1 M arkaasaa Rabbigu Muuse la hadlay oo wuxuu ku yidhi,
وَكَلَّمَ اللهُ مُوسَى فَقالَ:
2 C uradyada oo dhan quduus iiga dhig; wax alla wixii maxal fura oo ku dhex jira reer binu Israa'iil, dad iyo duunyoba, anigaa iska leh.
«خَصِّصُوا لِي كُلَّ بِكرٍ. كُلُّ أوَّلِ مَولُودٍ فِي بَني إسْرائِيلَ مِنَ النّاسِ وَالبَهائِمِ هُوَ لِي.»
3 M arkaasaa Muuse wuxuu dadkii ku yidhi, Xusuusta maalintan aad Masar ka soo baxdeen, oo aad ka soo baxdeen gurigii addoonsiga; waayo, Rabbigu gacan xoog badan buu idinkaga soo bixiyey meeshan; waa inaan kibis khamiirsan la cunin.
وَقالَ مُوسَى لِلشَّعبِ: «تَذَكَّرُوا هَذا اليَومَ حِينَ خَرَجتُمْ مِنْ مِصرَ، مِنْ بَيتِ العُبُودِيَّةِ. لِأنَّ اللهَ أخرَجَكُمْ بِقُوَّةِ يَدِهِ مِنْ هُناكَ. فَلا تَأكُلُوا أيَّ شَيءٍ فِيهِ خَمِيرٌ.
4 I dinku waxaad baxdeen maanta oo ah bisha Aabiib.
أنتُمْ تَخرُجُونَ اليَومَ فِي شَهرِ أبِيبَ.
5 O o markii Rabbigu idin geeyo dalka reer Kancaan iyo reer Xeed, iyo reer Amor, iyo reer Xiwi, iyo reer Yebuus, oo uu awowayaashiin ugu dhaartay inuu idin siinayo, kaas oo ah dal caano iyo malab la barwaaqaysan, de markaas waa inaad bishan dhexdeeda dhawrtaan u adeegiddan Ilaah.
حِينَ يُحضِرُكُمُ اللهُ إلَى أرْضِ الكَنعانِيِّينَ وَالحِثِّيِّينَ وَالأمُورِيِّينَ وَالحِوِّيِّينَ وَاليَبُوسِيِّينَ، الَّتِي أقسَمَ اللهُ لِآبائِكُمْ بِأنْ يُعطِيَها لَكُمْ، أرْضاً تَفِيضُ لَبَناً وَعَسَلاً، جَهِّزُوا خِدمَةَ الخُبزِ غَيرِ المُخْتَمِرِ فِي ذَلِكَ الشَّهرِ.
6 T oddoba maalmood waa inaad kibis aan khamiir lahayn cuntaan, oo maalinta toddobaad waa inay iid Rabbiga u ahaato.
«تاكلُونَ خُبزاً غَيرَ مُخْتَمِرٍ لِسَبعَةِ أيّامٍ، وَفِي اليَومِ السّابِعِ يَكُونُ هُناكَ احتِفالٌ للهِ.
7 O o kibis aan khamiir lahayn waa in la cunaa toddobada maalmood oo dhan; oo waa inaan lagugu arag kibis khamiirsan, ama waa inaan xataa lagugu arag khamiir, tan iyo xudduudkaaga oo dhan.
لا تَأكُلُوا خُبزاً بِخَمِيرٍ خِلالَ هَذِهِ الأيّامِ السَّبعَةِ. وَلا يَكُنْ فِي بَيتِكَ وَلا فِي كُلِّ أرْضِكَ طَعامٌ فِيهِ خَمِيرٌ.
8 M aalintaas waa inaad wiilkaaga u sheegtaa, oo waxaad ku tidhaahdaa, Waa wixii Rabbigu ii sameeyey aawadood markii aan Masar ka soo baxay.
وَتَقُولُ لابْنِكَ فِي ذَلِكَ الوَقتِ: ‹هَذا العِيدُ تِذْكارٌ لِما صَنَعَهُ اللهُ لَنا حِينَ خَرَجْنا مِنْ مِصرَ.›
9 O o waxay kuu noqon doontaa calaamo gacantaada saaran, iyo xusuus indhahaaga u dhaxaysa, in Rabbiga sharcigiisu afkaaga ku jiro; waayo, Rabbigu gacan xoog leh buu kaaga soo bixiyey dalkii Masar.
