1 M arkaasaa Rabbigu Muuse la hadlay oo wuxuu ku yidhi,
وَقالَ اللهُ لِمُوسَى:
2 R eer binu Israa'iil la hadal oo waxaad ku tidhaahdaa, Haddii nin ama naagu galo nidar khaas ah, kaasoo ah nidarka Nadiirka, inuu Rabbiga gooni isugu sooco,
«قُلْ لِبَني إسْرائِيلَ: إنْ تَعَهَّدَ رَجُلٌ أوِ امْرأةٌ بِأنْ يَنذِرَ نَفسَهُ، مُكَرِّساً نَفسَهُ للهِ ،
3 w aa inuu ka fogaadaa khamri iyo wax lagu sakhraamoba. Waa inuusan cabbin khamri khalkiis ama wax lagu sakhraamo khalkood, oo waa inuusan cabbin dheecaanka canabka, uusanna cunin canab cusub ama sabiib toona.
فَعَلَيهِ أنْ يَمتَنِعَ عَنْ شُربِ الخَمرِ وَالشَّرابِ المُسكِرِ، وَحَتَّى عَنْ شُرَبِ عَصِيرِ العِنَبِ وَأكلِ العِنَبِ الطّازِجِ أوْ الزَّبِيبِ
4 M aalmaha isa-soociddiisa oo dhan waa inuusan cunin innaba wax laga sameeyey canab tan iyo inta hoose iyo diirka sare.
طِيلَةَ أيّامِ نَذرِهِ. لا يَأكُلْ شَيئاً مِنْ نِتاجِ الكَرمَةِ أوْ بُذُورِ العِنَبِ أوْ قِشرِهِ.
5 M aalmaha uu nidarka isa-soociddiisa qabo oo dhan waa inaan mandiil madaxiisa la marin. Ilamaa uu dhammaystiro maalmihii uu Rabbiga goonida isugu soocay waa inuu quduus ahaadaa oo timaha madaxiisana waa inuu daystaa.
«طِيلَةَ أيّامِ نَذْرِهِ، لا يَنْبَغِي أنْ يَقُصَّ شَعرَ رَأسِهِ، إلَى نِهايَةِ وَقْتِ تَكرِيسِهِ للهِ. يُرَبِّيَ خِصالَ شَعرِ رَأْسِهِ. وَيَكُونُ مُخَصَّصاً للهِ.
6 O o maalmaha uu Rabbiga gooni isugu sooco oo dhan waa inuusan meyd u soo dhowaan.
«طِيلَةَ أيّامِ تَكرِيسِهِ للهِ ، لا يَنْبَغِي أنْ يَدخُلَ مَكاناً فِيهِ شَخصٌ مَيِّتٌ.
7 O o waa inuusan isu nijaasayn aabbihiis ama hooyadiis ama walaalkiis ama walaashiis markay dhintaan; waayo, waxaa isaga saaran soociddii uu Ilaah isu soocay.
لا يَتَنَجَّسْ بِمَيِّتٍ حَتَّى وَإنْ كانَ أبِاهُ أوْ أُمَّهُ أوْ أخاهُ أوْ أُختَهُ، لأنَّ شَعرَهُ يَدُلُّ عَلَى تَكْرِيسِهِ.
8 O o maalmaha isa-soociddiisa oo dhan ayuu quduus u yahay Rabbiga.
فَطِيلَةَ أيّامِ نَذرِهِ، يَكُونُ مُكَرَّساً للهِ.
9 O o haddii nin agtiisa kedis ugu dhinto oo uu isagu nijaaseeyo madaxiisii uu gooni u soocay, markaas waa inuu madaxiisa xiiraa maalinta daahirintiisa; maalinta toddobaad waa inuu xiiraa.
«وَإنْ ماتَ شَخصٌ قُربَ النَّذِيرِ فَجأةً فَنَجَّسَ شَعرَ النَّذِيرِ، فَليَحلِقْ رَأسَهُ فِي يَومِ تَطهِيرِهِ. يَحلِقُ شَعرَهُ فِي اليَومِ السّابِعِ.
10 O o maalinta siddeedaad waa inuu laba qoolley ama laba xamaam oo yaryar wadaadka ugu keenaa iridda teendhada shirka.
وَفِي اليَومِ الثّامِنِ، يُحضِرُ يَمامَتَينِ أوْ حَمامَتَينِ صَغِيرَتَينِ لِلكاهِنِ فِي مَدخَلِ خَيمَةِ الاجْتِماعِ.
11 O o markaas wadaadku waa inuu mid u bixiyaa qurbaan dembi, midka kalena qurbaan la gubo, oo waa inuu isaga u kafaaro gudaa, waayo, wuu ku dembaabay meyd, oo isla maalintaas waa inuu madaxiisa quduus ka dhigaa.
