1 С лед тия събития Бог изпита Авраама, като му рече: Аврааме. А той рече: Ето ме.

Sucedeu, depois destas coisas, que Deus provou a Abraão, dizendo-lhe: Abraão! E este respondeu: Eis-me aqui.

2 И рече <Бог:> Вземи сега единствения си син, когото любиш, сина си Исаака, та иди в местността Мория и принеси го там във всеизгаряне на един от хълмовете, за който ще ти кажа.

Prosseguiu Deus: Toma agora teu filho; o teu único filho, Isaque, a quem amas; vai ã terra de Moriá, e oferece-o ali em holocausto sobre um dos montes que te hei de mostrar.

3 Н а сутринта, прочее, Авраам подрани та оседла осела си и взе със себе си и двама от слугите си и сина си Исаака; и, като нацепи дърва за всеизгарянето, стана та отиде на мястото, за което Бог му беше казал.

Levantou-se, pois, Abraão de manhã cedo, albardou o seu jumento, e tomou consigo dois de seus moços e Isaque, seu filho; e, tendo cortado lenha para o holocausto, partiu para ir ao lugar que Deus lhe dissera.

4 Н а третия ден Авраам подигна очи и видя мястото надалеч.

Ao terceiro dia levantou Abraão os olhos, e viu o lugar de longe.

5 Т огава рече Авраам на слугите си: Вие останете тук с осела; а аз и момчето ще отидем до там и, като се поклоним, ще се върнем при вас.

E disse Abraão a seus moços: Ficai-vos aqui com o jumento, e eu e o mancebo iremos até lá; depois de adorarmos, voltaremos a vós.

6 И взе Авраам дървата за всеизгарянето и натовари ги на сина си Исаака, а той взе в ръката си огън и нож; и двамата отидоха заедно.

Tomou, pois, Abraão a lenha do holocausto e a pôs sobre Isaque, seu filho; tomou também na mão o fogo e o cutelo, e foram caminhando juntos.

7 Т огава Исаак продума на баща си Авраама, казвайки: Тате! А той рече: Ето ме, синко. И рече <Исаак>: Ето огъня и дървата, а где е агнето за всеизгарянето?

Então disse Isaque a Abraão, seu pai: Meu pai! Respondeu Abraão: Eis-me aqui, meu filho! Perguntou-lhe Isaque: Eis o fogo e a lenha, mas onde está o cordeiro para o holocausto?

8 И Авраам каза: Синко, Бог ще си промисли агнето за всеизгаряне. И двамата вървяха заедно.

Respondeu Abraão: Deus proverá para si o cordeiro para o holocausto, meu filho. E os dois iam caminhando juntos.

9 А като стигнаха на мястото, за което Бог му беше казал, Авраам издигна там жертвеник, нареди дървата и, като върза сина си Исаака, тури го на жертвеника върху дървата.

Havendo eles chegado ao lugar que Deus lhe dissera, edificou Abraão ali o altar e pôs a lenha em ordem; o amarrou, a Isaque, seu filho, e o deitou sobre o altar em cima da lenha.

10 И Авраам простря ръката си та взе ножа да заколи сина си.

E, estendendo a mão, pegou no cutelo para imolar a seu filho.

11 Т огава ангел Господен му викна от небето и рече: Аврааме, Аврааме! И той рече: Ето ме.

Mas o anjo do Senhor lhe bradou desde o céu, e disse: Abraão, Abraão! Ele respondeu: Eis-me aqui.

12 И <ангелът> рече: Да не вдигнеш ръката си върху момчето, нито да му сториш нещо; защото сега зная, че ти се боиш от Бога, понеже не пожали за Мене и сина си, единствения си син.

Então disse o anjo: Não estendas a mão sobre o mancebo, e não lhe faças nada; porquanto agora sei que temes a Deus, visto que não me negaste teu filho, o teu único filho.

13 Т огава Авраам, като подигна очи, видя, и ето зад него един овен вплетен с рогата си в един храст; и Авраам отиде, взе овена и го принесе всеизгаряне вместо сина си.

Nisso levantou Abraão os olhos e olhou, e eis atrás de si um carneiro embaraçado pelos chifres no mato; e foi Abraão, tomou o carneiro e o ofereceu em holocausto em lugar de seu filho.

14 И Авраам наименува това място Иеова-ире {Т.е., Господ ще промисли.}; и според това се казва и до днес: На хълма Господ ще промисли.

Pelo que chamou Abraão

15 Т огава втори път ангел Господен викна на Авраама от небето и рече:

Então o anjo do Senhor bradou a Abraão pela segunda vez desde o céu,

16 В Себе Си се заклевам, казва Господ, че понеже си сторил това нещо и не пожали сина си, единствения си син,

e disse: Por mim mesmo jurei, diz o Senhor, porquanto fizeste isto, e não me negaste teu filho, o teu único filho,

17 щ е те благословя премного и ще умножа и преумножа потомството ти като небесните звезди и като пясъка на морския бряг; и потомството ти ще завладее портата на неприятелите си;

que deveras te abençoarei, e grandemente multiplicarei a tua descendência, como as estrelas do céu e como a areia que está na praia do mar; e a tua descendência possuirá a porta dos seus inimigos;

18 в твоето потомство ще се благословят всичките народи на земята, защото си послушал гласа Ми.

e em tua descendência serão benditas todas as nações da terra; porquanto obedeceste ã minha voz.

19 И тъй, Авраам се върна при слугите си, и станаха та отидоха заедно във Вирсавее; и Авраам се настани във Вирсавее.

Então voltou Abraão aos seus moços e, levantando-se, foram juntos a Beer-Seba; e Abraão habitou em Beer-Seba.

20 А след тия събития, известиха на Авраама, казвайки: Ето, и Мелха роди чада на брата ми Нахор:

Depois destas coisas anunciaram a Abraão, dizendo: Eis que também Milca tem dado ã luz filhos a Naor, teu irmão:

21 п ървородния му Уза, брата му Вуза, Камуила Арамовия баща.

Uz o seu primogênito, e Buz seu irmão, e Quemuel, pai de Arão,

22 К еседа, Азава, Фалдеса, Едлафа и Ватуила.

e Quesede, Hazo, Pildas, Jidlafe e Betuel.

23 А Ватуил роди Ревека. Тия осем <сина> роди Мелха на Нахора Авраамовия брат.

E Betuel gerou a Rebeca. Esses oito deu ã luz Milca a Naor, irmão de Abraão.

24 Т оже и наложницата му, на име Ревма, роди Тевека, Гаама, Тахаса и Мааха.

E a sua concubina, que se chamava Reumá, também deu ã luz a Teba, Gaão, Taás e Maacá.