1 A du-Ţi aminte, Doamne, de ce ni s'a întîmplat! Uită-Te şi vezi-ne ocara!
Acuérdate, Jehová, de lo que nos ha sucedido; mira, y ve nuestro oprobio.
2 M oştenirea noastră a trecut la nişte străini, casele noastre la cei din alte ţări!
Nuestra heredad ha pasado a extraños, nuestras casas a forasteros.
3 A m rămas orfani, fără tată; mamele noastre sînt ca nişte văduve.
Huérfanos somos, sin padre; nuestras madres son como viudas.
4 A pa noastră o bem pe bani, şi lemnele noastre trebuie să le plătim.
Por dinero bebemos el agua; por la leña pagamos un precio.
5 P rigonitorii ne urmăresc cu îndîrjire, şi cînd obosim, nu ne dau odihnă.
Padecemos persecución, caen sobre nosotros, nos fatigamos y no hay para nosotros reposo.
6 A m întins mîna spre Egipt, spre Asiria, ca să ne săturăm de pîne.
Al egipcio y al asirio extendimos la mano para saciarnos de pan.
7 P ărinţii noştri, cari au păcătuit, nu mai sînt, iar noi le purtăm păcatele.
Nuestros padres pecaron y han muerto, pero nosotros llevamos su castigo.
8 R obii ne stăpînesc, şi nimeni nu ne izbăveşte din mînile lor.
Los siervos dominan sobre nosotros, y nadie nos libra de sus manos.
9 N e căutăm pînea cu primejdia vieţii noastre, căci ne ameninţă sabia în pustie.
Traemos nuestro pan haciendo peligrar nuestra vida ante la espada del desierto.
10 N e arde pielea ca un cuptor, de frigurile foamei.
Nuestra piel se ha ennegrecido como un horno a causa del ardor del hambre.
11 A u necinstit pe femei în Sion, pe fecioare în cetăţile lui Iuda.
Violaron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 M ai marii noştri au fost spînzuraţi de mînile lor; Bătrînilor nu le -a dat nici o cinste
A los príncipes colgaron de las manos; no respetaron el rostro de los viejos.
13 T inerii au fost puşi să rîşnească, şi copiii cădeau supt poverile de lemn.
Llevaron a los jóvenes a mover el molino, y los muchachos desfallecían bajo el peso de la leña.
14 B ătrînii nu se mai duc la poartă, şi tinerii au încetat să mai cînte.
Ya no se ven los ancianos en la puerta, y los jóvenes han dejado sus canciones.
15 S 'a dus bucuria din inimile noastre, şi jalea a luat locul jocurilor noastre.
Cesó el gozo de nuestro corazón, y nuestra danza se cambió en luto.
16 A căzut cununa de pe capul nostru! Vai de noi, căci am păcătuit!
La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Ay ahora de nosotros, porque hemos pecado!
17 D acă ne doare inima, dacă ni s'au întunecat ochii,
Por esto tenemos entristecido el corazón y nos han entenebrecido nuestros ojos:
18 e ste din pricină că muntele Sionului este pustiit, din pricină că se plimbă şacalii prin el.
por el monte Sión, que está asolado y las zorras andan por él.
19 D ar Tu, Doamne, împărăţeşti pe vecie; scaunul Tău de domnie dăinuieşte din neam în neam!
Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre; tu trono, de generación en generación.
20 P entruce să ne uiţi pe vecie, şi să ne părăseşti pentru multă vreme?
¿Por qué te olvidas completamente de nosotros y nos abandonas por tan largo tiempo?
21 Î ntoarce-ne la Tine, Doamne, şi ne vom întoarce! Dă-ne iarăş zile ca cele de odinioară!
Haznos volver a ti, Jehová, y nos volveremos; renueva nuestros días como al principio.
22 S ă ne fi lepădat Tu de tot oare, şi să Te fi mîniat Tu pe noi peste măsură de mult
¿O acaso es que ya nos has desechado y estás airado del todo contra nosotros?