1 R abbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.
Remember, O Jehovah, what is come upon us: Behold, and see our reproach.
2 D haxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.
Our inheritance is turned unto strangers, Our houses unto aliens.
3 W axaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen
We are orphans and fatherless; Our mothers are as widows.
4 B iyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.
We have drunken our water for money; Our wood is sold unto us.
5 K uwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.
Our pursuers are upon our necks: We are weary, and have no rest.
6 W axaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.
We have given the hand to the Egyptians, And to the Assyrians, to be satisfied with bread.
7 A abbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.
Our fathers sinned, and are not; And we have borne their iniquities.
8 A ddoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,
Servants rule over us: There is none to deliver us out of their hand.
9 W axaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.
We get our bread at the peril of our lives, Because of the sword of the wilderness.
10 H araggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.
Our skin is black like an oven, Because of the burning heat of famine.
11 N aagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.
They ravished the women in Zion, The virgins in the cities of Judah.
12 A miirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.
Princes were hanged up by their hand: The faces of elders were not honored.
13 B arbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.
The young men bare the mill; And the children stumbled under the wood.
14 O dayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.
The elders have ceased from the gate, The young men from their music.
15 F arxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.
The joy of our heart is ceased; Our dance is turned into mourning.
16 T aajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!
The crown is fallen from our head: Woe unto us! for we have sinned.
17 T aas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.
For this our heart is faint; For these things our eyes are dim;
18 M axaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.
For the mountain of Zion, which is desolate: The foxes walk upon it.
19 R abbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.
Thou, O Jehovah, abidest for ever; Thy throne is from generation to generation.
20 H addaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?
Wherefore dost thou forget us for ever, And forsake us so long time?
21 R abbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.
Turn thou us unto thee, O Jehovah, and we shall be turned; Renew our days as of old.
22 L aakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.
But thou hast utterly rejected us; Thou art very wroth against us.