1 Reyes 4 ~ 1 Kings 4

picture

1 Y Salomón fue el rey de todo Israel.

Na ko Kingi Horomona te kingi o Iharaira katoa.

2 L os funcionarios que le ayudaron fueron: Azarías hijo de Sadoc, el sacerdote;

A ko ana rangatira enei; ko Ataria tama a Haroko te tohunga;

3 E lijoref y Ajías, hijos de Sisa, cronistas; Josafat hijo de Ajilud, secretario del rey;

Ko Erihorepe raua ko Ahia nga kaituhituhi, he tama na Hiha; ko Iehohapata tama a Ahiruru te kaiwhakamahara;

4 B enaías hijo de Joyadá, jefe del ejército; Sadoc y Abiatar, sacerdotes;

Ko Penaia tama a Iehoiara te rangatira ope; ko Haroko raua ko Apiatara nga tohunga;

5 A zarías hijo de Natán, jefe de los gobernadores; Zabud hijo de Natán, sacerdote y consejero del rey;

Ko Ataria tama a Natana te rangatira o nga kaitohutohu; ko Tapuru tama a Natana te tohunga, te takahoa o te kingi;

6 A jisar, mayordomo; Adonirán hijo de Abda, recaudador de tributos.

Ko Ahihara te rangatira o te whare; ko Aronirama tama a Apara to nga takoha.

7 S alomón tenía doce gobernadores en Israel, responsables de abastecerlo en todo lo que necesitaran él y su familia.

Na kotahi tekau ma rua nga kaitohutohu a Horomona mo Iharaira katoa, hei mea kai ma te kingi ratou ko tona whare: kotahi ano te marama mea kai o tetahi, o tetahi, i te tau.

8 É stos son sus nombres: Ben Jur, en el monte de Efraín;

Na ko o ratou ingoa enei: ko Penehuru te whenua pukepuke o Eparaima:

9 B en Decar, en Macás, Sagalbín, Bet Semes, Elón y Bet Janán;

Ko Penerekara i Makaha, i Haarapimi, i Petehemehe, i Erono Petehanana:

10 B en Jésed, en Arubot, y también gobernaba Soco y toda la tierra de Hefer;

Ko Penehehere i Arupoto; i a ia Hokoho me te whenua katoa o Hewhere:

11 B en Abinadab, que se había casado con Tafat, la hija de Salomón, en todos los territorios de Dor;

Ko Pene Apinarapa i te taupae katoa o Roro; i a ia a Tapata tamahine a Horomona hei wahine mana:

12 B aná hijo de Ajilud, en Tanac, Meguido y en toda Bet Seán, que está cerca de Saretán, más abajo de Jezrel, desde Bet Seán hasta Abel Meholá, y hasta el otro lado de Jocmeán;

Ko Paana tama a Ahiruru i Taanaka, i Mekiro, i Peteheana katoa, tera i Taretana i raro i Ietereere, o Peteheana atu a tae noa ki Aperemehora, ki tua atu o Iokomeama:

13 B en Guéber, en Ramot de Galaad, pero también gobernaba las ciudades de Yaír hijo de Manasés, las cuales estaban en Galaad; la provincia de Argob, que estaba en Basán; sesenta grandes ciudades amuralladas y con cerraduras de bronce;

Ko Penekepere i Ramoto Kireara: i a ia nga pa o Haira tama a Manahi i Kireara; i a ia nga wahi i Arakopa i Pahana, e ono tekau nga pa nunui, taiepa rawa, tutaki rawa ki te parahi:

14 A jinadab hijo de Iddo, en Majanayin;

Ko Mahanaima i a Ahinarapa tama a Iro:

15 A jimaz, que se casó con Basemat, la hija de Salomón, en Neftalí;

I Napatari a Ahimaata; i tangohia ano hoki e ia a Pahemata tamahine a Horomona hei wahine mana:

16 B aná hijo de Jusay, en Aser y en Alot;

I Ahera, i Aroto a Paana tama a Huhai:

17 J osafat hijo de Paruaj, en Isacar;

I Ihakara a Iehohapata tama a Parua:

18 S imey hijo de Elá, en Benjamín;

Ko Himei tama a Eraha i Pineamine:

19 G eber hijo de Uri, en la tierra de Galaad; en la tierra de Sijón, rey de los amorreos; y de Og, rey de Basán. Éste era el único gobernador en aquella tierra.

Ko Kepere tama a Uri i te whenua o Kireara, i te whenua o Hihona kingi o nga Amori raua ko Oka kingi o Pahana; ko ia anake hoki te kaitohutohu o te whenua.

20 L a población de Judá e Israel era tan numerosa como la arena del mar, y todos se alegraban cuando se reunían a comer y beber.