«سَيَكُونُ هَذا العيدُ كَعَلامَةٍ عَلَى يَدِكَ، وَكَعُصابَةٍ تَعْقُدُها بَيْنَ عَيْنَيكَ. فَتَكُونُ شَرِيعَةُ اللهِ فِي فَمِكَ، لأنِّي أخرَجْتُكَ مِنْ مِصرَ بِقُوَّةِ يَدِي.
10 S idaas daraaddeed waa inaad amarkan haysaa xilligiisa, oo aad dhawrtaa sannad ilaa sannad.
فَحَافِظْ عَلَى هَذِا العِيدِ فِي مَوْعِدِهِ المُحَدَّدِ كُلَّ سَنَةٍ.
11 O o markii Rabbigu ku geeyo dalka reer Kancaan siduu ugu dhaartay adiga iyo awowayaashaaba, oo uu ku siiyo,
«وَحِينَ يُحضِرُكَ اللهُ إلَى أرْضِ الكَنعانِيِّينَ الَّتِي أقسَمَ بِأنْ يُعطِيَها لَكَ وَلآبائِكَ،
12 d e markaas waa inaad Rabbiga gooni ugu soocdaa kulli intii maxal furta oo dhan iyo intii xoolaha curad ah, mid kasta oo lab ah Rabbigu waa iska lahaan doonaa.
خَصِّصْ للهِ كُلَّ بِكْرٍ، كُلَّ أوَّلِ مَولُودٍ. جَمِيعُ أوائِلِ المَواليدِ الذُّكُورِ مِنْ حَيواناتِكَ تَكُونُ للهِ.
13 O o curad kasta oo dameer ah waa inaad ku madax furtaa wan yar; oo haddii aadan doonaynin inaad madax furto, de markaas waa inaad luqunta ka jebisaa, oo dadkaaga curadyadiisa oo dhan waa inaad wax ku madax furtaa.
تَفدِيَ كُلَّ بِكرِ حِمارٍ بِخَرُوفٍ. وَإنْ لَمْ تَفتَدِهِ تَكسِرْ عُنْقَهُ. يَنبَغِي أنْ تَفدِيَ كُلَّ أبْكارِكَ.
14 O o dabadeedto markii wiilkaagu wax ku weyddiiyo oo kugu yidhaahdo, Waxanu waa maxay? waa inaad ku tidhaahdaa isaga, Gacan xoog badan baa Rabbigu nagaga soo bixiyey Masar oo ahaa gurigii addoonsiga;
«وَحِينَ يَسألُكَ ابْنُكَ فِي المُستَقبَلِ: ‹ما هَذا؟› قُلْ لَهُ: ‹أخرَجَنا اللهُ بِقُوَّةِ ذِراعِهِ مِنْ أرْضِ مِصرَ، مِنْ بَيتِ العُبُودِيَّةِ.
15 o o markii Fircoon dooni waayay inuu na sii daayo, waxaa dhacday inuu Rabbigu wada laayay curadyadii Masar oo dhan oo ahaa curadyadii dadka iyo curadyadii duunyadaba; oo sidaas daraaddeed baan Rabbiga allabari ugu bixiyaa wax alla wixii maxal fura oo dhan, ee ah inta lab, laakiinse dadkayga curadyadiisa oo dhan wax baan ku madax furtaa.
