Плач Еремиев 5 ~ Lamentaciones 5

picture

1 С помни си, Господи, какво ни се случи; погледни и виж как ни укоряват.

Acuérdate, oh Señor, de lo que nos ha sucedido; mira y ve nuestro oprobio.

2 Н аследството ни мина у чужденци, къщите ни - у странници.

Nuestra heredad ha pasado a extraños, nuestras casas a extranjeros.

3 О станахме сирачета без баща. Майките ни са като вдовици.

Hemos quedado huérfanos, sin padre, nuestras madres, como viudas.

4 В одата си пихме със сребро, дървата ни идват с пари.

Por el agua que bebemos tenemos que pagar, nuestra leña nos llega por precio.

5 Н ашите гонители са на вратовете ни. Трудим се и почивка нямаме.

Sobre nuestros cuellos están nuestros perseguidores; no hay descanso para nosotros, estamos agotados.

6 П ротегнахме ръка към египтяните и към асирийците, за да се наситим с хляб.

A Egipto y a Asiria nos hemos sometido para saciarnos de pan.

7 Б ащите ни съгрешиха и ги няма; и ние носим техните беззакония.

Nuestros padres pecaron, ya no existen, y nosotros cargamos con sus iniquidades.

8 С луги господстват над нас и няма кой да ни избави от ръката им.

Esclavos dominan sobre nosotros, no hay quien nos libre de su mano.

9 Д обиваме хляба си с опасност за живота си поради меча, който ограбва в пустинята.

Con peligro de nuestras vidas conseguimos nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.

10 К ожата ни почервеня като пещ поради върлуването на глада.

Nuestra piel quema como un horno, a causa de los ardores del hambre.

11 И знасилваха жените в Сион, девиците - в Юдейските градове.

Violaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

12 Ч рез техните ръце бяха обесени първенците, старейшините не бяха почитани.

Los príncipes fueron colgados de sus manos, los rostros de los ancianos no fueron respetados.

13 М ладежите носеха воденични камъни и децата падаха под товара на дървата.

Los jóvenes trabajaron en el molino, y los muchachos cayeron bajo el peso de la leña.

14 С тарейшините не седят вече на портите; младежите изоставиха песните си.

Los ancianos se han apartado de las puertas, los jóvenes de su música.

15 П рестана радостта на сърцето ни; хорото ни се превърна в жалеене.

Ha cesado el gozo de nuestro corazón, se ha convertido en duelo nuestra danza.

16 В енецът падна от главата ни. Горко ни! Защото сме съгрешили.

Ha caído la corona de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, pues hemos pecado!

17 З атова чезне сърцето ни; затова причерня на очите ни.

Por esto está abatido nuestro corazón, por estas cosas se nublan nuestros ojos,

18 П оради запустяването на Сионския хълм лисиците ходят по него.

por el monte Sion que está asolado; las zorras merodean en él.

19 Т и, Господи, седиш като Цар довека; престолът Ти е от род в род.

Mas tú, oh Señor, reinas para siempre, tu trono permanece de generación en generación.

20 З ащо ни забравяш завинаги и ни изоставяш за толкова дълго време?

¿Por qué te olvidas para siempre de nosotros, y nos abandonas a perpetuidad ?

21 В ъзвърни ни, Господи, към Себе Си и ще се възвърнем; обнови дните ни, както отначало -

Restáuranos a ti, oh Señor, y seremos restaurados; renueva nuestros días como antaño,

22 а ко не си ни отхвърлил съвсем и не си се разгневил много против нас.

a no ser que nos hayas desechado totalmente, y estés enojado en gran manera contra nosotros.