1 P astor de Israel, ¡escucha! Tú, que guías a José como a una oveja, y que estás entre los querubines, ¡manifiéstate!
Ki te tino kaiwhakatangi. Hohanimi Erutu. He himene na Ahapa. Tahuri mai tou taringa, e te Hepara o Iharaira, e arahi nei i a Hohepa ano he kahui hipi; whiti mai koe e noho mai na i waenganui i nga kerupima;
2 E n presencia de Efraín, de Benjamín y de Manasés, ¡manifiesta tu poder y ven a salvarnos!
Whakaohoohokia tou kaha i te aroaro o Eparaima, o Pineamine, o Manahi: a haere mai ki te whakaora i a matou.
3 ¡ Restáuranos, Dios nuestro! ¡Haz resplandecer tu rostro, y seremos salvados!
Whakahokia ake matou, e te Atua: kia marama mai tou mata, a ka ora matou.
4 S eñor, Dios de los ejércitos, ¿hasta cuándo te mostrarás indignado contra la oración de tu pueblo?
E Ihowa, e te Atua o nga mano, kia pehea ake te roa o tou riri ki te inoi a tau iwi?
5 N os has dado a comer lágrimas en vez de pan; nos has hecho beber lágrimas en abundancia.
Kua whangaia mai e koe he roimata hei taro ma ratou, he nui hoki te mehua roimata kua homai nei e koe kia inumia e ratou.
6 N os has puesto en ridículo ante nuestros vecinos; nuestros enemigos se burlan de nosotros.
Kua meinga matou e koe hei totohetanga ma o matou hoa, a e kataina ana matou e o matou hoariri.
7 ¡ Restáuranos, Dios de los ejércitos! ¡Haz resplandecer tu rostro, y seremos salvados!
Whakahokia ake matou, e te Atua o nga mano; kia marama mai tou mata, a ka ora matou.
8 D esde Egipto trajiste una vid; expulsaste a las naciones, y la plantaste.
I maua mai e koe he waina i Ihipa: ka oti i a koe nga tauiwi te panga, na whakatokia iho e koe.
9 L impiaste el terreno delante de ella, hiciste que echara raíces, y ésta llenó la tierra.
I whakapaia e koe he tunga mona, na, ka hou ona pakiaka, a ka kapi te whenua.
10 L os montes se cubrieron con su sombra; los cedros de Dios se cubrieron con sus sarmientos.
Taumarumaru ana tona ata ki runga ki nga pukepuke; ko ona manga rite tonu ki nga hita a te Atua.
11 Y la vid extendió sus vástagos y sus renuevos hasta el mar, y hasta el gran río.
I tautotoro atu ona manga ki te moana, ona rara ki te awa.
12 ¿ Por qué derribaste sus cercas? ¡Todos los que pasan le arrancan uvas!
He aha i pakaruhia ai e koe ona taiepa ki raro, kia kowhakiwhakia ai ia e nga tangata katoa e tika ana i te ara?
13 ¡ Los jabalíes le hacen destrozos! ¡Las bestias salvajes la devoran!
Mongamonga noa i te poaka toa o te ngahere, e kainga ana e te kirehe mohoao o te parae.
14 D ios de los ejércitos, ¡vuélvete a nosotros! Desde el cielo dígnate mirarnos, y reconsidera; ¡ven y ayuda a esta viña!
Tahuri mai ano, e te Atua o nga mano, e inoi atu nei matou: titiro iho i te rangi, kia kite mai koe, ka toro mai i tenei waina.
15 ¡ Es la viña que plantaste con tu diestra! ¡Es el renuevo que sembraste para ti!
I te rakau i whakatokia e tou matau, i te manga hoki i meinga e koe kia pakari mau.
16 ¡ La han cortado! ¡Le han prendido fuego! ¡Déjate ver, y repréndelos, para que perezcan!
Kua pau i te ahi, kua tuaina ki raro: ngaro iho ratou i te riri o tou mata.
17 P ero posa tu mano sobre tu hombre elegido, sobre el hombre al que has dado tu poder.
Waiho tou ringa i runga i te tangata o tou matau, i te tama a te tangata i whakakahangia e koe mau.
18 A sí no nos apartaremos de ti. Tú nos darás vida, y nosotros invocaremos tu nombre.
Penei e kore matou e hoki atu i a koe: whakahauorangia matou, a ka karanga matou ki tou ingoa.
19 S eñor, Dios de los ejércitos, ¡restáuranos! ¡Haz resplandecer tu rostro, y seremos salvados!
Whakahokia ake matou, e Ihowa, e te Atua o nga mano; kia marama mai tou mata, a ka ora matou.