И той се разсърди и не искаше да влезе и баща му излезе и го молеше.

29 M a egli, rispose al padre e disse: "Ecco, son già tanti anni che io ti servo e non ho mai trasgredito alcun tuo comandamento, eppure non mi hai mai dato un capretto per far festa con i miei amici.

А той в отговор рече на баща си: Ето, толкова години ти работя, и никога не съм престъпил някоя твоя заповед; но пак на мене нито яре не си дал някога да се повеселя с приятелите си;

30 M a quando è tornato questo tuo figlio, che ha divorato i tuoi beni con le meretrici, tu hai ammazzato per lui il vitello ingrassato

а щом си дойде този твой син, който изпояде имота ти с блудниците, за него си заклал угоеното теле.

31 A llora il padre gli disse: "Figlio, tu sei sempre con me, e ogni cosa mia è tua.

А той му каза: Синко ти си винаги с мене, и всичко мое твое е.

32 M a si doveva fare festa e rallegrarsi perché questo tuo fratello era morto ed è tornato in vita, era perduto ed è stato ritrovato"».

Но прилично беше да се развеселим и да се зарадваме; защото този твой брат бе мъртъв, и оживя, и изгубен бе, и се намери.