1 R abbiyow, bal xusuuso wixii nagu soo degay. Ka fiirso oo bal eeg caydii nalagu caayay.
Acuérdate, oh Señor, de lo que nos ha sucedido; Mira y ve nuestro oprobio.
2 D haxalkayagii waxaa helay shisheeyayaal. Guryahayagiina waxaa iska qaatay ajnabiyo.
Nuestra heredad ha pasado a extraños, Nuestras casas a extranjeros.
3 W axaannu nahay agoommo, aabbayaal ma lihin, Oo hooyooyinkayana carmallay noqdeen
Hemos quedado huérfanos, sin padre, Nuestras madres, como viudas.
4 B iyahayagii lacag baannu ku cabnay, Oo qoryahayagiina waa nalaga iibiyey.
Por el agua que bebemos tenemos que pagar, Nuestra leña nos llega por precio.
5 K uwii na eryanayayna way na gaadheen, Waannu daalan nahay oo nasasho ma lihin.
Sobre nuestros cuellos están nuestros perseguidores; No hay descanso para nosotros, estamos agotados.
6 W axaannu gacanta u dhiibannay Masriyiinta Iyo reer Ashuur si aannu kibis uga dheregno.
A Egipto y a Asiria nos hemos sometido Para saciarnos de pan.
7 A abbayaashayo waa dembaabeen, mana joogaan, Oo annagaa xumaatooyinkoodii xambaarannay.
Nuestros padres pecaron, ya no existen, Y nosotros cargamos con sus iniquidades.
8 A ddoommaa noo taliya, Oo mid gacantooda naga samatabbixiyaana ma jiro,
Esclavos dominan sobre nosotros, No hay quien nos libre de su mano.
9 W axaannu kibistayada ku helnaa naftayadoo aan biimayno, Waana seefta cidlada aawadeed.
Con peligro de nuestras vidas conseguimos nuestro pan, Enfrentándonos a la espada en el desierto.
10 H araggayagii wuxuu u madoobaaday sidii foorno oo kale, Waana kulaylkii abaarta daraaddiis.
Nuestra piel quema como un horno, A causa de los ardores del hambre.
11 N aagihii Siyoon dhexdeedaa lagu kufsaday, Hablihii bikradaha ahaana magaalooyinka dalka Yahuudah waa lagu kufsaday.
Violaron a las mujeres en Sion, A las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 A miirradii gacmahoodaa lagu deldelay, Oo odayaashiina lama sharfin.
Los príncipes fueron colgados de sus manos, Los rostros de los ancianos no fueron respetados.
13 B arbaarradii dhagaxshiidkay qaadeen, Oo carruurtiina rarkii qoryaha bay la kufeen.
Los jóvenes trabajaron en el molino, Y los muchachos cayeron bajo el peso de la leña.
14 O dayaashii iridday ka joogsadeen, Oo barbaarradiina muusikadoodii farahay ka qaadeen.
Los ancianos han dejado de estar a las puertas de la ciudad, Los jóvenes de su música.
15 F arxaddii qalbigayagay ka dhammaatay, Oo cayaartayadiina baroorashay u rogmatay.
Ha cesado el gozo de nuestro corazón, Se ha convertido en duelo nuestra danza.
16 T aajkii madaxayaguu ka dhacay. Annagaa iska hoognay, waayo, waannu dembaabnay!
Ha caído la corona de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, pues hemos pecado!
17 T aas darteed qalbigayagu wuu itaal darnaaday. Oo waxyaalahaas aawadoodna indhahayagii way arag darnaayeen.
Por esto está abatido nuestro corazón, Por estas cosas se nublan nuestros ojos,
18 M axaa yeelay, Buur Siyoon waa cidlowday, Oo dawacooyin baa ku dul socda.
Porque el Monte Sion está asolado; Las zorras merodean en él.
19 R abbiyow, weligaaba sida boqor baad u fadhidaa, Oo carshigaaguna ab ka ab buu waaraa.
Pero Tú, oh Señor, reinas para siempre, Tu trono permanece de generación en generación.
20 H addaba bal maxaad weligaaba noo illowdaa, Oo maxaad wakhti dheer noo dayrisaa?
¿Por qué Te olvidas para siempre de nosotros, Y nos abandonas a perpetuidad ?
21 R abbiyow, xaggaaga noo soo celi, oo waannu soo noqon doonnaa. Maalmahayagana sida kuwii hore oo kale nooga dhig.
Restáuranos a Ti, oh Señor, y seremos restaurados; Renueva nuestros días como antaño,
22 L aakiinse dhammaantayoba waad na diidday. Oo aad baad noogu cadhootay.
A no ser que nos hayas desechado totalmente, Y estés enojado en gran manera contra nosotros.