1 ¶ And he commanded the steward of his house, saying, Fill these men’s sacks with food, as much as they can carry, and put every man’s money in his sack’s mouth;
Markaasuu amray wakiilkii gurigiisa, oo ku yidhi, Nimanka joonyadahooda cunto uga buuxi, in alla intay qaadi karaan, nin walba lacagtiisana joonyaddiisa afkeeda ugu rid.
2 a nd put my cup, the silver cup, in the sack’s mouth of the youngest, with the money of his wheat. And he did according to the word that Joseph had spoken.
Kan ugu yar joonyaddiisa afkeedana waxaad ku riddaa koobkayga lacagta ah iyo lacagtiisii uu hadhuudhka ku doonayay. Markaasuu yeelay hadalkii Yuusuf kula hadlay.
3 A s soon as the morning was light, the men were sent away, they and their asses.
Oo markii waagii beryay ayaa nimankii la diray, iyagii iyo dameerradoodiiba.
4 A nd when they were gone out of the city, and not yet far off, Joseph said unto his steward, Rise up, follow after those men; and when thou dost overtake them, say unto them, Why have ye rewarded evil for good?
Oo markay magaaladii dibadda uga baxeen, oo ayan weli fogaan, ayaa Yuusuf ku yidhi wakiilkiisii, Kac oo ka daba tag nimankii, oo markaad gaadhid, waxaad ku tidhaahdaa, Maxaad wanaag xumaan noogu abaalguddeen?
5 I s this not the one in which my lord drinks and in which indeed he divines? Ye have done evil in so doing.
Miyuusan kanu ahayn koobka sayidkaygu wax ku cabbo, oo uu ku faaliyo? Wax xun baad samayseen markaad saas yeesheen.
6 W hen he overtook them, he spoke unto them these same words.
Kolkaasuu gaadhay, oo uu hadalkan kula hadlay.
7 A nd they said unto him, Why saith my lord these words? In no wise should thy slaves do according to this thing.
Markaasay waxay isagii ku yidhaahdeen, Sayidkaygiiyow, hadalka caynkan ah maxaad ugu hadlaysaa? Yaanay noqon in annagoo ah addoommadaada aannu wax caynkaas ah samayno.
8 B ehold, the money, which we found in our sacks’ mouths, we brought again unto thee out of the land of Canaan; how then should we steal out of thy lord’s house silver or gold?
Bal eeg, lacagtii aannu ka dhex helnay joonyadahayaga afafkooda ayaannu kaaga soo celinnay dalkii Kancaan; de haddaba sidee baannu guriga sayidkaaga uga xadi karnaa lacag ama dahab?
9 W ith whoever of thy slaves it is found, both let him die and we also will be my lord’s bond slaves.
Ku alla kii addoommadaada ka mid ah oo laga helo, kaasu ha dhinto, annaguna addoommo baannu kuu noqon doonnaa, sayidkaygiiyow.
10 A nd he said, Now also let it be according unto your words; he with whom it is found shall be my slave, and ye shall be blameless.
Markaasuu yidhi, Waa yahay, oo haatan sidaad tidhaahdeen ha noqoto. Kii laga helo addoon buu ii noqon doonaa, idinkuna waad eedla'aan doontaan.
11 T hen they made haste, and each one took his sack down to the ground, and each one opened his sack.
Markaasay degdegeen, oo nin waluba joonyaddiisii buu dhulka dhigay, dabadeedna nin waluba joonyaddiisii buu furay.
12 A nd he searched and began at the eldest and finished at the youngest; and the cup was found in Benjamin’s sack.
Kolkaasuu baadhay, oo wuxuu ka bilaabay kii ugu weynaa, oo wuxuu ku dhammeeyey kii ugu yaraa; oo koobkiina waxaa laga helay joonyaddii Benyaamiin.
13 T hen they rent their clothes, and each one laded his ass, and they returned to the city.
Kolkaasay dharkoodii jeexjeexeen, oo nin waluba dameerkiisii buu rartay, oo magaaladii bay ku noqdeen.
14 A nd Judah and his brethren came to Joseph’s house, for he was yet there; and they fell before him on the ground.
Markaasaa Yahuudah iyo walaalihiis waxay yimaadeen gurigii Yuusuf; oo isna weli halkaasuu joogay. Kolkaasay hortiisa dhulka isku tuureen.
15 A nd Joseph said unto them, What deed is this that ye have done? Know ye not that such a man as I can certainly divine?
Oo Yuusufna wuxuu iyagii ku yidhi, Waxan aad samayseen waa maxay? Miyaydnaan ogayn ninkii anoo kale ahu inuu faalin karo?
16 T hen Judah said, What shall we say unto my lord? What shall we speak or how shall we clear ourselves? God has found out the iniquity of thy slaves; behold, we are my lord’s slaves, both we and he also with whom the cup is found.
Markaasaa Yahuudah ku yidhi, Maxaannu kuugu jawaabnaa, sayidkaygiiyow? Oo maxaannu ku hadalnaa? Ama sidee baannu ku eed baxnaa? Ilaah waa soo saaray dembigayagii annagoo ah addoommadaada; bal eeg, sayidkaygiiyow, waxaannu nahay addoommadaada, annaga iyo kii gacantiisa koobka laga helayba.
17 A nd he said, in no wise should I do so; but the man in whose hand the cup is found, he shall be my slave; and as for you, go up in peace unto your father.
Markaasuu yidhi, Yaanay noqon inaan saas yeelo. Ninkii gacantiisa koobka laga helay ayaa addoon ii noqon doona; laakiinse idinku kaca oo nabdoonaan aabbihiin ugu taga.
