Josué 18 ~ Joshua 18

picture

1 D espués de someter a la tierra, toda la comunidad de los hijos de Israel se reunió en Silo, y allí levantaron el tabernáculo de reunión.

Na ka huihui te whakaminenga katoa o nga tama a Iharaira ki Hiro, a whakaturia ana e ratou ki reira te tapenakara o te whakaminenga: a i taea hoki te whenua e ratou.

2 P ero siete tribus de los hijos de Israel se habían quedado sin recibir tierras,

Na ka toe e whitu nga iwi o nga tama a Iharaira, kahore nei i wehea to ratou kainga tupu ki a ratou.

3 a sí que Josué dijo: «¿Hasta cuándo van a continuar con su negligencia? ¿Cuánto más se van a tardar para tomar posesión de la tierra que el Señor, el Dios de nuestros padres, les ha entregado?

Na ka mea a Hohua ki nga tama a Iharaira, Kia pehea ake te roa o to koutou nei mangere ki te haere ki te tango i te whenua kua hoatu nei ki a koutou e Ihowa, e te Atua o o koutou matua?

4 E scojan a tres hombres de cada tribu, para que vayan y recorran la tierra, y que vuelvan luego para que me informen cómo se puede dividir en partes.

Whakaritea mo koutou kia tokotoru mo ia iwi: a maku ratou e tono, a ka whakatika ratou, ka haere i te whenua, a ka tuhituhi kia rite ki o ratou wahi; a ka haere mai ai ratou ki ahau.

5 Q ue dividan las tierras en siete. Judá tendrá su territorio al sur, y los de la casa de José lo tendrán al norte.

Me wehe hoki e ratou kia whitu nga wahi: me noho a Hura ki tona wahi ki te tonga, me noho ano hoki te whare o Hohepa ki tona wahi ki te raki.

6 D eben distribuir la tierra en siete partes, y traerme entonces su descripción, para que yo haga el sorteo ante el Señor nuestro Dios.

Na me tuhituhi e koutou te whenua kia whitu nga wahi, ka kawe mai ai i te pukapuka ki ahau ki konei, a maku e maka o koutou rota ki konei ki te aroaro o Ihowa, o to tatou Atua.

7 L os levitas no tomarán parte en el sorteo porque a ellos les ha tocado el sacerdocio del Señor Éste les pertenece sólo a ellos. En cuanto a Gad y Rubén, y la media tribu de Manasés, ellos ya han recibido su parte en la ribera oriental del Jordán. Moisés mismo, el siervo del Señor, se la dio.»

Otira kahore he wahi mo nga Riwaiti i roto i a koutou; ko te mahi tohunga ki a Ihowa te wahi mo ratou: a ko Kara, ko Reupena, ko tetahi taanga hoki o te iwi o Manahi, kua whiwhi ratou ki to ratou wahi i tawahi o Horano whaka te rawhiti, ki ta Moh i, ki ta te pononga a Ihowa i hoatu ai ki a ratou.

8 C uando los que fueron escogidos para delinear la tierra estuvieron listos, Josué les dijo: «Vayan, recorran la tierra y tomen nota de lo que vean. Cuando regresen y me traigan los detalles, yo la sortearé aquí en Silo, ante el Señor nuestro Dios.»

Na ka whakatika aua tangata, a ka haere: a i whakahau a Hohua i te hunga i haere ki te tuhituhi i te whenua, i mea, Turia atu, haereerea hoki te whenua, tuhituhia hoki, ka hoki mai ai ki ahau, a maku e maka o koutou rota ki konei, ki te aroaro o Ihowa, ki Hiro.

9 A quellos hombres se fueron y recorrieron la tierra, tomando nota de las ciudades y repartiéndolas en siete partes. Esto lo anotaron en un libro, y cuando volvieron fueron a ver a Josué, que estaba en el campamento de Silo.

Na ka turia atu e aua tangata, ka haere a puta noa te whenua, a tuhituhia iho e ratou ki te pukapuka, e whitu nga wahi, he mea whakaaro ki nga pa, a haere ana ki a Hohua, ki te puni ki Hiro.

10 J osué tomó el libro y allí, en Silo, ante el Señor, sorteó las tierras anotadas y las repartió por partes a los hijos de Israel.

A maka ana e Hohua he rota mo ratou i Hiro, i te aroaro o Ihowa: na ka wehea e Hohua te whenua i reira mo nga tama a Iharaira, kia rite ki o ratou wehenga.

11 C uando terminó el sorteo, a la tribu de los hijos de Benjamín se le adjudicó un territorio conforme al número de sus familias, el cual quedó entre los hijos de Judá y los hijos de José.

I puta ake te rota o te iwi o nga tama a Pineamine, ara o o ratou hapu: i haere te rohe o to ratou wahi i te takiwa o to nga tama a Hura, o to nga tama a Hohepa.

12 S u frontera empezaba en el lado norte del Jordán, y subía hacia el lado norte de Jericó; seguía al monte hacia el occidente, y salía al desierto de Bet Avén.

