1 T odavía añadió Eliú:
I korero ano a Erihu, i mea,
2 « Tenme un poco de paciencia, y te mostraré que de Dios aún tengo mucho que decir.
Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.
3 L o que de él sé tiene una larga historia, y voy a demostrarte que mi Creador es justo.
Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.
4 E n mis palabras no hay nada de mentira; ¡tienes ante ti a la sabiduría perfecta!
E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.
5 » Aunque Dios es grande y poderoso, no desprecia a los de corazón sincero;
Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.
6 n o da larga vida a los malvados, y sí hace justicia a los oprimidos;
E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.
7 e stá al pendiente de los hombres justos, para exaltarlos siempre junto con los reyes.
E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.
8 A unque estén encadenados y en la cárcel, sujetos a las ataduras de la aflicción,
Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,
9 D ios da a conocer sus malas obras y la insolencia de sus rebeliones.
Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.
10 L es abre los oídos para que se corrijan, y los exhorta a apartarse del mal.
Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.
11 S i obedecen a Dios y le sirven, Dios les concede días de paz y bienestar;
Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.
12 p ero si no obedecen, la espada les espera y mueren sin llegar a tener entendimiento.
Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.
13 » Los hipócritas son rencorosos con Dios, y no piden clemencia aunque sufran su castigo.
Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.
14 P ierden la vida en plena juventud, como la pierden los que se han prostituido.
Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.
15 P ero Dios libra al pobre de su pobreza, y en la aflicción lo enseña a ser obediente;
Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.
16 l o libra de vivir siempre angustiado y lo lleva a lugares espaciosos, donde le prepara un suculento banquete.
Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.
17 » Pero tú no llevaste a juicio al malvado, ni defendiste al huérfano en los tribunales.
Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.
18 C uídate de no dejarte llevar por las riquezas, ni te dejes seducir por el soborno.
Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.
19 A nte Dios, de nada te sirven todas tus riquezas, ni todo tu poder y tu fuerza.
E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?
20 N o esperes que llegue la noche, momento en que los pueblos desaparecen.
Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.
21 C uídate de no caer en la maldad, pues por preferirla ahora sufres.
Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.
22 M ira que el poder de Dios es sublime; no hay maestro que se le pueda comparar.
Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?
23 ¿ Quién le puede señalar el camino a seguir? ¿Quién puede reprenderlo por lo que hace?
Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?
24 » No te olvides de exaltar su creación, la cual admira la humanidad entera.
Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.
25 T odo el mundo puede contemplarla, no importa cuán lejos se encuentre.
Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.
26 D ios es grande, pero no lo conocemos; nadie sabe cuántos años ha existido.
Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.
27 D ios reúne las gotas de agua, y hace que el vapor se convierta en lluvia;
Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:
28 e sa lluvia la contienen las nubes, que cae en abundancia sobre la humanidad.
Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.
29 » ¿Quién conoce la extensión de las nubes, o entiende el estruendo de los rayos en su seno?
Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?
30 D ios derrama su luz sobre la tierra, y cubre con ella las profundidades del mar.
Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.
31 C on la lluvia da vida a los pueblos y la tierra produce el sustento de muchos.
Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.
32 L as densas nubes esconden la luz, y la tierra se cubren de sombras.
E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.
33 E l trueno denuncia la ira de Dios; la tempestad proclama su rechazo a la maldad.
Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.