1 N a ka whakautua e Eripata Temani; i mea ia,
Respondió Elifaz temanita, y dijo:
2 H e horihori kau koia te matauranga e whakapuakina e te tangata whakaaro, kia whakakiia e ia tona kopu ki te hau marangai?
¿Proferirá el sabio vana sabiduría, Y llenará su vientre de viento solano?
3 M e korero ranei ia ko nga kupu kore hua hei ako, ko nga whaikorero ranei kahore nei e whai tikanga?
¿Disputará con palabras sin sentido, Y con razones inútiles?
4 A e, kua whakakorea atu na e koe te wehi, kei te pupuri mai koe i te inoi i te aroaro o te Atua.
Tú incluso disipas el temor, Y menoscabas la oración delante de Dios.
5 N a kei te whakaakona tou mangai e tou kino, a kei te whiriwhiria e koe ko te arero o te hunga tinihanga.
Porque tu boca declaró tu iniquidad, Pues has escogido el lenguaje de los astutos.
6 E hara i ahau, na tou mangai ano i hopu tou kino; ko ou ngutu ano hei whakaatu i tou he.
Tu boca te condena, y no yo; Y tus labios testifican contra ti.
7 K o koe ianei te tangata tuatahi kua whanau? He mea hanga ranei koe no mua atu i nga pukepuke?
¿Naciste tú primero que Adán? ¿O fuiste formado antes que los collados?
8 K ua rongo ranei koe i to te Atua whakaaro puku? Kei te kaiponu ranei koe i te whakaaro ki a koe anake?
¿Oíste tú el secreto de Dios, Y acaparas tú la sabiduría?
9 K o te aha te mohiotia ana e koe, a kahore e mohiotia e matou? Ko tehea whakaaro ano hoki ou kahore nei i a matou?
¿Qué sabes tú que no sepamos? ¿Qué entiendes tú que a nosotros se nos escape?
10 K ei a matou nga upoko hina ratou tahi ko nga tino koroheke, kaumatua rawa ake i tou papa.
Cabezas canas y hombres muy ancianos hay entre nosotros, Mucho más avanzados en días que tu padre.
11 H e iti rawa ranei mou nga whakamarie a te Atua, te kupu ngawari e hoatu ana ki a koe?
¿En tan poco tienes las consolaciones de Dios, Y las palabras que con dulzura se te dicen?
12 H e aha koe i kahakina atu ai e tou ngakau? He aha hoki ou kanohi i kimokimo ai,
¿Por qué te arrebata tu corazón, Y por qué centellean tus ojos,
13 I tahuri ai tou wairua ki te whakahe i te Atua? i puaki ai ena kupu i tou mangai?
Para que contra Dios vuelvas tu enojo, Y saques tales palabras de tu boca?
14 H e aha te tangata, e ma ai ia? te whanau ranei a te wahine, e tika ai?
¿Qué cosa es el hombre para que se crea limpio, Y para que se vea inocente el nacido de mujer?
15 N ana, kahore ia e whakawhirinaki ki ana mea tapu; kahore hoki nga rangi e ma ki tana titiro.
He aquí, en sus santos no confía, Y ni aun los cielos son limpios delante de sus ojos;
16 K atahi ia te he rawa ko te mea whakarihariha, ko te mea poke, ko te tangata e inu nei i te kino ano he wai.
¿Cuánto menos el hombre abominable y vil, Que se bebe la iniquidad como agua?
17 M aku e whakaatu ki a koe, whakarongo mai ki ahau; ko te mea kua kitea e ahau, maku e korero atu.
Escúchame; yo te declararé, Y te contaré lo que he visto;
18 H e mea korero mai na nga mohio, he whakarerenga iho na o ratou matua: kihai hoki i huna e ratou:
Lo que los sabios nos contaron De sus padres, y no lo encubrieron;
19 K i a ratou nei anake te homaitanga o te whenua; kihai hoki te tangata ke i tika i waenganui i a ratou.
A ellos solos fue dada la tierra, Y no pasó ningún extranjero por en medio de ellos.
