1 R abbiyow, tan iyo ka ab ka ab Adigu waxaad noo ahayd meesha aannu degganaanno.
يا رَبُّ كُنتَ لَنا عَلَى الدَّوامِ مَلجأً جِيلاً بَعدَ جِيلٍ.
2 I ntaan buuruhu dhalan ka hor, Iyo intaanad samayn dhulka iyo dunida, Iyo xataa weligeed iyo weligeedba adigu waxaad tahay Ilaah.
مِنْ قَبلِ وِلادَةِ الجِبالِ، مِنْ قَبلِ أنْ تُخلَقَ الأرْضُ وَالعالَمُ. مُنذُ الأزَلِ وَإلَى الأبَدِ، أنتَ اللهُ!
3 D adka waxaad ku soo celisaa baabba', Oo waxaad ku tidhaahdaa, Noqda, binu-aadmigow.
أنتَ تُعِيدُ الإنسانَ إلَى التُّرابِ، وَلِلبَشَرِ تَقُولُ: «عُودُوا.»
4 W aayo, kun sannadood waxay hortaada ku yihiin Sida shalay oo kale markay dhammaadaan. Oo waxay la mid yihiin sida wakhti la soo jeedo oo habeennimo.
إنَّ ألفَ سَنَةٍ لَدَيكَ هِيَ كَمُرُورِ يَومٍ واحِدٍ، كَجُزءٍ مِنَ اللَّيلِ حِينَ يَغلِبُ النُّعاسُ.
5 W axaad iyaga u qaaddaa sida daadku wax u qaado, oo iyagu waxa weeye sida hurdo oo kale, Oo subaxdana waxay u baxaan sida doog oo kale.
تَزُولُ كَأنَّها حُلْمٌ، كَعُشْبٍ يَتَجَدَّدُ عِندَ الصَّباحِ.
6 S ubaxda way cagaaraan, wayna soo baxaan, Oo fiidkana waa la jaraa, wayna engegaan.
فِي الصَّباحِ يَنمُو وَيَتَجَدَّدُ، وَقَبلَ المَساءِ يَيبَسُ وَيَذوِي.
7 W aayo, annagu cadhadaadii baannu ku baabba'nay, Oo waxaan ku dhibtoonnay xanaaqaagii.
هَكَذا نَهلِكُ حِينَ تَغْضَبُ، وَحِينَ تَسْخَطُ نَرْتَعِبُ.
8 X umaatooyinkayagii waxaad dhigtay hortaada, Oo dembiyadayadii qarsoonaana waxaad dhigtay iftiinka wejigaaga.
بِوُضُوحٍ تَرَى كُلَّ آثامِنا. وَخَطايانا الخَفِيَّةُ لا تَخفَى عَلَيكَ.
9 W aayo, maalmahayagii oo dhammu waxay nagu dhaafeen cadhadaada, Oo cimrigayagiina wuxuu u dhammaaday sidii sheeko la sheegay.
كُلُّ سَنَواتِنا تَمُرُّ تَحتَ غَضَبِكَ، تَمُرُّ سَنَواتُنا كَفِكْرَةٍ.
10 W aayo, wakhtiga cimrigayagu waxa weeye toddobaatan sannadood, Oo xataa hadduu xoog aawadiis ku sii dheeraado waa siddeetan sannadood, Laakiinse faankiisu waa hawl iyo caloolxumo miidhan, Waayo, haddiiba wuu iska dhammaadaa, oo annana waannu duulnaa.
نَعِيشُ لِسَبعِينَ سَنَةٍ كَتَنهِيدَةٍ! وَإنْ كُنّا أقوِياءَ، فَرُبَّما ثَمانِينَ. وَأغلَبُ تِلكَ السَّنَواتِ مَلِيئَةٌ بِالتَّعَبِ وَالألَمِ. فَجأةً تَنتَهِي سَنَواتُنا، وَنَحنُ نَطِيرُ!
11 B al yaa yaqaan cadhadaada xooggeeda, Iyo xanaaqaaga kaas oo waafaqsan cabsida kugu habboon in lagaa cabsado?
مَنْ يَعرِفُ قُوَّةَ غَضَبِكَ؟ أمْ هَلْ سَنَستَطِيعُ بِتَقوانا أنْ نَتَّقِيَ غَضَبَكَ؟
12 H addaba na bar inaannu tirinno maalmaha cimrigayaga, Si aannu u helno qalbi xigmad leh.
عَلِّمْنا أنْ نُحْصِيَ أيّامَنا القَلِيلَةَ، لِكَي نَحصُلَ عَلَى قُلُوبٍ حَكِيمَةٍ.
13 R abbiyow, soo noqo, ilaa goormaad soo noqonaysaa? Oo raalli ka ahow addoommadaada.
فَمَتَى سَتَعُودُ يا اللهُ ، وَتُعَزِّي عَبِيدَكَ؟
14 A roorta naxariistaada naga dhergi, Si aannu u rayrayno oo aannu u faraxsanaano maalmaha cimrigayaga oo dhan.
أَشْبِعْنا كُلَّ صَباحٍ بِمَحَبَّتِكَ، وَسَنَبتَهِجُ وَنَفرَحُ كُلَّ أيّامِ حَياتِنا.
15 N ooga farxi intii ay ahaayeen maalmihii aad na dhibtay, Iyo sannadihii aan sharka aragnay in le'eg.
أَعْطِنا سَنَواتٍ مِنَ السَّعادَةِ بِعَدَدِ ما أعطَيتَنا مِنْ سَنَواتِ الألَمِ وَالضِّيقِ!
16 S huqulkaagu ha u muuqdo addoommadaada, Ammaantaaduna carruurtooda.
دَعْ خُدّامَكَ وَنَسلَهُمْ يَرَوا أعمالَكَ المُهِيبَةَ.
17 O o Rabbiga Ilaahayaga ah nicmadiisu ha na dul joogto, Oo korkayaga ku adkee shuqulka gacmahayaga, Haah, shuqulka gacmahayaga adkee.
فَلْنَعرِفْ نِعمَةَ الرَّبِّ الإلَهِ. وَلْيُدعَمْ وَيُثَبَّتْ ما نَعمَلُ. وَلَيْتَ ما نَفعَلُهُ يُثمِرُ.