Job 10 ~ Job 10

picture

1 K ua hoha toku wairua ki toku ora; ka tukua e ahau taku tangi kia rere ana; ka korero ahau i te kikiwatanga o toku ngakau.

ESTA mi alma aburrida de mi vida: Daré yo suelta á mi queja sobre mí, Hablaré con amargura de mi alma.

2 K a mea ahau ki te Atua, Kaua ahau e whakahengia; whakakitea ki ahau te take i totohe ai koe ki ahau.

Diré á Dios: no me condenes; Hazme entender por qué pleiteas conmigo.

3 H e mea pai ranei ki a koe kia tukino koe, kia whakahawea ki te mahi a ou ringa, a kia whiti tou marama ki te whakaaro o te hunga kino?

¿Parécete bien que oprimas, Que deseches la obra de tus manos, Y que resplandezcas sobre el consejo de los impíos?

4 H e kanohi kikokiko ranei ou? he penei ranei tau titiro me ta te tangata titiro?

¿Tienes tú ojos de carne? ¿Ves tú como ve el hombre?

5 H e rite ranei ou ra ki o te tangata ra? He rite ranei ou tau ki o te tangata ra?

¿Son tus días como los días del hombre, O tus años como los tiempos humanos,

6 I uiuia ai e koe toku kino, i rapua ai e koe toku hara?

Para que inquieras mi iniquidad, Y busques mi pecado,

7 A hakoa e mohio ana ano koe ehara ahau i te mea he, kahore ano tetahi hei whakaora i roto i tou ringa?

Sobre saber tú que no soy impío, Y que no hay quien de tu mano libre?

8 N a ou ringa ahau i mahi, i hanga, he mea hono marie i tetahi taha, i tetahi taha; otiia e whakangaromia ana ahau e koe.

Tus manos me formaron y me compusieron Todo en contorno: ¿y así me deshaces?

9 K ia mahara ra, nau ahau i hanga, ano he paru; tera ranei koe e whakahoki ano i ahau ki te puehu?

Acuérdate ahora que como á lodo me diste forma: ¿Y en polvo me has de tornar?

10 H e teka ianei he mea riringi ahau nau ano he waiu, meinga ana ahau e koe kia tetepe ano he tiihi?

¿No me fundiste como leche, Y como un queso me cuajaste?

11 N au ahau i whakakakahu ki te kiri, ki te kikokiko, a nau ano ahau i hohou ki te wheua, ki te uaua.

Vestísteme de piel y carne, Y cubrísteme de huesos y nervios.

12 W hakawhiwhi ana ahau e koe ki te ora, ki te atawhai, a he tirotirohanga mai nau i mau ai toku wairua.

Vida y misericordia me concediste, Y tu visitación guardó mi espíritu.

13 H eoi huna ana ano enei mea e koe i roto i tou ngakau: e mohio ana hoki ahau kei a koe ano tenei.

Y estas cosas tienes guardadas en tu corazón; Yo sé que esto está cerca de ti.

14 K i te hara ahau, ka matauria e koe; e kore ano koe e whakakahore ki toku he.

Si pequé, tú me has observado, Y no me limpias de mi iniquidad.

15 K i te he ahau, aue toku mate: ki te tika ahau, e kore tonu e ara toku mahunga; he ki hoki noku i te whakama me te titiro iho ki toku mate.

Si fuere malo, ­ay de mí! Y si fuere justo, no levantaré mi cabeza, Estando harto de deshonra, Y de verme afligido.

16 A ki te whakarewa ake toku mahunga i a ia, ka whaia ahau e koe ano he raiona; a ka whakakite ano koe i a koe, i tou miharo, ki ahau.

Y subirá de punto, pues me cazas como á león, Y tornas á hacer en mí maravillas.

17 E whakahoutia ana e koe au kaiwhakaatu i oku he, e whakanuia ana hoki e koe tou riri ki ahau; ko nga putanga ketanga ko te whawhai hei pehi i ahau.

Renuevas contra mí tus plagas, Y aumentas conmigo tu furor, Remudándose sobre mí ejércitos.

18 H e aha ra ahau i whakaputaina mai ai e koe i roto i te kopu? te hemo noa atu ai ahau, a kihai tetahi kanohi i kite i ahau.

¿Por qué me sacaste de la matriz? Habría yo espirado, y no me vieran ojos.

19 P enei kua rite ahau, ano kua kahore noa iho; kua mauria atu ahau i te kopu ki te urupa.

Fuera, como si nunca hubiera sido, Llevado desde el vientre á la sepultura.

20 H e teka ranei he torutoru oku ra? Kati ra, waiho ake koa ahau, kia ahua makoha ana i tenei wa iti,

¿No son mis días poca cosa? Cesa pues, y déjame, para que me conforte un poco.

21 K eiwha haere, ahau ki te wahi e kore nei ahau e hoki mai, ki te whenua o te pouri, o te atarangi o te mata;

Antes que vaya para no volver, A la tierra de tinieblas y de sombra de muerte;

22 K i te whenua o te pouri kerekere, o te tino o te pouri; he whenua no te atarangi o te mate, kahore nei o reira tikanga, a ko tona marama, koia ano te pouri.

Tierra de oscuridad, lóbrega Como sombra de muerte, sin orden, Y que aparece como la oscuridad misma.