Job 20 ~ Job 20

picture

1 E ntonces Sofar el naamatita le dijo:

Katahi ka whakautua e Topara Naamati; i mea ia,

2 « Creo que estoy obligado a responderte. No me puedo quedar callado.

Na kona oku whakaaro i whakahoki kupu ake ai i roto i ahau; na reira ano ahau i hohoro ai.

3 T e he escuchado censurar mis reprensiones, y mi inteligencia me obliga a responderte.

Kua rongo ahau i te whakahe moku, e pa ai te whakama ki ahau, a na te wairua o toku ngakau mahara te kupu whakahoki ki ahau.

4 ¿ Acaso no sabes que esto siempre ha sido así, desde que hubo el primer hombre en la tierra?

Kahore ranei koe i mohio ki tenei i mua noa atu, i te wa ra ano i whakanohoia ai te tangata ki runga ki te whenua;

5 L a alegría del malvado no dura mucho. El gozo del impío es sólo momentáneo.

He poto te wa e whakamanamana ai te tangata kino, a ko te hari o te tangata atuakore he wheriko kau?

6 A unque su orgullo lo eleve hasta el cielo, y crea alcanzar las nubes levantando la cabeza,

Ahakoa eke noa tona nui ki nga rangi, a pa atu tona mahunga ki nga kapua;

7 s erá, como basura, destruido para siempre, y quienes lo hayan visto no volverán a verlo.

Ka memeha atu ano ia a ake ake, ka pera ano me tona paru: ko te hunga kua kite i a ia, ka mea, Kei hea ia?

8 S e disipará, se esfumará como un sueño, como una visión nocturna que nadie vuelve a tener.

Ka rere atu ia ano he moemoea, e kore ano hoki e kitea: ae ka aia atu ia, ano he rekanga kanohi no te po.

9 Q uienes lo conocieron, nunca más vuelven a verlo, y en su pueblo natal nadie lo podrá reconocer.

Ko te kanohi i kite i a ia e kore e kite ano; a heoi ano tirohanga a tona wahi ki a ia.

10 S us hijos pedirán la compasión de los pobres, y devolverán lo que su padre haya robado.

E whakamanawareka ana tamariki i nga rawakore, ma ona ringa ano e whakahoki ona rawa.

11 A unque ahora sea un hombre lleno de vigor, en la tumba quedará convertido en polvo.

E ki ana ona wheua i te tamarikitanga; engari ka takoto tahi me ia i roto i te puehu.

12 S olía deleitarse con la miel de su maldad, que su lengua paladeaba con deleite;

Ahakoa reka te kino i roto i tona mangai, ahakoa huna e ia i raro i tona arero;

13 s i su maldad le parecía bien, no la dejaba, sino que la saboreaba con fruición.

Ahakoa manawapatia noatia e ia, a kahore e mahue i a ia, heoi pupuri tonu i roto i tona mangai;

14 ¡ Pero luego de comerla, le cambiará el sabor! ¡Será en sus entrañas como veneno de víboras!

Otira ka puta ke tana kai i roto i ona whekau, ko te au o nga ahipi i roto i a ia.

15 ¡ Se hartó de riquezas, y tendrá que devolverlas! ¡Dios hará que las arroje de su vientre!

I horomia e ia te taonga, ka ruakina mai ano e ia; ma te Atua e akiri mai i roto i tona kopu.

16 ¡ Absorberá el veneno mortal de áspides! ¡Una serpiente venenosa lo morderá,

Ka ngotea e ia te huware whakamate o nga ahipi; ka mate ano ia i te arero o te waipera.

17 y no volverá a ver los ríos ni los arroyos, ni los torrentes de leche y miel!

E kore ia e kite i nga awa, i nga wai rere o te honi, o te pata.

18 » No disfrutará de sus riquezas injustas, sino que todas ellas tendrá que devolverlas,

Ko tana i uaua ai ka whakahokia e ia, e kore ano e horomia; ko tana utu ka rite ki ona taonga; e kore ano e koa ki reira.

19 p orque a los pobres los dejó en el desamparo, y se adueñó de casas que él nunca construyó.

Nana hoki i tukino nga rawakore, whakarerea iho; murua ana e ia he whare, a e kore e hanga ano e ia.

20 P or eso, nunca podrá vivir tranquilo, pues en su ambición nada dejaba escapar.

I te mea kahore ia i kite i te tatutanga i roto i a ia, e kore ano etahi o nga mea e matea nuitia ana e ia e mau ki a ia.

21 N unca nada se libró de su voracidad; por eso su prosperidad no será duradera.

Kahore tetahi mea i toe i kore te horomia e ia; no reira e kore tetahi mea pai ona e mau tonu.

22 S u extremada abundancia le causará dolor, y todo el poder del mal recaerá sobre él.

I a ia e whiwhi nui nei i te rawa, e rawakore ano ia; ka tae mai ki a ia nga ringa katoa o te hunga kei roto i te mata.

23 C uando se siente a la mesa, dispuesto a comer, Dios descargará todo el ardor de su ira sobre él y sobre todo lo que coma.

I a ia ka mea ki te whakaki i tona kopu, ka maka mai e te Atua te kaha o tona riri ki runga ki a ia, a ka ringihia iho ki a ia, i a ia ano e kai ana.

24 A unque huya de las armas de hierro, caerá víctima de un arco de bronce:

Ka rere atu ia i te patu rino, ka tu ia i te kopere parahi, puta pu.

25 u na flecha le atravesará el cuerpo, la punta de acero le perforará el hígado, y le sobrevendrán terribles temores.

E unuhia ana, kua puta mai i roto i te tinana, ina, puta mai ana te mata wheriko i roto i tona au: kua tau nga wehi ki a ia.

26 U na terrible oscuridad le está reservada; un fuego no atizado lo consumirá, y acabará con lo que aún quede de su casa.

Ko te pouri katoa kei te takoto mai mo ana taonga: ka kainga ia e te ahi, kihai i puhia e te tangata; ma reira e pau ai te toenga i roto i tona teneti.

27 L os cielos dejarán ver sus injusticias, y la tierra se levantará para acusarlo.

Ka whakakitea mai tona he e nga rangi ka whakatika mai ano te whenua ki a ia.

28 E l día que Dios tiene señalado para su ira, sus hijos serán llevados al destierro y esparcidos.

Ko nga hua o tona whare ka riro: ka rere, ano he wai, ona mea i te ra e riri ai ia.

29 A sí castiga Dios a la gente malvada; ésa es la herencia que Dios les ha asignado.»

Ko ta te Atua wahi tenei ma te tangata kino, ko te taonga tupu i kiia e te Atua mona.