فَيُقَدِّمُ الكاهِنُ أحَدَ الطَيرَينِ ذَبِيحَةَ خَطِيَّةٍ، وَالآخَرَ ذَبيحَةً صَاعِدَةً، وَيُكَفِّرُ عَنهُ. فَقَدْ أذْنَبَ بِلَمسِهِ لِلمَيِّتِ. وَفِي ذَلِكَ اليَومِ، يُقَدِّسُ شَعرَ رَأسِهِ ثانِيَةً.
12 O o waa inuu Rabbiga gooni isugu soocaa maalmaha isa-soociddiisa oo dhan, oo waa inuu qurbaan xadgudub u keenaa wan gu jir ah, laakiinse waa inaan maalmihii hore loo tirin, maxaa yeelay, isa-soociddiisii way nijaasowday.
وَيُكَرِّسُ نَفسَهُ للهِ طَوالَ المُدَّةِ الَّتِي تَعَهَّدَ بِأنْ يَكُونَ نَذِيراً فِيها. وَيُحضِرُ حَمَلاً عُمْرُهُ سَنَةٌ ذَبِيحَةَ ذَنْبٍ. ولا تُحسَبُ فَتْرَةُ التَّطْهِيرِ مِنْ أيّامِ نِذْرِهِ.
13 O o kanu waa sharciga Nadiirka ku saabsan; markii maalmihii isa-soociddiisu ay dhammaystirmaan waa in isaga la keenaa iridda teendhada shirka,
«وَهَذِهِ هِيَ شَرِيعَةُ النَّذِيرِ: فِي اليَومِ الَّذِي فِيهِ تَكتَمِلُ أيّامُهُ كَنَذِيرٍ، يُحْضَرُ إلَى مَدخَلِ خَيمَةِ الاجْتِماعِ.
14 o o waa inuu qurbaankiisa Rabbiga u bixiyaa. Wan yar oo gu jir ah oo aan iin lahayn waa inuu qurbaan la gubo u bixiyaa, oo uu sabeen gu jir ah oo aan iin lahaynna qurbaan dembi u bixiyaa, oo wan weyn oo aan iin lahaynna qurbaanno nabaadiino u bixiyaa,
وَيُقَدِّمُ ما يَلِي للهِ: حَمَلاً واحِداً عُمْرُهُ سَنَةٌ لا عَيْبَ فِيهِ، ذَبِيحَةً صاعِدَةً نَعْجَةً واحِدَةً عُمْرُها سَنَةٌ لا عَيْبَ فِيها، ذَبِيْحَةَ خَطِيَّةٍ، كَبْشاً لا عَيبَ فِيهِ ذَبِيحَةَ سَلامٍ،
15 i yo dambiil ah kibis aan khamiir lahayn taasoo ah moofo ah bur saliid lagu daray iyo canjeero aan khamiir lahayn oo saliidu marsan tahay, iyo qurbaankooda hadhuudhka ah iyo qurbaankooda cabniinka ah.
سَلَّةَ خُبزٍ غَيرِ مُخْتَمِرٍ مَصنُوعٍ مِنَ الطَّحِينِ الجَيِّدِ مَمْزُوجاً بِالزَّيتِ، وَرَقائِقَ مَدهُونَةً بِزَيتٍ، مَعَ تَقدِماتِ الحُبُوبِ وَالسَّكِيبِ المَطلُوبَةِ.
16 O o markaas wadaadku waa inuu iyaga Rabbiga hortiisa keenaa, oo waa inuu bixiyaa qurbaankiisa dembiga iyo qurbaankiisa la gubo.
«يُقَدِّمُ الكاهِنُ هَذِهِ التَّقدِماتِ فِي حَضرَةِ اللهِ. يُقَدِّمُ ذَبِيحَةَ الخَطِيَّةِ وَالذَّبيْحَةَ الصَّاعِدَةَ لأجلِ النَّذِيرِ.
17 O o waa inuu Rabbiga allabari ah qurbaanno nabaadiino ugu bixiyaa wanka iyo dambiisha kibista aan khamiirka lahayn. Oo weliba wadaadku waa inuu bixiyaa qurbaankooda hadhuudhka ah iyo qurbaankooda cabniinka ah.
وَيُقَدِّمُ الكَبْشَ ذَبِيحَةَ سَلامٍ للهِ مَعَ سَلَّةِ الخُبزِ غَيرِ المُخْتَمِرِ مَعَ تَقدِماتِ الحُبُوبِ وَالسَّكِيبِ المَطلُوبَةِ.
18 O o Nadiirku waa inuu madaxii isa-soociddiisa ku xiiraa iridda teendhada shirka agteeda oo markaas waa inuu qaadaa timihii madaxii isa-soociddiisa, oo waa inuu ku shubaa dabka ka hooseeya allabariga qurbaannada nabaadiinada ah.
