1 E taea ranei a Rewiatana te kukume mai e koe ki te matau? te pehi ranei i tona arero ki te aho?
¿Pescarás tú al cocodrilo con anzuelo, O sujetarás su lengua con una cuerda?
2 E whakanohoia ranei e koe he aho ki tona ihu? E pokaia ranei e koe tona kauae ki te matau?
¿Atravesarás con un junco sus narices, Y horadarás con garfio su quijada?
3 E maha ranei ana inoi ki a koe? E korero ngawari ranei ia ki a koe?
¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿Te hablará él con timidez?
4 E whakarite kawenata ranei ia ki a koe? e riro ai ia i a koe hei pononga oti tonu mai?
¿Hará pacto contigo Para que lo tomes por siervo perpetuo?
5 K a rite ranei ia ki te manu hei mea takaro mau? E herea ranei ia e koe hei mea ma au kotiro?
¿Jugarás con él como con pájaro, Lo atarás para juguete de tus niñas?
6 E waiho ranei ia hei taonga hokohoko ma nga ropu tangata hi ika? E wehewehea atu ranei ma nga kaihokohoko?
¿Harán de él banquete los compañeros? ¿Lo repartirán entre los mercaderes?
7 E kapi ranei tona kiri i o tao? tona pane i nga wero ika?
¿Cortarás tú con cuchillo su piel, O con arpón de pescadores su cabeza?
8 K ia pa tou ringa ki a ia; maharatia te whawhai, a kei pena a mua.
Pon tu mano sobre él; Te acordarás de la batalla, nunca más volverás.
9 N ana, he hori kau te manako ki a ia: e kore ranei tetahi e hinga noa ki te kite kau atu i a ia?
He aquí que la esperanza acerca de él será burlada, Porque aun a su sola vista se desmayarán.
10 K ahore he tangata e maia rawa hei whakaoho i a ia: na ko wai e tu ki toku aroaro?
Nadie hay tan osado que lo despierte; ¿Quién, pues, podrá estar delante de mí?
11 K o wai te tangata nana te mea kua takoto wawe ki ahau, e whakautu ai ahau ki a ia? Ahakoa he aha te mea i raro i nga rangi, puta noa, naku katoa.
¿Quién me ha dado a mí primero, para que yo restituya? Todo lo que hay debajo del cielo es mío.
12 E kore e huna e ahau te korero mo ona wahi, mo tona kaha, mo te ataahua hoki o tona hanganga.
No guardaré silencio sobre sus miembros, Ni sobre sus fuerzas y la gracia de su disposición.
13 M a wai e tihore a waho o tona kakahu? Ko wai e tae ki tana paraire rererua?
¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿Quién se acercará a él con su freno doble?
14 M a wai e whakatuwhera nga tatau o tona mata? He wehi kei ona niho a taka noa.
¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Las hileras de sus dientes espantan.
15 K o tana e whakamanamana ai ko ona unahi pakari; tutaki rawa pera i te hiri piri tonu.
La gloria de su vestido son escudos fuertes, Cerrados entre sí estrechamente.
16 N a, i te tata tonu o tetahi ki tetahi, e kore te hau e puta i waenga.
El uno se junta con el otro, Que viento no entra entre ellos.
17 P iri tonu ratou ki a ratou ano; mau tonu, e kore ano e taea te wehe.
Pegado está el uno con el otro; Están trabados entre sí, que no se pueden apartar.
18 K a tihe ia, ka kowha mai te marama; a ko te rite i ona kanohi kei nga kamo o te ata.
Con sus estornudos lanza destellos, Y sus ojos son como los párpados del alba.
19 E puta ana mai i tona mangai he rama mura, mokowhiti ana nga koraahi.
De su boca salen hachones de fuego; Centellas de fuego saltan.
20 P uta ana te paowa i ona pongaponga, me te mea no te kohua e koropupu ana, no te otaota e kaia ana.
De sus narices sale humo, Como de una olla o caldero que hierve.
21 N giha ana nga waro i tona ha, rere atu ana te mura i tona mangai.
Su aliento enciende los carbones, Y de su boca sale llama.
22 K ei tona kaki te kaha e noho ana, e tuapa ana te pawera i tona aroaro.
En su cerviz está la fuerza, Y delante de él se esparce el desaliento.
23 K o ona kikokiko tawerewere piri tonu: maro tonu ki runga ki a ia; e kore e taea te whakakorikori.
Las partes más flojas de su carne están endurecidas; Están en él firmes, y no se mueven.
24 P akari tonu tona ngakau ano he kamaka; ae ra, maro tonu ano ko to raro kohatu huri..
Su corazón es duro como una roca, Y fuerte como piedra de molino.
25 K a whakarewa ia i a ia ki runga, ka wehi nga tangata nunui: na te pororaru ka porangi noa iho ratou.
Cuando se yergue, tienen temor los fuertes, Y a causa de su consternación quedan fuera de sí.
26 K i te whai tetahi i a ia ki te hoari, e kore e taea; ahakoa e te tao, e te pere, e te koikoi ranei.
Cuando alguno lo alcanza, Ni espada, ni lanza, ni dardo, ni coselete se le resiste.
27 K i tona whakaaro he kakau witi te rino, he rakau popopopo te parahi.
Estima como paja el hierro, Y el bronce como leño podrido.
28 E kore ia e tahuti i te pere: ki a ia ka meinga noatia nga kohatu o te kotaha hei papapa.
No le hacen huir las saetas; Las piedras de honda le son como paja.
29 K iia ake e ia nga patu hei papapa: e kataina ana e ia te huhu o te tao.
Tiene toda arma por hojarasca, Y del blandir de la jabalina se burla.
30 K o raro ona e rite ana ki te kohatu koikoi: e wharikitia ana e ia a runga o te paru ano he patunga witi.
Por debajo tiene agudas conchas; Pasa como un trillo por el barro.
31 E meinga ana e ia te rire kia koropupu ano he kohua, me te moana kia rite ki te hinu.
Hace hervir como una olla el mar profundo, Y lo vuelve como un gran pebetero.
32 E hangaia ana e ia he huarahi kia marama i muri i a ia; tera e maharatia he hina te moana.
En pos de sí deja una estela luminosa sobre el abismo, Como una melena blanca.
33 I te whenua nei kahore he mea hei rite mona, he mea i hanga nei kahore ona wehi.
No hay sobre la tierra quien se le parezca; Pues fue hecho exento de temor.
34 E titiro ana ia ki nga mea tiketike katoa: he kingi ia mo nga tama katoa a te whakapehapeha.
Desafía a todo ser altivo; Es rey sobre todas las fieras.