20 E whakamamae ana te tangata kino i ona ra katoa, ara i te maha o nga tau e haupu nei mo te kaitukino.
Todos sus días, el impío es atormentado de dolor, Y el número de sus años está ya almacenado para el violento.
21 H e reo whakawehi kei roto i ona taringa; i te wa whai rawa ka tae mai te kaipahua ki a ia:
Estruendos espantosos resuenan en sus oídos; En medio de su prosperidad, el asolador vendrá sobre él.
22 K ahore ana whakaaetanga ake tera ia ka hoki ake i te pouri, e whanga ana ano hoki te hoari ki a ia.
Él no cree que volverá de las tinieblas, Y está indefenso para la espada.
23 E kopikopiko noa ana ia ki te taro mana, e mea ana: Kei hea ra? E mohio ana ia kua tata ki tona ringa te ra o te pouri.
Vaga alrededor tras el pan, diciendo: ¿En dónde está? Sabe que le está preparado día de tinieblas.
24 K o te ngakau mamae, me te tumatatenga, hei whakawehi i a ia; ka kaha ake raua i a ia, me te mea he kingi kua rite ana mea mo te whawhai.
Tribulación y angustia le turbarán, E irrumpirán contra él como un rey dispuesto para la batalla,
25 K ua totoro nei ona ringa ki te whawhai ki te Atua, kua whakatoatoa nei i a ia ki te whawhai ki te Kaha Rawa;
Por cuanto él extendió su mano contra Dios, Y se portó con soberbia contra el Todopoderoso.
26 K ua rere ki a ia me te kaki maro, me nga puku matotoru o ana whakangungu rakau.
Embistió contra él con cuello erguido, Tras la barrera de su escudo macizo.
27 K ua kopakina hoki tona mata e tona ngako, a kua tupu te ngako o tona hope.
Porque la gordura cubrió su rostro, E hizo pliegues de grasa sobre sus ijares;
28 N a i noho ia ki nga pa mahue, ki nga whare kahore i nohoia e te tangata, meake nei waiho hei puranga.
Y ahora habita en ciudades asoladas, En casas inhabitadas, Que amenazan ruina.
29 E kore ia e whai taonga, e kore ano ona rawa e mau, e kore ano hoki to ratou hua e taupe ki te whenua.
No prosperará, ni durarán sus riquezas, Ni se llevará a la tumba sus posesiones.
30 E kore ia e puta i te pouri, ona peka ka maroke i te mura, ka riro atu ano ia i te manawa o tona mangai.
No escapará de las tinieblas; El ardor del bochorno secará sus ramas, Y el viento barrerá sus flores.
31 K ei whakawhirinaki ia ki te mea teka noa, kei tinihanga ki a ia ano: no te mea ko te teka noa hei utu ki a ia.
No confíe el iluso en la vanidad, Porque ella será su recompensa.
32 E kore tona ra e taea, kua rite; e kore ano tona peka e whai rau.
Él será cortado antes de tiempo, Y sus renuevos no reverdecerán.
33 K a ruiruia e ia ana karepe kaiota ano ko te waina, a ka maka tana puawai me te mea ko te oriwa.
Perderá su agraz como la vid, Y derramará su flor como el olivo.
34 K a pakoko hoki te whakaminenga o te hunga atuakore, ka pau hoki i te ahi nga teneti o nga utu whakapati.
Porque la congregación de los impíos será asolada, Y fuego consumirá las tiendas de soborno.
35 H e mahi nanakia te mea i hapu ki roto ki a ratou, whanau ake he teka noa; ko o ratou kopu ano hei hanga i te tinihanga.
Concibieron maldad, dieron a luz iniquidad, Y en sus entrañas madura el engaño.