1 А з съм човекът, който видях скръб от тоягата на Неговия гняв.

Eu sou o homem que viu a aflição trazida pela vara da sua ira.

2 Т ой ме е водил и завел в тъмнина, а не във виделина.

Ele me impeliu e me fez andar na escuridão, e não na luz;

3 Н авярно против мене обръща повторно ръката Си всеки ден.

sim, ele voltou sua mão contra mim vez após vez, o tempo todo.

4 З астари месата ми и кожата ми; строши костите ми.

Fez que a minha pele e a minha carne envelhecessem e quebrou os meus ossos.

5 И здигна против мене <укрепления>; и окръжи ме с горест и труд.

Ele me sitiou e me cercou de amargura e de pesar.

6 Т ури ме да седна в тъмнина като отдавна умрелите.

Fez-me habitar na escuridão como os que há muito morreram.

7 О бгради ме та не мога да изляза; отегчи веригите ми.

Cercou-me de muros, e não posso escapar; atou-me a pesadas correntes.

8 О ще и когато викам и ридая, Той отблъсва молитвата ми.

Mesmo quando chamo ou grito por socorro, ele rejeita a minha oração.

9 О гради с дялани камъни пътищата ми; изкриви пътеките ми.

Ele impediu o meu caminho com blocos de pedra; e fez tortuosas as minhas sendas.

10 С тана ми като мечка в засада, като лъв в скришни места.

Como um urso à espreita, como um leão escondido,

11 О тби настрана пътищата ми и ме разкъса; направи ме пуст.

arrancou-me do caminho e despedaçou-me, deixando-me abandonado.

12 З апъна лъка Си и ме постави като прицел на стрела,

Preparou o seu arco e me fez alvo de suas flechas.

13 З аби в бъбреците ми стрелите на тула Си.

Atingiu o meu coração com flechas de sua aljava.

14 С танах за присмех на всичките си люде, и за песен на тях цял ден.

Tornei-me objeto de riso de todo o meu povo; nas suas canções eles zombam de mim o tempo todo.

15 Н асити ме с горчивини; опи ме с пелин.

Fez-me comer ervas amargas e fartou-me de fel.

16 П ри това, счупи зъбите ми с камъчета; покри ме с пепел.

Quebrou os meus dentes com pedras; e pisoteou-me no pó.

17 О тблъснал си душата ми далеч от мира; забравих благоденствието.

Tirou-me a paz; esqueci-me o que é prosperidade.

18 И рекох: Погина увереността ми и надеждата ми <като отдалечена> от Господа.

Por isso digo: “Meu esplendor já se foi, bem como tudo o que eu esperava do Senhor ”.

19 П омни скръбта ми и изпъждането ми, пелина и жлъчката.

Lembro-me da minha aflição e do meu delírio, da minha amargura e do meu pesar.

20 Д ушата ми, като ги помни непрестанно, се е дълбоко смирила.

Lembro-me bem disso tudo, e a minha alma desfalece dentro de mim.

21 & lt;Обаче>, това си наумявам, поради което имам и надежда:

Todavia, lembro-me também do que pode me dar esperança:

22 Ч е по милост Господна ние не се довършихме, понеже не чезнат щедростите Му.

Graças ao grande amor do Senhor é que não somos consumidos, pois as suas misericórdias são inesgotáveis.

23 Т е се подновяват всяка заран; голяма е Твоята вярност.

Renovam-se cada manhã; grande é a sua fidelidade!

24 Г оспод е дял мой, казва душата ми; затова ще се надявам на Него.

Digo a mim mesmo: A minha porção é o Senhor; portanto, nele porei a minha esperança.

25 Б лаг е Господ към ония, които Го чакат, към душата, която Го търси.

O Senhor é bom para com aqueles cuja esperança está nele, para com aqueles que o buscam;

26 Д обро е да се надява някой и тихо да очаква спасението от Господа.

é bom esperar tranqüilo pela salvação do Senhor.

27 Д обро е за човека да носи хомот в младостта си.

É bom que o homem suporte o jugo enquanto é jovem.

28 Н ека седи насаме и мълчи, когато <Господ> му го наложи.

Leve-o sozinho e em silêncio, porque o Senhor o pôs sobre ele.

29 Н ека тури устата си в пръстта негли има още надежда.

Ponha o seu rosto no pó; talvez ainda haja esperança.

30 Н ека подаде бузата си на онзи, който го бие; нека се насити с укор.

Ofereça o rosto a quem o quer ferir, e engula a desonra.

31 З ащото Господ не отхвърля до века.

Porque o Senhor não o desprezará para sempre.

32 П онеже, ако и да наскърби, Той пак ще и да се съжали според многото Си милости.

Embora ele traga tristeza, mostrará compaixão, tão grande é o seu amor infalível.

33 З ащото не оскърбява нито огорчава от сърце човешките чада.

