1 ( По слав. 77). Асафово поучение {Псал. 74, надписът.}. Слушайте, люде мои, поучението ми; Приклонете ушите си към думите на устата ми.

Povo meu, escute o meu ensino; incline os ouvidos para o que eu tenho a dizer.

2 Щ е отворя устата си в притча, Ще произнеса гатанки от древността.

Em parábolas abrirei a minha boca, proferirei enigmas do passado;

3 Т ова, което чухме и научихме, И нашите бащи ни разказаха,

o que ouvimos e aprendemos, o que nossos pais nos contaram.

4 Н яма да <го> скрием от чадата им в идното поколение, Но ще повествуваме хвалите на Господа, Неговата сила и чудесните дела, които извърши,

Não os esconderemos dos nossos filhos; contaremos à próxima geração os louváveis feitos do Senhor, o seu poder e as maravilhas que fez.

5 З ащото Той постави свидетелство в Якова, И положи закон в Израиля, За които заповяда на бащите ни Да ги възвестяват на чадата си,

Ele decretou estatutos para Jacó, e em Israel estabeleceu a lei, e ordenou aos nossos antepassados que a ensinassem aos seus filhos,

6 З а да <ги> знае идното поколение, Децата, които щяха да се родят, - Които да настанат и да <ги> разказват на своите чада,

de modo que a geração seguinte a conhecesse, e também os filhos que ainda nasceriam, e eles, por sua vez, contassem aos seus próprios filhos.

7 З а да възложат надеждата си на Бога, И да не забравят делата на Бога, Но да пазят Неговите заповеди,

Então eles porão a confiança em Deus; não esquecerão os seus feitos e obedecerão aos seus mandamentos.

8 И да не станат като бащите си, Упорито и непокорно поколение, Поколение, което не утвърди сърцето си. И чийто дух не биде непоколебим за Бога.

Eles não serão como os seus antepassados, obstinados e rebeldes, povo de coração desleal para com Deus, gente de espírito infiel.

9 Е фремците, макар въоръжени и запъващи лъкове, Върнаха се назад в деня на боя.

Os homens de Efraim, flecheiros armados, viraram as costas no dia da batalha;

10 Н е опазиха завета на Бога, И в закона Му не склониха да ходят,

não guardaram a aliança de Deus e se recusaram a viver de acordo com a sua lei.

11 А забравиха Неговите деяния И чудесните дела, които им показа.

Esqueceram o que ele tinha feito, as maravilhas que lhes havia mostrado.

12 П ред бащите им извърши чудеса В Египетската земя, в полето Танис.

Ele fez milagres diante dos seus antepassados, na terra do Egito, na região de Zoã.

13 Р аздвои морето и ги преведе, И направи водите да стоят като грамада.

Dividiu o mar para que pudessem passar; fez a água erguer-se como um muro.

14 В оди ги денем с облак, И цялата нощ с огнена виделина.

Ele os guiou com a nuvem de dia e com a luz do fogo de noite.

15 Р азцепи канари в пустинята, И <ги> напои изобилно като от бездни.

Fendeu as rochas no deserto e deu-lhes tanta água como a que flui das profundezas;

16 И изведе потоци из канарата, И направи да протекат води като реки.

da pedra fez sair regatos e fluir água como um rio.

17 Н о те продължиха да Му съгрешават още И да огорчават Всевишния в безводната страна.

Mas contra ele continuaram a pecar, revoltando-se no deserto contra o Altíssimo.

18 С ъс сърцето си изпитаха Бога, Като искаха ястия за лакомството си {Еврейски: Душата си.},

Deliberadamente puseram Deus à prova, exigindo o que desejavam comer.

19 И говориха против Бога, казвайки: Може ли Бог да приготви трапеза в пустинята?

Duvidaram de Deus, dizendo: “Poderá Deus preparar uma mesa no deserto?

20 Е то, Той удари канарата, та потекоха води и потоци преляха; А може ли и хляб да даде, или да достави месо за людете Си?

Sabemos que quando ele feriu a rocha a água brotou e jorrou em torrentes. Mas conseguirá também dar-nos de comer? Poderá suprir de carne o seu povo?”

21 З атова Господ чу и се разгневи, И огън пламна против Якова, А още и гняв обсипа Израиля;

O Senhor os ouviu e enfureceu-se; com fogo atacou Jacó, e sua ira levantou-se contra Israel,

22 З ащото не повярваха в Бога, Нито Му уповаха, че ще <ги> избави.

pois eles não creram em Deus nem confiaram no seu poder salvador.

