1 ( По слав. 13). За първия певец. Давидов <псалом. >Безумният рече в сърцето си: Няма Бог. Поквариха се; сториха развалени дела; Няма кой да прави добро.

Diz o néscio no seu coração: Não há Deus. Os homens têm-se corrompido, fazem-se abomináveis em suas obras; não há quem faça o bem.

2 Г оспод надникна от небесата над човешките чада За да види, има ли някой разумен, Който да търси Бога.

O Senhor olhou do céu para os filhos dos homens, para ver se havia algum que tivesse entendimento, que buscasse a Deus.

3 В сички се отбиха от пътя, заедно се развратиха; Няма кой да прави добро, няма ни един.

Desviaram-se todos e juntamente se fizeram imundos; não há quem faça o bem, não há sequer um.

4 Б ез разум ли са всички, които беззаконствуват, Които изпояждат людете ми <както> ядат хляб, И не призовават Господа?

Acaso não tem conhecimento nem sequer um dos que praticam a iniqüidade, que comem o meu povo como se comessem pão, e que não invocam o Senhor?

5 Т огава ги нападна голям страх; Защото Бог е в поколението на праведните.

Achar-se-ão ali em grande pavor, porque Deus está na geração dos justos.

6 П осрамихте намеренията на бедния; Господ, обаче, му е прибежище.

Vós quereis frustar o conselho dos pobres, mas o Senhor é o seu refúgio.

7 Д ано дойде от Сион избавление на Израиля! Когато Господ върне Своите люде от плен, Тогава ще се зарадва Яков, ще се развесели Израил.

Oxalá que de Sião viesse a salvação de Israel! Quando o Senhor fizer voltar os cativos do seu povo, então se regozijará Jacó e se alegrará Israel.