Porque não é do seu agrado trazer aflição e tristeza aos filhos dos homens,

34 Д а се тъпчат под нозе всичките затворници на света,

esmagar com os pés todos os prisioneiros da terra,

35 Д а се извраща съдът на човека пред лицето на Всевишния,

negar a alguém os seus direitos, enfrentando o Altíssimo,

36 Д а се онеправдава човека в делото му, - Господ не одобрява това.

impedir a alguém o acesso à justiça; não veria o Senhor tais coisas?

37 К ой ще е онзи, който казва нещо, и то става, без да го е заповядал Господ?

Quem poderá falar e fazer acontecer, se o Senhor não o tiver decretado?

38 И з устата на Всевишния не излизат ли и злото и доброто?

Não é da boca do Altíssimo que vêm tanto as desgraças como as bênçãos?

39 З ащо би пороптал жив човек, всеки за наказанието на греховете си?

Como pode um homem reclamar quando é punido por seus pecados?

40 Н ека издирим и изпитаме пътищата си, и нека се върнем при Господа.

Examinemos e coloquemos à prova os nossos caminhos, e depois voltemos ao Senhor.

41 Н ека издигнем сърцата си и ръцете си към Бога, <Който е> на небесата, <и нека речем>:

Levantemos o coração e as mãos para Deus, que está nos céus, e digamos:

42 С ъгрешихме и отстъпихме; Ти не си ни простил.

“Pecamos e nos rebelamos, e tu não nos perdoaste.

43 П окрил си се с гняв и гонил си ни, убил си без да пощадиш.

Tu te cobriste de ira e nos perseguiste, massacraste-nos sem piedade.

44 П окрил си се с облак, за да не премине молитвата ни.

Tu te escondeste atrás de uma nuvem para que nenhuma oração chegasse a ti.

45 Н аправил си ни като помия и смет всред племената.

Tu nos tornaste escória e refugo entre as nações.

46 В сичките ни неприятели отвориха широко устата си против нас.

Todos os nossos inimigos escancaram a boca contra nós.

47 С трахът и пропастта ни налетяха, запустение и разорение.

Sofremos terror e ciladas, ruína e destruição”.

48 В одни потоци излива окото ми поради разорението на дъщерята на людете ми.

Rios de lágrimas correm dos meus olhos porque o meu povo foi destruído.

49 О кото ми пролива <сълзи> и не престава, защото няма отрада.

Meus olhos choram sem parar, sem nenhum descanso,

50 Д окато не се наведе Господ и не погледне от небесата.

até que o Senhor contemple dos céus e veja.

51 О кото ми прави душата ми да ме боли поради всичките дъщери на града ми.

O que eu enxergo enche-me a alma de tristeza, de pena de todas as mulheres da minha cidade.

52 О ния, които ми са неприятели без причина, ме гонят непрестанно като птиче.

Aqueles que, sem motivo, eram meus inimigos caçaram-me como a um passarinho.

53 О тнеха живота ми в тъмницата, и хвърлиха камък върху мене.

Procuraram fazer minha vida acabar na cova e me jogaram pedras;

54 В оди стигнаха над главата ми; рекох: Свърших се.

as águas me encobriram a cabeça, e cheguei a pensar que o fim de tudo tinha chegado.

55 П ризовах името Ти, Господи, от най-дълбоката тъмница.

Clamei pelo teu nome, Senhor, das profundezas da cova.

56 Т и чу гласа ми; не затваряй ухото Си за въздишането ми, за вопъла ми;

Tu ouviste o meu clamor: “Não feches os teus ouvidos aos meus gritos de socorro”.

57 П риближил си се в деня, когато Те призовах, рекъл си: Не бой се.

Tu te aproximaste quando a ti clamei, e disseste: “Não tenha medo”.

58 З астъпил си се Господи, за делото на душата ми; изкупил си живота ми.

Senhor, tu assumiste a minha causa; e redimiste a minha vida.

59 В идял си, Господи, онеправданието ми; отсъди делото ми.

Tu tens visto, Senhor, o mal que me tem sido feito. Toma a teu cargo a minha causa!

60 В идял си всичките им отмъщения и всичките им замисли против мене.

Tu viste como é terrível a vingança deles, todas as suas ciladas contra mim.

61 Т и си чул, Господи, укоряването им и всичките им замисли против мене,

Senhor, tu ouviste os seus insultos, todas as suas ciladas contra mim,

62 Д умите на ония, които се подигат против мене цял ден.

aquilo que os meus inimigos sussurram e murmuram o tempo todo contra mim.

63 В иж, кога седят и кога стават аз им съм песен.

Olha para eles! Sentados ou em pé, zombam de mim com as suas canções.

64 Щ е им въздадеш, Господи, въздаяние според делата на ръцете им;

Dá-lhes o que merecem, Senhor, conforme o que as suas mãos têm feito.

65 Щ е им дадеш, <като> клетвата Си върху тях, окаменено сърце;

Coloca um véu sobre os seus corações e esteja a tua maldição sobre eles.

66 Щ е ги прогониш с гняв, и ще ги изтребиш изпод небесата Господни.

Persegue-os com fúria e elimina-os de debaixo dos teus céus, ó Senhor.