23 П ри все това Той заповяда на облаците горе, И отвори небесните врати,

Contudo, ele deu ordens às nuvens e abriu as portas dos céus;

24 Т а им наваля манна да ядат И даде им небесно жито.

fez chover maná para que o povo comesse, deu-lhe o pão dos céus.

25 В секи ядеше ангелски хляб {Еврейски: Хлябът на силите. Виж Псал. 103; 20.}; Прати им храна до насита.

Os homens comeram o pão dos anjos; enviou-lhes comida à vontade.

26 П одигна източен вятър на небето, И със силата Си докара южния вятър.

Enviou dos céus o vento oriental e pelo seu poder fez avançar o vento sul.

27 Н аваля върху тях и месо <изобилно> като прах, И птици крилати <много> като морския пясък;

Fez chover carne sobre eles como pó, bandos de aves como a areia da praia.

28 И направи <ги> да падат всред стана им, Около жилищата им.

Levou-as a cair dentro do acampamento, ao redor das suas tendas.

29 И тъй, ядоха и се преситиха, Като им даде това, което желаеха.

Comeram à vontade, e assim ele satisfez o desejo deles.

30 А докато още не бяха се отказали от лакомството си, И ястието им беше в устата им,

Mas, antes de saciarem o apetite, quando ainda tinham a comida na boca,

31 Г невът Божий ги обсипа та изби по-тлъстите от тях, И повали отборните на Израиля.

acendeu-se contra eles a ira de Deus; e ele feriu de morte os mais fortes dentre eles, matando os jovens de Israel.

32 П ри всичко това, те следваха да съгрешават, И не вярваха поради чудесните Му дела.

A despeito disso tudo, continuaram pecando; não creram nos seus prodígios.

33 З атова Той изнуряваше дните им със суета, И годините им с ужас.

Por isso ele encerrou os dias deles como um sopro e os anos deles em repentino pavor.

34 К огато ги умъртвяваше, тогава питаха за Него, Та изново търсеха Бога ревностно;

Sempre que Deus os castigava com a morte, eles o buscavam; com fervor se voltavam de novo para ele.

35 И спомниха, че Бог им беше канара, И всевишният Бог техен изкупител.

Lembravam-se de que Deus era a sua Rocha, de que o Deus Altíssimo era o seu Redentor.

36 Н о с устата си Го ласкаеха, И с езика си Го лъжеха;

Com a boca o adulavam, com a língua o enganavam;

37 З ащото сърцето им не беше право пред Него, Нито бяха верни на завета Му.

o coração deles não era sincero; não foram fiéis à sua aliança.

38 Н о Той, като многомилостив, прощаваше беззаконието <им> и не <ги> погубваше; Да! много пъти въздържаше гнева Си, И не подигаше всичкото Си негодувание;

Contudo, ele foi misericordioso; perdoou-lhes as maldades e não os destruiu. Vez após vez conteve a sua ira, sem despertá-la totalmente.

39 И си спомняше, че бяха плът, Вятър, който прехожда и не се връща.

Lembrou-se de que eram meros mortais, brisa passageira que não retorna.

40 К олко пъти Го огорчаваха в пустинята И Го разгневяваха в безводната страна,

Quantas vezes mostraram-se rebeldes contra ele no deserto e o entristeceram na terra solitária!

41 К ато изново изпитваха Бога, И предизвикваха Светия Израилев!

Repetidas vezes puseram Deus à prova; irritaram o Santo de Israel.

42 Н е си спомнюваха <силата на> ръката Му В деня, когато ги избави от противника,

Não se lembravam da sua mão poderosa, do dia em que os redimiu do opressor,

43 К ак показа в Египет знаменията Си, И чудесата на полето Танис,

do dia em que mostrou os seus prodígios no Egito, as suas maravilhas na região de Zoã,

44 И превърна вадите им в кръв, И потоците им, та не можаха да пият;

quando transformou os rios e os riachos dos egípcios em sangue, e eles não mais conseguiam beber das suas águas,

45 & lt;Как> прати върху тях рояци мухи, които ги изпоядоха, И жаби, които ги изпогубиха,

e enviou enxames de moscas que os devoraram, e rãs que os devastaram;

46 И предаде произведенията им на гъсеници, И трудовете им на скакалци;

quando entregou as suas plantações às larvas, a produção da terra aos gafanhotos,

47 & lt;Как> порази с град лозята им, И със светкавици черниците им,

e destruiu as suas vinhas com a saraiva e as suas figueiras bravas, com a geada;

48 И предаде на град добитъка им, И стадата им на мълнии;

quando entregou o gado deles ao granizo, os seus rebanhos aos raios;

49 & lt;Как> изля върху тях пламенния Си гняв, Негодуване, ярост и неволя, - Нашествие на ангелите на злощастието, -

quando os atingiu com a sua ira ardente, com furor, indignação e hostilidade, com muitos anjos destruidores.