Na tini iho a Hura raua ko Iharaira, me te onepu i te taha o te moana te tini, kai ana ratou, inu ana, hari ana.

21 S alomón era rey y señor de los reinos, desde el río Éufrates hasta la tierra de los filisteos y los límites con Egipto. Mientras Salomón vivió, todos le pagaron tributos como sus vasallos.

Na ko Horomona te kingi o nga kingitanga katoa, o te awa a tae noa ki te whenua o nga Pirihitini, ki te rohe ra ano o Ihipa: i mau hakari mai ano ratou, a mahi ana i nga mahi a Horomona i nga ra katoa i ora ai ia.

22 L a provisión que diariamente recibía Salomón era de treinta coros de harina fina, sesenta coros de harina común,

Na, ko te kai a Horomona o te ra kotahi, e toru tekau mehua paraoa pai, e ono tekau mehua paraoa ke;

23 d iez bueyes engordados, veinte bueyes de pastoreo y cien ovejas, sin contar los ciervos, gacelas, corzos y aves de corral.

Kotahi tekau nga kau, he mea momona, e rua tekau nga kau o nga haerenga kau, kotahi rau nga hipi, apititia iho ki nga hata, ki nga kakera, ki nga ropaka, ki nga manu whangai.

24 S alomón dominó los reinos al oeste del río Éufrates, desde Tifesaj hasta Gaza, y en toda esa región hubo paz.

Ko ia hoki te kingi i runga i te takiwa i tenei taha katoa o te awa, o Tipiha, tae noa ki Kaha, i runga ano i nga kingi katoa o tenei taha o te awa: a he rongo mau i ona taha katoa.

25 M ientras Salomón vivió, Judá e Israel vivieron seguros, cultivando sus viñas e higueras desde Dan hasta Berseba.

A noho hu noa iho a Hura raua ko Iharaira, tera, tera, i raro i tana waina, i tana piki, no Rana mai ano a Peerehepa atu ana, i nga ra katoa o Horomona.

26 A demás, Salomón tenía en sus caballerizas cuarenta mil caballos para sus carros de combate, y doce mil jinetes.

Na e wha tekau mano nga turanga a Horomona mo nga hoiho o ona hariata, kotahi tekau ma rua mano nga kaieke hoiho.

27 C ada uno de los gobernadores proveía de alimentos al rey Salomón para que nada le faltara. Cada mes, uno de ellos visitaba al rey y se sentaba a su mesa.

A na aua kaitohutohu i mea he kai ma Kingi Horomona, ma te hunga katoa e haere ana ki te tepu a Kingi Horomona, tenei tangata i tona marama, tenei tangata i tona marama: kahore he mea i kore i a ratou.

28 A demás, cada gobernador enviaba, según su turno, cebada y paja para los caballos y las bestias de carga.

I kawea mai ano e ratou he parei, he kakau witi, ma nga hoiho, ma nga muera, ki te wahi i reira nei nga kaitohutohu, ia tangata ki tana mahi.

29 E l Señor concedió a Salomón mucha sabiduría y prudencia, y lo dotó de un gran corazón, vasto como la arena del mar, para comprenderlo todo.

Na homai ana e te Atua he mohio ki a Horomona, me te mahara nui rawa, me te ngakau nui, koia ano kei te onepu i te taha o te moana.

30 S u sabiduría era mayor que la de todos los que vivían en el oriente y en Egipto;

Nui atu hoki te mohio o Horomona i te mohio o nga tama katoa o te rawhiti, i te mohio katoa o Ihipa.

31 i ncluso sobrepasó a la sabiduría de hombres como Etán el ezraíta, Hemán, Calcol y Darda, los hijos de Majol. Su fama se extendió por todas las naciones vecinas.

Nui atu hoki tona mohio i to nga tangata katoa; i to Etana Eterahi, i to Hemana, i to Karakoro, i to Rarara, ara i to nga tama a Mahoro; a paku ana tona ingoa ki nga iwi katoa a tawhio noa.

32 S alomón compuso tres mil proverbios y mil cinco poemas.

Na e toru mano nga whakatauki i korerotia e ia; a ko ana waiata kotahi mano ma rima.

33 H abló de temas relacionados con los cedros del Líbano y el hisopo que crece en las paredes, los animales, las aves, los reptiles y los peces.

I korerotia ano e ia nga rakau, te hita i Repanona, a tae iho ana ki te hihopa e tupu nei ki te taiepa: i korerotia ano e ia nga kararehe, nga manu, nga mea ngoki, me nga ika.

34 T anta era la fama de su sabiduría que de todos los pueblos y reinos llegaba gente a escuchar sus sabias palabras.

A ka haere mai etahi i nga iwi katoa ki te whakarongo ki te mohio o Horomona, i nga kingi katoa o te whenua i rongo nei ki tona mohio.