1 Т огава Яков тръгна и отиде в земята на източните жители.

Então pôs-se Jacó a caminho e chegou ã terra dos filhos do Oriente.

2 И погледна, и, ето, кладенец на полето, и там три стада овци, които почиваха при него, защото от оня кладенец напояваха стадата; и върху отвора на кладенеца имаше голям камък.

E olhando, viu ali um poço no campo, e três rebanhos de ovelhas deitadas junto dele; pois desse poço se dava de beber aos rebanhos; e havia uma grande pedra sobre a boca do poço.

3 И когато се събираха там всичките стада, отваляха камъка от отвора на кладенеца та напояваха стадата; после пак туряха камъка на мястото му над отвора на кладенеца.

Ajuntavam-se ali todos os rebanhos; os pastores removiam a pedra da boca do poço, davam de beber

4 И Яков каза на <овчарите>: Братя, от где сте? А те рекоха: От Харан сме.

Perguntou-lhes Jacó: Meus irmãos, donde sois? Responderam eles: Somos de Harã.

5 И рече им: Познавате ли Лавана, Нахоровия син? Отговориха: Познаваме.

Perguntou-lhes mais: Conheceis a Labão, filho de Naor; Responderam: Conhecemos.

6 И рече им: Здрав ли е? А те рекоха: Здрав е; и ето дъщеря му Рахил иде с овците.

Perguntou-lhes ainda: vai ele bem? Responderam: Vai bem; e eis ali Raquel, sua filha, que vem chegando com as ovelhas.

7 А той каза: Вижте, още е много рано, не е време да се прибира добитъкът; напойте овците и идете да ги пасете.

Disse ele: Eis que ainda vai alto o dia; não é hora de se ajuntar o gado; dai de beber

8 А те рекоха: Не можем доде се не съберат всичките стада и не отвалят камъка от отвора на кладенеца; тогава напояваме овците.

Responderam: Não podemos, até que todos os rebanhos se ajuntem, e seja removida a pedra da boca do poço; assim é que damos de beber

9 Д окато им говореше още, дойде Рахил с бащините си овци, защото тя ги пасеше.

Enquanto Jacó ainda lhes falava, chegou Raquel com as ovelhas de seu pai; porquanto era ela quem as apascentava.

10 А като видя Яков Рахил, дъщерята на вуйка си Лавана, и овците на вуйка си Лавана, Яков се приближи та отвали камъка от отвора на кладенеца; и напои стадото на вуйка си Лавана.

Quando Jacó viu a Raquel, filha de Labão, irmão de sua mãe, e as ovelhas de Labão, irmão de sua mãe, chegou-se, revolveu a pedra da boca do poço e deu de beber

11 И Яков целуна Рахил и заплака с висок глас.

Então Jacó beijou a Raquel e, levantando a voz, chorou.

12 И Яков каза на Рахил, че е брат на баща й, и че е син на Ревека; а тя се затече, та извести на баща си.

E Jacó anunciou a Raquel que ele era irmão de seu pai, e que era filho de Rebeca. Raquel, pois foi correndo para anunciá-lo a, seu pai.

13 А Лаван, като чу за своя сестриник Яков, затече се да го посрещне; и прегърна го, целуна го и го заведе у дома си. Тогава <Яков> разказа на Лавана всичко.

Quando Labão ouviu essas novas de Jacó, filho de sua irmã, correu-lhe ao encontro, abraçou-o, beijou-o e o levou ã sua casa. E Jacó relatou a Labão todas essas, coisas.

14 И Лаван му рече: Наистина ти си моя кост и моя плът. И <Яков> живя при него един месец.

Disse-lhe Labão: Verdadeiramente tu és meu osso e minha carne. E Jacó ficou com ele um mês inteiro.

15 С лед това Лаван рече на Якова: Нима, като си ми брат, ти ще ми работиш безплатно? Кажи ми, каква да ти бъде заплатата.

Depois perguntou Labão a Jacó: Por seres meu irmão hás de servir-me de graça? Declara-me, qual será o teu salário?

16 А Лаван имаше две дъщери: името на по-старата беше Лия, а името на по-младата Рахил,

Ora, Labão tinha duas filhas; o nome da mais velha era Léia, e o da mais moça Raquel.

17 н а Лия очите не бяха здрави; а Рахил имаше хубава снага и хубаво лице.

Léia tinha os olhos enfermos, enquanto que Raquel era formosa de porte e de semblante.