50 И зравни пътя за гнева Си, Не пощади от смърт душата им, Но предаде на мор живота им;

Abriu caminho para a sua ira; não os poupou da morte, mas os entregou à peste.

51 & lt;Как> порази всеки първороден заведе ги като стадо в Египет, Първака на силите <им> в шатрите на Хама,

Matou todos os primogênitos do Egito, as primícias do vigor varonil das tendas de Cam.

52 А людете Си изведе като овце и заведе ги като стадо в пустинята,

Mas tirou o seu povo como ovelhas e o conduziu como a um rebanho pelo deserto.

53 И води ги безопасно, така щото не се бояха, А неприятелите им - морето <ги> покри;

Ele os guiou em segurança, e não tiveram medo; e os seus inimigos afundaram-se no mar.

54 & lt;Как> ги въведе в светия Си предел. В тая поляна, която десницата Му придоби,

Assim os trouxe à fronteira da sua terra santa, aos montes que a sua mão direita conquistou.

55 И изгони пред тях народите, Та им ги раздели за наследство с въже, И в шатрите им настани Израилевите племена.

Expulsou nações que lá estavam, distribuiu-lhes as terras por herança e deu suas tendas às tribos de Israel para que nelas habitassem.

56 Н о въпреки това те изпитваха Всевишния Бог и се бунтуваха против <Него>, И не пазеха наредбите Му,

Mas eles puseram Deus à prova e foram rebeldes contra o Altíssimo; não obedeceram aos seus testemunhos.

57 Н о връщаха се назад, и обхождаха се невярно както бащите им; Измятаха се като неверен лък.

Foram desleais e infiéis, como os seus antepassados, confiáveis como um arco defeituoso.

58 З ащото Го разгневяваха с високите си места, И с ваяните си идоли Го подбуждаха към ревност.

Eles o irritaram com os altares idólatras; com os seus ídolos lhe provocaram ciúmes.

59 Ч у Бог и възнегодува, И много се погнуси от Израиля,

Sabendo-o Deus, enfureceu-se e rejeitou totalmente Israel;

60 Т ъй че напусна скинията в Сило, Шатъра, който бе поставил между човеците,

abandonou o tabernáculo de Siló, a tenda onde habitava entre os homens.

61 И предаде на пленение Силата Си, Славата Си в неприятелска ръка.

Entregou o símbolo do seu poder ao cativeiro, e o seu esplendor, nas mãos do adversário.

62 Т оже и людете Си предаде на меч, Като се разгневи на наследството Си.

Deixou que o seu povo fosse morto à espada, pois enfureceu-se com a sua herança.

63 О гън пояде момците им, И девиците им не се възпяваха с венчални песни.

O fogo consumiu os seus jovens, e as suas moças não tiveram canções de núpcias;

64 С вещениците им паднаха от нож; И вдовиците им не плакаха.

os sacerdotes foram mortos à espada! As viúvas já nem podiam chorar!

65 Т огава се събуди Господ като от сън, Като силен мъж, който <ободрен> от вино, вика;

Então o Senhor despertou como que de um sono, como um guerreiro despertado do domínio do vinho.

66 И , като порази враговете Си, отблъсна ги назад, Та ги предаде на вечно посрамяване.

Fez retroceder a golpes os seus adversários e os entregou a permanente humilhação.

67 П ри това Той се отказа от Иосифовия шатър, И Ефремовото племе не избра;

Também rejeitou as tendas de José, e não escolheu a tribo de Efraim;

68 Н о избра Юдовото племе, Хълма Сион, който възлюби.

ao contrário, escolheu a tribo de Judá e o monte Sião, o qual amou.

69 С ъгради светилището Си като <небесните> възвишения, Като земята, която е утвърдил за винаги.

Construiu o seu santuário como as alturas; como a terra o firmou para sempre.

70 И збра и слугата Си Давида, И го взе от кошарите на овцете;

Escolheu o seu servo Davi e o tirou do aprisco das ovelhas,

71 О тподир дойните овци го доведе За да пасе людете Му Якова и наследството Му Израиля.

do pastoreio de ovelhas, para ser o pastor de Jacó, seu povo, de Israel, sua herança.

72 Т ака той ги пасеше според незлобието на сърцето си, И ги водеше с изкуството на ръцете си.

E de coração íntegro Davi os pastoreou; com mãos experientes os conduziu.