1 K ua hoha toku wairua ki toku ora; ka tukua e ahau taku tangi kia rere ana; ka korero ahau i te kikiwatanga o toku ngakau.
Está mi alma hastiada de mi vida; Daré libre curso a mi queja, Hablaré en la amargura de mi alma.
2 K a mea ahau ki te Atua, Kaua ahau e whakahengia; whakakitea ki ahau te take i totohe ai koe ki ahau.
Diré a Dios: No me condenes; Hazme entender por qué contiendes conmigo.
3 H e mea pai ranei ki a koe kia tukino koe, kia whakahawea ki te mahi a ou ringa, a kia whiti tou marama ki te whakaaro o te hunga kino?
¿Te parece bien que me oprimas, Que deseches la obra de tus manos, Y que favorezcas los designios de los impíos?
4 H e kanohi kikokiko ranei ou? he penei ranei tau titiro me ta te tangata titiro?
¿Tienes tú acaso ojos de carne? ¿Ves tú como ve el hombre?
5 H e rite ranei ou ra ki o te tangata ra? He rite ranei ou tau ki o te tangata ra?
¿Son tus días como los días del hombre, O tus años como los días de un mortal,
6 I uiuia ai e koe toku kino, i rapua ai e koe toku hara?
Para que inquieras mi iniquidad, Y busques mi pecado,
7 A hakoa e mohio ana ano koe ehara ahau i te mea he, kahore ano tetahi hei whakaora i roto i tou ringa?
Aunque tú sabes que no soy impío, Y que no hay quien de tu mano me libre?
8 N a ou ringa ahau i mahi, i hanga, he mea hono marie i tetahi taha, i tetahi taha; otiia e whakangaromia ana ahau e koe.
Tus manos me hicieron y me formaron; ¿Y luego te vuelves y me deshaces?
9 K ia mahara ra, nau ahau i hanga, ano he paru; tera ranei koe e whakahoki ano i ahau ki te puehu?
Acuérdate que como a barro me diste forma; ¿Y en polvo me has de volver?
10 H e teka ianei he mea riringi ahau nau ano he waiu, meinga ana ahau e koe kia tetepe ano he tiihi?
¿No me vertiste como leche, Y como queso me cuajaste?
11 N au ahau i whakakakahu ki te kiri, ki te kikokiko, a nau ano ahau i hohou ki te wheua, ki te uaua.
Me vestiste de piel y carne, Y me tejiste con huesos y nervios.
12 W hakawhiwhi ana ahau e koe ki te ora, ki te atawhai, a he tirotirohanga mai nau i mau ai toku wairua.
Vida y misericordia me concediste, Y tu cuidado guardó mi espíritu.
13 H eoi huna ana ano enei mea e koe i roto i tou ngakau: e mohio ana hoki ahau kei a koe ano tenei.
Pero he aquí lo que guardabas en tu corazón; Ahora sé que pensabas esto.
14 K i te hara ahau, ka matauria e koe; e kore ano koe e whakakahore ki toku he.
Que si pecaba, me observarías vigilante, Y no me absolverías de mi iniquidad.
15 K i te he ahau, aue toku mate: ki te tika ahau, e kore tonu e ara toku mahunga; he ki hoki noku i te whakama me te titiro iho ki toku mate.
Si soy culpable, ¡ay de mí! Y si soy justo, no levantaré mi cabeza, Estando hastiado de deshonra, y de verme afligido.
16 A ki te whakarewa ake toku mahunga i a ia, ka whaia ahau e koe ano he raiona; a ka whakakite ano koe i a koe, i tou miharo, ki ahau.
Si mi cabeza se alzase, cual león tú me cazarías, Y de nuevo mostrarías tu gigantesco poder contra mí.
17 E whakahoutia ana e koe au kaiwhakaatu i oku he, e whakanuia ana hoki e koe tou riri ki ahau; ko nga putanga ketanga ko te whawhai hei pehi i ahau.
Renuevas contra mí tus pruebas testificales, Y aumentas conmigo tu furor como tropas de relevo.
18 H e aha ra ahau i whakaputaina mai ai e koe i roto i te kopu? te hemo noa atu ai ahau, a kihai tetahi kanohi i kite i ahau.
¿Por qué me sacaste de la matriz? Hubiera yo expirado, y ningún ojo me habría visto.
19 P enei kua rite ahau, ano kua kahore noa iho; kua mauria atu ahau i te kopu ki te urupa.
Sería como si nunca hubiera existido, Conducido desde el vientre a la sepultura.
20 H e teka ranei he torutoru oku ra? Kati ra, waiho ake koa ahau, kia ahua makoha ana i tenei wa iti,
¿No son pocos mis días? Cesa, pues, y déjame, para que me consuele un poco,
21 K eiwha haere, ahau ki te wahi e kore nei ahau e hoki mai, ki te whenua o te pouri, o te atarangi o te mata;
Antes que me vaya para no volver, A la región de las tinieblas de sombra de muerte;
22 K i te whenua o te pouri kerekere, o te tino o te pouri; he whenua no te atarangi o te mate, kahore nei o reira tikanga, a ko tona marama, koia ano te pouri.
Tierra de oscuridad, lóbrega, Como sombra de muerte y sin orden, Y donde la luz misma es como densas tinieblas.