Job 16 ~ Job 16

picture

1 K atahi a Hopa ka whakautu, ka mea,

Y RESPONDIO Job, y dijo:

2 K a maha nga mea pena kua rangona nei e ahau: he kaiwhakamarie haumaruru rawa koutou katoa.

Muchas veces he oído cosas como estas: Consoladores molestos sois todos vosotros.

3 E whai mutunga ranei nga kupu tikangakore? Na te aha ranei koe i whakaoho ki te whakahoki kupu mai?

¿Tendrán fin las palabras ventosas? O ¿qué te animará á responder?

4 E taea ano e ahau te korero pena i a koutou; me i penei to koutou wairua me toku wairua, hono tonu aku kupu ki a koutou, ka ruru ano toku upoko ki a koutou.

También yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, Que yo os tendría compañía en las palabras, Y sobre vosotros movería mi cabeza.

5 E whakakaha ano ia toku mangai i a koutou, ka ai ano hoki te whakamarie a oku ngutu hei pehi i to koutou mamae.

Mas yo os alentaría con mis palabras, Y la consolación de mis labios apaciguaría el dolor vuestro.

6 A hakoa korero ahau, kahore toku pouri e iti iho; ki te mutu taku, ko tehea wahi o toku mamae ka taharahara iho.

Si hablo, mi dolor no cesa; Y si dejo de hablar, no se aparta de mí.

7 I naianei ano kua meinga ahau e ia kia ruha: moti iho i a koe toku whakaminenga katoa.

Empero ahora me ha fatigado: Has tú asolado toda mi compañía.

8 N a kua mau kita koe ki ahau, hei kaiwhakaatu i toku he: e whakatika ana mai hoki toku hirokitanga ki ahau, hei whakapuaki i toku he: e whakatika ana mai hoki toku hirokitanga ki ahau hei whakapuaki i toku he.

Tú me has arrugado; testigo es mi flacura, Que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.

9 H aehaea ana ahau e ia i a ia e riri ana, e tukino ana ia i ahau; pakiri ana ona niho ki ahau; e whakakoi mai ana toku hoariri i ona kanohi ki ahau.

Su furor me destrizó, y me ha sido contrario: Crujió sus dientes contra mí; Contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.

10 H amama mai ana o ratou mangai ki ahau; whakahewea mai ana, kei te papaki ratou i toku paparinga; huihui ana ratou kia kotahi hei whawhai ki ahau.

Abrieron contra mí su boca; Hirieron mis mejillas con afrenta; Contra mí se juntaron todos.

11 K ua tukua ahau e te Atua ki te hunga he, whakarerea putia ana ahau ki nga ringa o te hunga kino.

Hame entregado Dios al mentiroso, Y en las manos de los impíos me hizo estremecer.

12 H umarie ana taku noho, heoi kua wawahi ia i ahau; kua mau ia ki toku kaki, tatatia ake ahau kia pakaru rikiriki; whakaturia ana ahau e ia hei koperenga pere mana.

Próspero estaba, y desmenuzóme: Y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, Y púsome por blanco suyo.

13 K arapotia ana ahau e ana kaikopere, motumotuhia ana e ia oku whatumanawa, kahore hoki e tohungia; ringihia ana e ia toku au ki te whenua.

Cercáronme sus flecheros, Partió mis riñones, y no perdonó: Mi hiel derramó por tierra.

14 H e mea wawahi ahau nana, he wahanga, he wahanga; ano he tangata kaha ia e rere mai ana ki runga ki ahau.

Quebrantóme de quebranto sobre quebranto; Corrió contra mí como un gigante.

15 T uituia ana e ahau he kakahu taratara mo toku kiri, whakaititia iho e ahau toku haona ki te puehu.

Yo cosí saco sobre mi piel, Y cargué mi cabeza de polvo.

16 P aruparu noa iho toku mata i te tangihanga, kei runga i oku kamo te atarangi o te mate;

Mi rostro está enlodado con lloro, Y mis párpados entenebrecidos:

17 A hakoa kahore he tutu i oku ringa, a he ma taku inoi.

A pesar de no haber iniquidad en mis manos, Y de haber sido mi oración pura.

18 K aua, e te whenua, e hipokina oku toto, kei whai wahi tanga ano hoki taku karanga.

Oh tierra! no cubras mi sangre, Y no haya lugar á mi clamor.

19 K ei te rangi nei ano inaianei te kaiwhakaatu o taku, kei te wahi i runga toku kaititiro.

Mas he aquí que en los cielos está mi testigo, Y mi testimonio en las alturas.

20 E tawai mai ana oku hoa ki ahau, maturuturu tonu ia nga roimata o toku kanohi ki te Atua.

Disputadores son mis amigos: Mas á Dios destilarán mis ojos.

21 K ia tohe koa ia i to te tangata tika ki te Atua, i to te tama hoki a te tangata ki tona hoa!

Ojalá pudiese disputar el hombre con Dios, Como con su prójimo!

22 K ia taka mai hoki nga tau torutoru nei, ka haere ahau i te ara e kore ai ahau e hoki mai ano.

Mas los años contados vendrán, Y yo iré el camino por donde no volveré.