18 И Яков, понеже обикна Рахил, рече: Ще ти работя седем години за по-малката ти дъщеря, Рахил.

Jacó, porquanto amava a Raquel, disse: Sete anos te servirei para ter a Raquel, tua filha mais moça.

19 И рече Лаван: По-добре да я дам на тебе, отколкото да я дам на друг мъж; живей при мене.

Respondeu Labão: Melhor é que eu a dê a ti do que a outro; fica comigo.

20 И тъй, Яков работи за Рахил седем години; но, поради любовта му към нея, те му се видяха като няколко дни.

Assim serviu Jacó sete anos por causa de Raquel; e estes lhe pareciam como poucos dias, pelo muito que a amava.

21 С лед това Яков каза на Лавана: Дай жена ми, защото дойде вече време да вляза при нея.

Então Jacó disse a Labão: Dá-me minha mulher, porque o tempo já está cumprido; para que eu a tome por mulher.

22 И тъй, Лаван събра всичките хора от това място и даде угощение.

Reuniu, pois, Labão todos os homens do lugar, e fez um banquete.

23 А вечерта взе дъщеря си Лия, та му я доведе; и той влезе при нея.

 tarde tomou a Léia, sua filha e a trouxe a Jacó, que esteve com ela.

24 И Лаван даде слугинята си Зелфа за слугиня на дъщеря си Лия.

E Labão deu sua serva Zilpa por serva a Léia, sua filha.

25 Н о на утринта, ето че беше Лия. И <Яков> рече на Лавана: Що е това, което ми стори ти? Нали за Рахил ти работих? Тогава защо ме излъга?

Quando amanheceu, eis que era Léia; pelo que perguntou Jacó a Labão: Que é isto que me fizeste? Porventura não te servi em troca de Raquel? Por que, então, me enganaste?

26 А Лаван каза: В нашето място няма обичай да се дава по-младата преди по-старата.

Respondeu Labão: Não se faz assim em nossa terra; não se dá a menor antes da primogênita.

27 С върши <сватбарската> седмица с тая; и ще ти дам и оная за работата, която ще ми вършиш още седем години.

Cumpre a semana desta; então te daremos também a outra, pelo trabalho de outros sete anos que ainda me servirás.

28 И Яков стори така; свърши седмицата с <Лия и тогава Лаван> му даде дъщеря си Рахил за жена.

Assim fez Jacó, e cumpriu a semana de Léia; depois Labão lhe deu por mulher sua filha Raquel.

29 И Лаван даде слугинята си Вала за слугиня на дъщеря си Рахил.

E Labão deu sua serva Bila por serva a Raquel, sua filha.

30 И <Яков> влезе при Рахил, и обикна Рахил повече от Лия; и работи на <Лавана> още седем години.

Então Jacó esteve também com Raquel; e amou a Raquel muito mais do que a Léia; e serviu com Labão ainda outros sete anos.

31 А Господ, понеже видя, че Лия не беше обичана, отвори утробата й; а Рахил беше бездетна.

Viu, pois, o Senhor que Léia era desprezada e tornou-lhe fecunda a madre; Raquel, porém, era estéril.

32 И тъй, Лия зачна и роди син, и наименува го Рувим {Т.е., Ето син.}, защото си думаше: Господ погледна на неволята ми; сега мъжът ми ще ме обикне.

E Léia concebeu e deu ã luz um filho, a quem chamou Rúben; pois disse: Porque o Senhor atendeu ã minha aflição; agora me amará meu marido.

33 И пак зачна и роди син; и рече: Понеже чу Господ, че не съм любима, затова ми даде и тоя син; и наименува го Симеон {Т.е., Послушание.}.

Concebeu outra vez, e deu ã luz um filho; e disse: Porquanto o Senhor ouviu que eu era desprezada, deu-me também este. E lhe chamou Simeão.

34 П ак зачна и роди син; и рече: Сега вече мъжът ми ще се привърже към мене, защото му родих три сина; затова го наименува Левий {Т.е., Съединение.}.

Concebeu ainda outra vez e deu ã luz um filho e disse: Agora esta vez se unirá meu marido a mim, porque três filhos lhe tenho dado. Portanto lhe chamou Levi.

35 И пак зачна и роди син; и рече: Тоя път ще възхваля Господа; затова го наименува Юда {Т.е., Славословие.}. И престана да ражда.

De novo concebeu e deu ã luz um filho; e disse: Esta vez louvarei ao Senhor. Por isso lhe chamou Judá. E cessou de ter filhos.