18 ¶ Then Judah came near unto him and said, Oh my lord, let thy slave, I pray thee, speak a word in my lord’s ears, and let not thine anger burn against thy slave; for thou art even as Pharaoh.
Markaasaa Yahuudah u soo dhowaaday oo ku yidhi, Sayidkaygiiyow, anigoo addoonkaaga ah waxaan kaa baryayaa inaan hadal yar kugula hadlo, sayidkaygiiyow, oo ha ii cadhoon anigoo ah addoonkaaga; waayo, waxaad la mid tahay sida Fircoon oo kale.
19 M y lord asked his slaves, saying, Have ye a father or a brother?
Sayidkaygiiyow, annagoo ah addoommadaada, ayaad wax na weyddiisay oo nagu tidhi, Aabbe ama walaal ma leedihiin?
20 A nd we said unto my lord, We have a father, an old man, and a young man of his old age, yet a lad; and his brother is dead, and he alone is left of his mother, and his father loves him.
Oo annaguna waxaannu kugu nidhi, Sayidkaygiiyow, waxaannu leennahay aabbe duq ah, iyo wiil yar oo uu dhalay markuu gaboobay, oo walaalkiisna waa dhintay, oo keligiis baa ka hadhay bahdoodii, aabbihiisna waa jecel yahay isaga.
21 A nd thou didst say unto thy slaves, Bring him down unto me that I may set my eyes upon him.
Oo adigu waxaad nagu tidhi, annagoo ah addoommadaada, Bal ii keena isaga, aan indhahayga saaree.
22 A nd we said unto my lord, The lad cannot leave his father; for if he should leave his father, his father would die.
Oo annaguna waxaannu kugu nidhi, sayidkaygiiyow, Yarku aabbihiis kama tegi karo; waayo, hadduu ka tago aabbihiis, de markaas aabbihiis waa dhiman lahaa.
23 A nd thou didst say unto thy slaves, Unless your youngest brother comes down with you, ye shall see my face no more.
Oo adna waxaad nagu tidhi, annagoo ah addoommadaada, Haddii uusan walaalkiinnii idiinku yaraa idin soo raacin, wejigayga mar dambe ma aad arki doontaan.
24 A nd it came to pass when we came up unto thy slave my father, we told him the words of my lord.
Oo markii aannu u tagnay aabbahay oo addoonkaaga ah, ayaannu isaga u sheegnay hadalladaadii, sayidkaygiiyow.
25 A nd our father said, Go again and buy us a little food.
Oo aabbahayo wuxuu nagu yidhi, Orda haddana oo wuxoogaa yar oo cunto ah inoo soo iibiya.
26 A nd we said, We cannot go down; if our youngest brother is with us, then will we go down; for we may not see the man’s face unless our youngest brother is with us.
Oo waxaannu ku nidhi, Ma tegi karno. Haddiise walaalkayaga noogu yaru na raaco, markaasaannu dhaadhici doonnaa; waayo, ma aannu arki karno ninkii wejigiisa, haddii uusan walaalkayaga noogu yaru nala jirin.
27 T hen thy slave my father said unto us, Ye know that my wife bore me two sons;
Markaasaa addoonkaagii aabbahay ahaa wuxuu nagu yidhi, Waad og tihiin in naagtaydu ii dhashay laba wiil;
28 a nd the one went out from me, and I said, Surely he is torn in pieces, and I have not seen him since;
oo uu midkood iga baxay, oo waxaan idhi, Hubaal cadcad baa loo kala jeexjeexay, tan iyo waagaasna ma aanan arkin isagii.
29 a nd if ye take this one also from me and some disaster should befall him, ye shall bring my gray hairs with sorrow down to Sheol.
Oo haddaad kanna iga kaxaysataan, oo belaayo ku dhacdo isaga, de markaas cirradayda caloolxumaad qabriga la gelin doontaan.
30 N ow therefore when I come to thy slave my father, and the lad is not with us, seeing that his soul is bound up in the lad’s soul,
Haddaba sidaas daraaddeed markii aan u tago aabbahay oo addoonkaagii ah, haddii uusan wiilku nala jirin, de naftiisu waxay ku xidhan tahay nafta wiilka,
31 i t shall come to pass when he sees that the lad is not with us, that he will die: and thy slaves shall bring the gray hairs of thy slave our father down with sorrow to Sheol.
oo wuu dhiman doonaa markuu arko inuusan yarkii nala jirin; oo annagoo ah addoommadaada ayaannu aabbahayaga addoonkaaga ah cirradiisa caloolxumo qabriga la gelin doonnaa.
32 F or thy slave became surety for the lad unto my father, saying, If I bring him not unto thee, then I shall bear the sin before my father for ever.
Waayo, anigoo addoonkaaga ah ayaa aabbahay dammiin uga noqday wiilka, oo waxaan ku idhi, Haddaan kuu keeni waayo, xaggaaga eeddu ha iga saarnaato weligay, Aabbahayow.
33 N ow therefore, I pray thee, let thy slave remain instead of the lad as a bond slave to my lord, and let the lad go up with his brethren.
Haddaba sidaas daraaddeed, waan ku baryayaaye, aniga oo ah addoonkaagii, aan wiilka meeshiisii kuu joogo oo aan addoon kuu noqdo, sayidkaygiiyow; wiilkuna walaalihiis ha iska raaco.
34 F or how shall I go up to my father and the lad not be with me? I cannot go lest I see the evil that shall come on my father.
Waayo, sidee baan aabbahay ugu tegi doonaa iyadoo aan yarku ila jirin? Maba tegi karo waaba intaasoo aan arkaa hoogga aabbahay ku dhici doona.