1 A l ver estos tres hombres que Job se consideraba inocente, optaron por no decir más.
Heoi mutu ake te whakahoki kupu a enei tangata tokotoru ki a Hopa, no te mea he tika ia ki tona nei whakaaro.
2 P ero Eliú hijo de Baraquel, que era buzita y de la familia de Ram, se levantó temblando de ira en contra de Job porque éste se creía más justo que Dios.
Na kua mura te riri o Erihu tama a Parakere Puti, no te whanau i a Rame: mura ana tona riri ki a Hopa, no te mea ki tana tika rawa ia i te Atua.
3 T ambién se enojó con los tres amigos, porque habían condenado a Job pero no habían sabido responderle.
I mura ano tona riri ki ona hoa tokotoru, no te mea kihai i kitea e ratou he kupu hei whakahokinga atu, heoi kei te whakahe ano ratou i a Hopa.
4 C omo los amigos de Job eran mayores que él, Eliú había guardado silencio,
Na i tatari a Erihu kia korero ia ki a Hopa, no te mea he kaumatua ake ratou i a ia.
5 p ero finalmente se enojó al darse cuenta de que ellos no hallaban cómo responder,
A, no te kitenga o Erihu kahore he kupu i nga mangai o aua tangata tokotoru hei whakahokinga atu, mura ana tona riri.
6 y armándose de valor tomó la palabra. Esto es lo que Eliú hijo de Baraquel, el buzita, dijo: Primer discurso de Eliú «Yo soy muy joven, y ustedes son ya mayores. Por eso tenía miedo de expresar mi opinión.
Na ka oho a Erihu tama a Parakere Puti, ka mea, He taitamariki ahau, ko koutou ia he koroheke rawa; koia ahau i hopohopo ai, i wehi ai ki te whakaatu i toku whakaaro ki a koutou.
7 M ás bien, pensaba: “¡Que hable la experiencia! ¡Que muestren los muchos años su sabiduría!”
I mea ahau, Ma nga ra te korero, ma nga tau kua maha e whakaatu te whakaaro nui.
8 S in embargo, en todos nosotros hay un espíritu; el soplo del Todopoderoso nos da entendimiento.
Otiia he wairua ano to te tangata, na te manawa ano o te Kaha Rawa ratou i whai mahara ai.
9 N o son los años los que dan sabiduría, ni son los ancianos los que actúan con justicia.
Ko nga tangata nunui, kahore o ratou whakaaro nui, ko nga kaumatua, kahore e matau ki te whakawa.
10 P or eso pienso que ustedes deben escucharme, pues también tengo mi sabiduría.
Koia ahau i mea ai, Whakarongo ki ahau; ka whakakite hoki ahau i toku whakaaro.
11 » Ansiosamente esperaba escuchar buenas razones; he estado atento a sus argumentos mientras luchaban por encontrar las palabras.
Nana, i tatari ahau ki a koutou kupu; i whai taringa atu ki o koutou whakaaro mohio i a koutou e rapu kupu ana.
12 L es he prestado toda mi atención, ¡y ninguno de ustedes ha podido responderle a Job! ¡Ninguno de ustedes ha podido refutarle!
Nana, mahara tonu atu ahau ki a koutou, a kihai tetahi o koutou i whakaatu i te he o Hopa, i whakahoki kupu ranei ki ana korero.
13 ¡ No me salgan con que consideran más sabio que lo refute Dios y no un simple hombre!
Kei mea koutou, Kua kitea e matou te mohio, na te Atua ia i turaki, ehara i te tangata.
14 P ues, como Job no estuvo hablando conmigo, no voy a repetir lo que ustedes ya han dicho.
Na kihai ana kupu i anga mai ki ahau; e kore ano tana e utua e ahau ki a koutou kupu.
15 » Ustedes están confundidos, y no saben qué decir; no les vienen las palabras a la lengua.
Porahurahu kau ana ratou, kore ake a ratou kupu whakahoki: mutu ake a ratou korero.
16 ¿ Seguiré esperando, cuando sé que no van a hablar, cuando se quedan callados, sin darle respuesta?
Kia tatari ahau, no te mea kahore ratou e korero, no te mea e tu kau ana ratou, kahore e whakahoki atu?
17 Y o, por mi parte, voy a responderle; pues también tengo mi sabiduría.
Me korero atu hoki e ahau aku kupu, maku ano e whakaatu toku whakaaro.
18 M i pecho rebosa de palabras; en mi interior, mi espíritu me apremia.
Ki tonu hoki ahau i te korero; e akiakina ana ahau e te wairua i roto i ahau.
19 ¡ Siento el corazón a punto de estallar, como vino en un odre sin respiradero!
Nana, ko toku kopu rite tonu ki te waina kahore nei ona putanga; ki te ipu hou e tata ana ia te pakaru.
20 M e urge hablar para sentir alivio, así que voy a hablar para dar respuesta.
Me korero ahau, kia ta ai toku manawa; ka puaki toku mangai, ka whakahoki kupu ahau.
21 N o voy a tomar partido por nadie, pues no acostumbro quedar bien con nadie.
Na kaua ahau e whakapai ki te kanohi tangata; e kore hoki ahau e hoatu ingoa whakapaipai ki te tangata.
22 F rancamente, no sé repartir lisonjas; de hacerlo, muy pronto mi Creador me consumiría.
Kahore hoki ahau e mohio ki te whakapati; penei kua riro wawe ahau i toku Kaihanga.