A ko to ratou rohe ki te taha ki te raki i Horano; na i haere te rohe ki runga, ki te taha o Heriko, ki te raki, a i haere whakarunga, na te whenua pukepuke whaka te hauauru, a puta tonu atu i te koraha o Peteawene.

13 D e allí pasaba en dirección a Luz (que es Betel) por el lado sur, y de Atarot Adar descendía al monte que está al sur de Bet Jorón la de abajo.

A i tika atu te rohe i reira ki Rutu, ki te taha o Rutu, ara ki Peteere whaka te tonga; na i anga whakararo te rohe ki Ataroto Arara, tatu tonu ki te pukepuke e tu ana i te tonga o Petehorono ki raro.

14 L uego torcía hacia el oeste por el lado sur del monte que está delante de Bet Jorón, y por el lado occidental venía a salir a Quiriat Baal (que es Quiriat Yearín), la ciudad de los hijos de Judá.

Na ka whakatakotoria atu te rohe, a ka wahio haere ma te taha hauauru whaka te tonga, atu i te pukepuke e tu ana i te ritenga atu o Petehorono whaka te tonga; a ko ona putanga i Kiriatapaara, ara i Kiriata Tearimi, he pa no nga tama a Hura: ko t e taha tenei ki te hauauru.

15 P or el sur partía del extremo de Quiriat Yearín, salía al oeste de los manantiales de Neftoa,

A ko te taha ki te tonga i te pito rawa o Kiriata Tearimi, a i puta atu te rohe whaka te hauauru, a puta tonu atu ki te puna wai i Nepetoa:

16 y descendía a la parte final del monte que está frente al valle de Ben Jinón, al norte del valle de Refayin; descendía luego al valle de Jinón, al lado sur de los jebuseos, y de allí bajaba a la fuente de Roguel.

A i anga whakararo te rohe ki te pito rawa o te maunga e tu ana i mua i te raorao o te tama a Hinomo, ki tera i te raorao o Repaima whaka te raki; na i heke ki te raorao o Hinimo, ki te taha o te Iepuhi ki te tonga, a i heke ki Enerokere;

17 L uego se inclinaba hacia el norte y salía a Ensemes, y de allí a Gelilot, que estaba frente a la subida de Adumín, y descendía a la piedra de Boán Ben Rubén;

Na i whakatakotoria atu te raki. a ka puta atu ki Enehemehe, a ka puta atu ki Keriroto, ki te ritenga atu o te pinakitanga ki Arumine; a heke noa ki te kohatu o Pohana, o te tama o Reupena,

18 p asaba por la cuesta que está frente al Arabá, y descendía al Arabá.

Na i haere tonu i te tahi ki te raki ki te ritenga atu o Arapa, a i heke tonu atu ki Arapa;

19 L a frontera pasaba al norte de Bet Joglá, y terminaba en la bahía norte del Mar Salado, en el extremo sur del Jordán. Ésta era la frontera sur.

Na i here tonu te rohe ki te taha ki te raki o Petehokora: a i pakaru rawa atu te rohe ki te kokoru whaka te raki o te Moana Toto i te pito ki te tonga o Horano: ko te rohe tenei ki te tonga.

20 P or el costado oriental, el río Jordán era el límite. Éste fue el territorio dado a los hijos de Benjamín, con las fronteras circundantes, conforme al número de sus familias.

A ko Horano tona rohe i te taha ki te rawhiti. Ko te kainga tupu tenei o nga tama a Pineamine, ko nga rohe hoki o reira a tawhio noa, ara o o ratou hapu.

21 L as ciudades de la tribu de los hijos de Benjamín, conforme al número de sus familias, fueron: Jericó, Bet Joglá, el valle de Casis,

Na, ko nga pa o te iwi o nga tama a Pineamine, o o ratou hapu, ko Heriko, ko Petehokora, me Emekeketiti;

22 B et Arabá, Semarayin, Betel,

Ko Petearapa, ko Temaraima, ko Peteere;

23 A vín, Pará, Ofrá,

Ko Awimi, ko Paraha, ko Opora;

24 Q uefar Hamoní, Hofní y Geba. Doce ciudades con sus aldeas,

Ko Kepara Hamonai, ko Oponi, ko Kepa: kotahi tekau ma rua nga pa me nga kainga o aua pa:

25 a demás de Gabaón, Ramá, Berot,

Ko Kipeono, ko Rama, ko Peeroto;

26 M ispá, Cafira, Mosá,

Ko Mihipe, ko Kepira, ko Motaha;

27 R equén, Irpel, Tarala,

Ko Rekeme, ko Iripeere, ko Tarara;

28 S elá, Elef, Jebús (que es Jerusalén), Gabaa y Quiriat. Catorce ciudades con sus aldeas. Ésta fue la parte que les tocó a los hijos de Benjamín, conforme al número de sus familias.

Ko Heraha, ko Erepe, ko Iepuhi, ara ko Hiruharama, ko Kipeata, ko Kiriata; kotahi tekau ma wha nga pa me nga kainga. Ko te kainga tupu tenei o nga tama a Pineamine, o o ratou hapu.