«ثُمَّ يَحلِقُ النَّذيرُ شَعرَهُ المُكَرَّسَ فِي مَدخَلِ خَيمَةِ الاجْتِماعِ. وَيَأخُذُ الشَّعْرَ المُكَرَّسَ وَيَضَعَهُ عَلَى النّارِ أسفَلَ ذَبِيحَةِ السَّلامِ.
19 O o markaas wadaadku waa inuu qaadaa wanka garabkiisa karsan, oo dambiishana ha ka soo bixiyo xabbad moofo ah oo aan khamiir lahayn iyo xabbad canjeero ah oo aan khamiir lahayn, oo iyaga ha saaro gacanta Nadiirka markuu madaxii isa-soociddiisa xiiro dabadeed.
«ثُمَّ يَأخُذُ الكاهِنُ كَتِفَ الكَبْشِ المَسلُوقَةِ، وَرَغِيفاً غَيرَ مُخْتَمِرٍ مِنَ السَّلَّةِ، وَرَقاقَةً غَيْرَ مُخْتَمِرَةٍ، وَيَضَعُها جَمِيعاً فِي كَفَّيِّ النَّذِيرِ، بَعدَ أنْ يَكُونَ قَدْ حَلَقَ شَعرَ رَأسِهِ.
20 O o wadaadku waa inuu ruxruxaa iyaga inay ahaadaan qurbaan lagu ruxruxo Rabbiga hortiisa. Intaasu waa u quduus wadaadka oo sakaarka la ruxruxo iyo bowdada sare loo qaadona way raacaan, oo markaas dabadeed Nadiirku khamri wuu cabbi karaa.
ثُمَّ يَرفَعُها الكاهِنُ فِي حَضرَةِ اللهِ. إنّها نَصيْبٌ مُخَصَّصٌ لِلكاهِنِ مَعَ الصَّدرِ وَالفَخذِ المَرفُوعَانِ. بَعدَ ذَلِكَ يُمكِنُ لِلنَّذِيرِ أنْ يَشرَبَ نَبيذاً.
21 K aasu waa sharciga Nadiirkii nidar gala, iyo qurbaankiisa uu Rabbiga ugu bixiyo isa-soociddiisa, iyo weliba wixii uu isagu heli karo; oo isagu siduu nidarkiisa u nidray waa inuu u sameeyaa, sidii sharciga isa-soociddiisa. Ducadii Wadaaddada
«هَذِهِ هِيَ شَرِيعَةُ النَّذِيرِ الَّذِي يَتَعَهَّدُ بِنَذرٍ. وَهَذِهِ هِيَ تَقدِمَتُهُ للهِ لإجلِ تَكرِيسِهِ، وَما يَنبَغِي تَقدِيمُهُ بَحَسَبِ شَرِيعَةِ النَّذِيرِ. وَلَهُ أنْ يَتَعَهَّدَ بِأكْثَرِ مِنْ ذَلِكَ إنْ أرادَ، عَلَى أنْ يَلتَزِمَ بما يَتَعَهَّدُ بِهِ. لَكِنْ عَلَيهِ أنْ يُقَدِّمَ ما تَنُصُّ عَلَيهِ شَرِيعَةُ النَّذِيرِ عَلَى أقَلِ تَقْدِيرٍ.» بَرَكَةُ الكَهَنَة
22 M arkaasaa Rabbigu Muuse la hadlay, oo wuxuu ku yidhi,
وَكَلَّمَ اللهُ مُوسَى فَقالَ:
23 H aaruun iyo wiilashiisa la hadal, oo waxaad ku tidhaahdaa, Idinku waa inaad sidan reer binu Israa'iil ugu ducaysaan, oo waxaad midkood kasta ku tidhaahdaan,
«قُلْ لِهارُونَ وَأبناءَهُ أنْ يُبارِكُوا بَني إسْرائِيلَ بِأنْ يَقُولُوا:
24 R abbigu ha ku barakeeyo, oo ha ku dhawro.
‹فَلْيُبارِكْكُمْ يهوه وَيَحمِكُمْ.
25 R abbigu wejigiisa ha kugu iftiimiyo, oo ha kuu roonaado.
لِيُشْرِقْ يهوه بِوَجهِهِ عَلَيكُمْ، وَيَتَلَطَّفْ عَلَيكُمْ.
26 R abbigu jaahiisa kor ha kuugu qaado, oo nabadna ha ku siiyo.
وَلْيَنظُرْ يهوه إلَيكُمْ بِحَنانِهِ، وَيُعطِكُمْ سَلاماً.›
27 O o sidaas waa inay magacayga u saaraan reer binu Israa'iil, oo anna iyaga waan barakayn doonaa.
«هَكَذا يَنبَغِي أنْ يُعلِنَ هارُونُ وَأبْناؤهُ اسْمِيَ لِيُبارِكُوا بَني إسْرائِيلَ. وَأنا سَأُبارِكُهُمْ.»