لَكِنْ حِينَ رَفَضَ فِرعَوْنُ بِعِنَادِهِ أنْ يُطلِقَنا، قَتَلَ اللهُ جَمِيعَ الأبْكارِ فِي أرْضِ مِصرَ. قَتَلَ أبكارَ النّاسِ وَأبكارَ الحَيواناتِ. لِذَلِكَ أنا أذبَحُ للهِ جَمِيعَ الأبْكارِ الذُّكورِ، أوَّلَ المَواليدِ مِنَ الحَيواناتِ، وَهَكَذا أفدي كُلَّ بِكْرٍ مِنْ أبْنائِي.›
16 O o waxay kuu noqon doontaa calaamo gacantaada saaran, iyo wax ka laalaada indhahaaga dhexdooda; waayo, Rabbigu gacan xoog badan buu Masar nagaga soo bixiyey. Ka Gudubkii Badda
سَيَكُونُ هَذا العيدُ كَعَلامَةٍ عَلَى يَدِكَ، وَكَعُصابَةٍ تَعْقُدُها بَينَ عَينَيكَ. لِأنَّ اللهَ أخرَجَنا بِقُوَّةِ يَدِهِ مِنْ مِصرَ.» رِحلَةُ الخُرُوجِ مِنْ مِصر
17 O o markii Fircoon dadkii sii daayay, Ilaah kuma uu kaxayn jidka dalka reer Falastiin in kastoo uu kaasu dhowaa, waayo, Ilaah wuxuu yidhi, Waaba intaasoo dadku markay dagaal arkaan ay qoomameeyaan, oo ay Masar dib ugu noqdaan.
وَحِينَ أطلَقَ فِرعَوْنُ الشَّعبَ، لَمْ يَقُدْهُمُ اللهُ فِي الطَّرِيقِ إلَى أرْضِ الفِلِسطِيِّينَ، مَعَ أنَّها كَانَتْ أقْرَبَ، لِأنَّ اللهَ قالَ: «كَي لا يُغَيِّرَ الشَّعبُ رَأيَهُمْ حِينَ يَرَونَ الحَربَ فَيَعُودُوا إلَى مِصرَ.»
18 L aakiinse Ilaah wuxuu dadkii u hor kacay waddada la wareegta cidlada ku ag taal Badda Cas; reer binu Israa'iilna waxay Masar ka bexeen iyagoo hubkoodii sita.
فَأدارَ اللهُ الشَّعبَ إلَى طَرِيقِ بَرِّيَّةِ البَحرِ الأحمَرِ. وَخَرَجَ بَنو إسْرائِيلَ مِنْ مِصرَ مُستَعِدِّينَ لِلحَربِ.
19 M arkaasaa Muuse wuxuu qaaday lafihii Yuusuf; waayo, Yuusuf aad buu ugu dhaartay reer binu Israa'iil, oo wuxuu ku yidhi, Hubaal Ilaah waa idin soo booqan doonaa; ee lafahayga waa inaad halkan ka qaaddaan.
فَأخَذَ مُوسَى عِظامَ يُوسُفَ مَعَهُ، لِأنَّ يُوسُفَ كانَ قَدِ اسْتَحلَفَ أبناءَ إسْرائِيلَ، قالَ: «مِنَ المُؤَكَّدِ أنَّ اللهَ سَيَفْتَقِدُكُمْ، فَخُذُوا عِظامِي حِينَئِذٍ مِنْ هُنا.»
20 O o waxay sodcaalkoodii ka bilaabeen Sukod, oo waxay degeen Eetaam, oo ku taal cidlada qarkeeda.
وَارتَحَلُوا مِنْ مَدِينَةِ سُكُّوتَ وَخَيَّمُوا فِي مَدِينَةِ إيثامَ فِي طَرَفِ الصَّحْراءِ.
21 R abbiguna inuu iyaga jidka tuso aawadeed ayuu maalintii hortooda socon jiray isagoo ku jira tiir daruur ah, habeenkiina tiir dab ah, inuu iyaga u iftiimiyo si ay u socdaan hadh iyo habeenba.
وَكانَ اللهُ يَسِيرُ أمامَهُمْ فِي النَّهارِ فِي عَمُودِ سَحابٍ لِيَقُودَهُمْ فِي الطَّرِيقِ، وَفِي اللَّيلِ فِي عَمُودِ نارٍ لِيُنِيرَ لَهُمْ لِيَستَطِيعُوا أنْ يَرتَحِلُوا فِي النَّهارِ وَاللَّيلِ.
22 T iirkii daruurta ahaa oo maalinta, iyo tiirkii dabka ahaa oo habeenka kama tegin dadka hortiisa.
وَبَقِيَ عَمُودُ السَّحابِ نَهاراً وَعَمُودُ النّارِ لَيلاً أمامَ الشَّعبِ.