1 S almo di Asaf. O Dio, le nazioni sono entrate nella tua eredità, hanno profanato il tuo santo tempio, hanno ridotto Gerusalemme in un mucchio di rovine;

(По слав. 78). Асафов псалом. Боже, народите дойдоха в наследството Ти, Оскверниха светия Твой храм, Обърнаха Ерусалим на развалини,

2 h anno dato i cadaveri dei tuoi servi in pasto agli uccelli del cielo, la carne dei tuoi santi alle bestie della campagna.

Мъртвите тела на слугите Ти дадоха за ястие на небесните птици, Месата на светиите Ти на земните зверове,

3 H anno sparso il loro sangue come acqua intorno a Gerusalemme e non c’è stato alcuno che li seppellisse.

Проляха кръвта им като вода около Ерусалим; И нямаше кой да <ги> погребва.

4 N oi siamo diventati oggetto di derisione per i nostri vicini, oggetto di scherno e di derisione per quelli che ci circondano.

Станахме за укор пред съседите си, Присмех и поругание пред околните си.

5 F ino a quando, Signore, sarai tu adirato? La tua gelosia arderà come fuoco per sempre?

До кога, Господи? Ще се гневиш ли винаги? Ще гори ли като огън ревността Ти?

6 R iversa l’ira tua sulle nazioni che non ti conoscono e sui regni che non invocano il tuo nome,

Излей гнева Си на народите, които не Те познават, И на царствата, които не призовават името Ти;

7 p oiché hanno divorato Giacobbe e hanno devastato la sua dimora.

Защото изпоядоха Якова, И пасбищата му запустяха.

8 N on ricordare a nostro danno le colpe dei nostri antenati; affrèttati, ci vengano incontro le tue compassioni, poiché siamo molto afflitti.

Не спомняй против нас беззаконията на прадедите ни Дано ни предварят скоро Твоите благи милости, Защото станахме много окаяни.

9 S occorrici, o Dio della nostra salvezza, per la gloria del tuo nome; liberaci, e perdona i nostri peccati, per amore del tuo nome.

Помогни ни, Боже Спасителю наш, заради славата на Твоето име; Избави ни и очисти греховете ни, заради името Си.

10 P erché direbbero i popoli: «Dov’è il loro Dio?» Si conosca tra le nazioni, sotto i nostri occhi, la vendetta per il sangue dei tuoi servi, che è stato sparso.

Защо да рекат народите: Где е техният Бог? Нека се знае, пред очите ни, между народите Възмездието за пролятата кръв на слугите Ти.

11 G iunga fino a te il gemito dei prigionieri; secondo la potenza del tuo braccio, salva quelli che sono condannati a morte.

Нека дойде пред Тебе въздишането на затворниците; Според великата Твоя сила опази осъдените на смърт {Еврейски: Според великата Твоя мишца опази чадата на смъртта.};

12 R estituisci ai nostri vicini sette volte tanto l’oltraggio che ti hanno fatto, o Signore!

И възвърни седмократно в пазухата на съседите ни Укора, с който укориха Тебе, Господи.

13 E noi, tuo popolo e gregge del tuo pascolo, ti celebreremo in eterno, proclameremo la tua lode per ogni età.

Така ние, Твоите люде и овцете на пасбището Ти, Ще те славословим до века, Из род в род ще разгласяме Твоята хвала.