1 J ob tomó la palabra y dijo:
Na ka whakautu a Hopa, ka mea,
2 « ¡No hay duda! ¡Ustedes son la voz del pueblo! ¡Cuando ustedes mueran, morirá la sabiduría!
He tika rawa ko koutou nga tangata, a ka mate tahi atu te whakaaro nui me koutou.
3 P ero yo también tengo un poco de sesos, y no me siento inferior a ustedes. ¿Quién no sabe todo lo que han dicho?
Otira kei ahau ano hoki he ngakau, he pera ano me o koutou, kihai ahau i hoki iho i a koutou: ko wai ra te he ana ki enei mea?
4 » Yo invocaba a Dios, y él me respondía; ¡pero ahora hasta mis amigos se burlan de mí! ¡Por ser honesto soy objeto de burlas!
Toku rite kei te tangata e waiho ana hei kata ma tona hoa, he tangata e karanga ana ki te Atua, a whakarongo mai ana tera ki a ia: e waiho ana te mea tika, te mea tapatahi, hei kata.
5 “ El que está por caer, ¡que se caiga!” Eso piensan quienes se sienten seguros.
Kei roto i te whakaaro o te tangata, e tau ana tana noho, te whakahawea ki te aitua; e tauwhanga ana tena ki te hunga e paheke ana te waewae.
6 E n esta vida los ladrones prosperan, Y se sienten seguros los que ofenden a Dios. ¡Creen que Dios mismo les ha dado todo!
Kei te rangatira nga teneti o nga kaipahua, a noho kore wehi ana te hunga e whakapataritari ana ki te Atua; he ope noa mai hoki ta te Atua ki o ratou ringa.
7 » Observa a los animales, y aprende de ellos; Mira a las aves en los cielos, y oye lo que te dicen.
Tena ra, ui atu ki nga kararehe, ma ratou koe e whakaako; ki nga manu o te rangi, ma ratou e korero ki a koe;
8 H abla con la tierra, para que te enseñe; hasta los peces te lo han de contar.
Korero atu ranei ki te whenua, a mana koe e whakaako; ka whakaaturia mai ano hoki ki a koe e nga ika o te moana.
9 ¿ Habrá entre éstos alguien que no sepa que todo esto lo hizo la mano del Señor?
Ko wai i kore te mohio ki enei mea katoa, he mea mahi tenei na te ringa o Ihowa?
10 L a vida de todo ser está en sus manos; ¡él infunde vida a toda la humanidad!
Kei tona ringa nei te wairua o nga mea ora katoa, te manawa hoki o nga kikokiko tangata katoa.
11 » El oído distingue las palabras, el paladar reconoce los sabores,
He teka ianei e whakamatauria ana nga kupu e te taringa, pera hoki i te waha e whakarongo nei ki te reka o tana kai?
12 l os ancianos poseen sabiduría, y una larga vida acumula entendimiento;
Kei nga kaumatua nga whakaaro nui; kei te roa o nga ra te matau.
13 p ero la sabiduría y el poder son de Dios, y suya también la decisión inteligente.
Kei a ia te whakaaro nui me te kaha; kei a ia te tohutohu me te matauranga.
14 L o que Dios destruye, nadie lo reconstruye; a quien él encierra, nadie puede liberarlo;
Nana, e wawahia ana e ia, kore iho e hanga ano; e kopia ana e ia te tangata, kahore rawa he putanga.
15 s i él detiene las aguas, viene la sequía; si envía lluvias torrenciales, la tierra se inunda.
Nana, e unuhia atu ana e ia nga wai, a kua maroke; e tukua mai ana ano e ia, a ka hurihia te whenua.
16 S uyos son la sabiduría y el poder; suyos son los que yerran y los que hacen errar.
Kei a ia te kaha me te mahi totika; ko te tangata tinihanga me te tangata e tinihangatia ana, nana.
17 É l despoja de buen juicio a los consejeros, y entorpece el criterio de los jueces;
E kahakina atu ana e ia nga kaiwhakatakoto whakaaro, he mea pahua; whakakuwaretia iho e ia nga kaiwhakawa.
18 d eshace las cadenas de los tiranos, y los manda en cadena al cautiverio;
Ko te mana o nga kingi, wetekina ake e ia, herea iho e ia o ratou hope ki te whitiki.
19 d espoja de su poder a los sacerdotes, y derriba del trono a los poderosos;
E arahina atu ana e ia nga tohunga, he mea pahua, hurihia iho e ia te hunga kaha.
20 a rrebata la palabra a los consejeros, y deja a los ancianos sin inteligencia;
Whakakorea ake e ia he kupu ma te hunga ngakau pono, riro ana i a ia nga mahara o nga kaumatua.
21 c ubre de ignominia a los príncipes, y expone a la vergüenza a los poderosos;
E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira, e wetekina ana e ia te whitiki o te hunga kaha.
22 s aca a la luz las fuerza ocultas, y pone al descubierto las más densas tinieblas.
E hurahia mai ana e ia nga mea hohonu i roto i te pouri, whakaputaina mai ana e ia te atarangi o te mate ki te marama.
23 P or él las naciones prosperan o son destruidas; es él quien las dispersa o las vuelve a reunir;
E whakanuia ana e ia nga iwi, a e huna ana e ia; e tohatohaina atu ana e ia nga iwi, a e whakawhaititia mai ana ano ratou e ia.
24 é l entorpece el juicio de los gobernantes, y los hace vagar sin rumbo por el desierto;
E tangohia atu ana e ia te ngakau o nga rangatira o te iwi o te whenua, a e meinga ana e ia kia kopikopiko noa i te wahi ururua kahore nei he ara.
25 y éstos caminan a tientas, como ciegos sin guía, y van dando traspiés, como todo borracho.
Whawha noa ratou i roto i te pouri, kahore hoki he marama, a meinga ana ratou e ia kia hurori haere ano he tangata haurangi.