1 A fter this, Job opened his mouth and cursed his day (birthday).
Markaas dabadeed Ayuub intuu afkiisa furay ayuu habaaray maalintii uu dhashay.
2 A nd Job said,
Oo Ayuub intuu hadal bilaabay ayuu yidhi:
3 L et the day perish wherein I was born, and the night which announced, There is a man-child conceived.
Dharaartii aan dhashay ha baabba'do Iyo habeenkii la yidhi, Wiil baa calool galay.
4 L et that day be darkness! May not God above regard it, nor light shine upon it.
Maalintaasu gudcur ha ahaato; Oo Ilaah yuusan iyada xagga sare kaga fiirsan, Oo nuurkuna yuusan iftiimin.
5 L et gloom and deep darkness claim it for their own; let a cloud dwell upon it; let all that blackens the day terrify it (the day that I was born).
Gudcur iyo hooska dhimashadu iyada mulki ha ka dhigteen. Daruuru ha ku degto, Oo wixii maalin madoobeeya oo dhammu ha cabsiiyeen.
6 A s for that night, let thick darkness seize it; let it not rejoice among the days of the year; let it not come into the number of the months.
Oo habeenkaasna gudcur weynu ha qabsado, Oo ayaamaha sannadda yuusan ka dhex rayrayn. Oo yuusan soo dhex gelin bilaha tiradooda.
7 Y es, let that night be solitary and barren; let no joyful voice come into it.
Bal eeg, habeenkaasu cidla ha noqdo; Oo cod faraxsan yaanu ka dhex yeedhin.
8 L et those curse it who curse the day, who are skilled in rousing up Leviathan.
Oo isaga ha habaareen kuwa maalinta habaaraa, Oo kicin kara bahalka la yidhaahdo Lewiiyaataan.
9 L et the stars of the early dawn of that day be dark; let look in vain for the light, nor let it behold the day’s dawning,
Fiidka xiddigihiisu gudcur ha noqdeen, Iftiin ha doondoono oo yuusan helin; Oo innaba yuusan arkin kaaha waaberiga.
10 B ecause it shut not the doors of my mother’s womb nor hid sorrow and trouble from my eyes.
Maxaa yeelay, isagu ma uu awdin irdihii maxalka hooyaday, Oo indhahaygana dhib kama uu qarin.
11 W hy was I not stillborn? Why did I not give up the ghost when my mother bore me?
Bal maxaan u dhiman waayay markaan uurka ka soo baxay? Oo maxaa naftu iiga bixi weyday isla markaan caloosha ka soo baxay?
12 W hy did the knees receive me? Or why the breasts, that I should suck?
Bal jilbuhu maxay ii aqbaleen? Amase naasuhu inaan nuugo?
13 F or then would I have lain down and been quiet; I would have slept; then would I have been at rest
Waayo, hadda xasilloonaan baan ku jiifi lahaa; Oo waan iska seexan lahaa, oo waan nasan lahaa,
14 W ith kings and counselors of the earth, who built up desolate ruins for themselves,
Aniga iyo boqorrada iyo lataliyayaasha dunida Oo nafsaddooda taallooyin u dhistay,
15 O r with princes who had gold, who filled their houses with silver.
Iyo amiirradii dahabka lahaan jiray, Oo guryahooda lacagta ka buuxsaday;
16 O r was I not a miscarriage, hidden and put away, as infants who never saw light?
Bal dhicis qarsoon maxaan u ahaan waayay? Ama sida dhallaan aan innaba iftiinka arag?
17 T here the wicked cease from troubling, and there the weary are at rest.
Halkaas kuwa sharka ahu cidna kuma sii dhibaan, Oo kuwa daallanuna halkaasay ku nastaan.
18 T here the prisoners rest together; they hear not the taskmaster’s voice.
Maxaabiistuna halkaasay dhammaantood ku wada istareexaan, Mana ay maqlaan kii dulmi jiray codkiisa.
19 T he small and the great are there, and the servant is free from his master.
Yar iyo weynba halkaasaa la wada joogaa, Oo addoonkuna sayidkiisa waa ka xor.
20 W hy is light given to him who is in misery, and life to the bitter in soul,
Bal iftiin maxaa loo siiyaa kan dhibaataysan? Maxaase loo nooleeyaa kan naftiisu la qadhaadhaatay,
21 W ho long and wait for death, but it comes not, and dig for it more than for hidden treasures,
Oo dhimasho u xiisooda, oo ayan u imanayn, Oo daraaddeed dhulka u qodqoda intuu khasnado qarsoon qodi lahaa in ka sii badan,
22 W ho rejoice exceedingly and are elated when they find the grave?
Kuwaasoo aad u reyreeya, Oo farxa hadday qabriga heli karaan?
23 t o a man whose way is hidden, and whom God has hedged in?
Bal maxaa iftiin loo siiyaa nin jidkiisu qarsoon yahay, Oo Ilaah deyr ku wareejiyey?
24 F or my sighing comes before my food, and my groanings are poured out like water.
Waayo, intaanan wax cunin ayaan taahaa, Oo cabaadkayguna wuxuu u shubmaa sida biyo oo kale.
25 F or the thing which I greatly fear comes upon me, and that of which I am afraid befalls me.
Waayo, hadba wixii aan ka cabsado ayaa igu soo dega, Oo wixii aan ka baqo ayaa ii yimaada.
26 I was not or am not at ease, nor had I or have I rest, nor was I or am I quiet, yet trouble came and still comes.
Ma aan istareexsani, mana aan xasillooni, mana aan nasto; Laakiinse hadba dhibaato baa ii timaada.