1 Е дна събота, когато влезе да яде хляб в къщата на един от фарисейските началници, те Го наблюдаваха.

Certo sábado, entrando Jesus para comer na casa de um fariseu importante, observavam-no atentamente.

2 И ето, пред Него имаше някой си красничав човек.

À frente dele estava um homem doente, com o corpo inchado.

3 И Исус продума на законниците и фарисеите, и рече: Позволено ли е да лекува някой в събота, или не?

Jesus perguntou aos fariseus e aos peritos na lei: “É permitido ou não curar no sábado?”

4 А те мълчаха. И Той, като хвана <човека>, изцели го и го пусна.

Mas eles ficaram em silêncio. Assim, tomando o homem pela mão, Jesus o curou e o mandou embora.

5 И рече им: Ако паднеше оселът или волът на някого от вас в кладенец, не щеше ли той на часа да го извлече в съботен ден?

Então ele lhes perguntou: “Se um de vocês tiver um filho ou um boi, e este cair num poço no dia de sábado, não irá tirá-lo imediatamente?”

6 И не можаха да отговорят на това.

E eles nada puderam responder.

7 И като забелязваше как поканените избираха първите столове, каза им притча, думайки:

Quando notou como os convidados escolhiam os lugares de honra à mesa, Jesus lhes contou esta parábola:

8 К огато те покани някой на сватба, не сядай на първия стол, да не би да е бил поканен от него по-почетен от тебе,

“Quando alguém o convidar para um banquete de casamento, não ocupe o lugar de honra, pois pode ser que tenha sido convidado alguém de maior honra do que você.

9 и дойде този, който е поканил и тебе и него, и ти рече: Отстъпи това място на този човек; и тогава ще почнеш със срам да заемаш последното място.

Se for assim, aquele que convidou os dois virá e lhe dirá: ‘Dê o lugar a este’. Então, humilhado, você precisará ocupar o lugar menos importante.

10 Н о когато те поканят, иди и седни на последното място, и когато дойде този, който те е поканил, да ти рече: Приятелю, мини по-горе. Тогава ще имаш почит пред всички тия, които седят с тебе на трапезата.

Mas quando você for convidado, ocupe o lugar menos importante, de forma que, quando vier aquele que o convidou, diga-lhe: ‘Amigo, passe para um lugar mais importante’. Então você será honrado na presença de todos os convidados.

11 З ащото всеки, който възвишава себе си, ще се смири, а който смирява себе си ще се възвиси.

Pois todo o que se exalta será humilhado, e o que se humilha será exaltado”.

12 К аза и на този, който Го беше поканил: Когато даваш обед или вечеря, недей кани приятелите си, ни братята си, ни роднините си, нито богати съседи, да не би и те да те поканят, и ти бъде отплатено.

Então Jesus disse ao que o tinha convidado: “Quando você der um banquete ou jantar, não convide seus amigos, irmãos ou parentes, nem seus vizinhos ricos; se o fizer, eles poderão também, por sua vez, convidá-lo, e assim você será recompensado.

13 Н о когато даваш угощение, поканвай сиромаси, недъгави, куци, слепи;

Mas, quando der um banquete, convide os pobres, os aleijados, os mancos, e os cegos.

14 и ще бъдеш блажен, защото, понеже те нямат с <какво> да ти отплатят, ще ти бъде отплатено във възкресението на праведните.

Feliz será você, porque estes não têm como retribuir. A sua recompensa virá na ressurreição dos justos”. A Parábola do Grande Banquete

15 И като чу това един от седящите с Него, рече Му: Блажен онзи, който ще яде хляб в Божието царство.

Ao ouvir isso, um dos que estavam à mesa com Jesus, disse-lhe: “Feliz será aquele que comer no banquete do Reino de Deus”.

16 А Той му рече: Някой си човек даде голяма вечеря и покани мнозина.

Jesus respondeu: “Certo homem estava preparando um grande banquete e convidou muitas pessoas.

17 И в часа на вечерята изпрати слугата си да рече на поканените: Дойдете, понеже <всичко> е вече готово.

Na hora de começar, enviou seu servo para dizer aos que haviam sido convidados: ‘Venham, pois tudo já está pronto’.

18 А те всички почнаха единодушно да се извиняват. Първият му рече: Купих си нива и трябва да изляза да я видя; моля ти се, извини ме.

“Mas eles começaram, um por um, a apresentar desculpas. O primeiro disse: ‘Acabei de comprar uma propriedade, e preciso ir vê-la. Por favor, desculpe-me’.

19 Д руг рече: Купих си пет чифта волове, и отивам да ги опитам; моля ти се извини ме.

“Outro disse: ‘Acabei de comprar cinco juntas de bois e estou indo experimentá-las. Por favor, desculpe-me’.

20 А друг рече: Ожених се, и за това не мога да дойда.

“Ainda outro disse: ‘Acabo de me casar, por isso não posso ir’.

21 И слугата дойде и каза това на господаря си. Тогава стопанинът разгневен рече на слугата си: Излез скоро на градските улици и пътеки, и доведи тука сиромасите, недъгавите, слепите и куците.

“O servo voltou e relatou isso ao seu senhor. Então o dono da casa irou-se e ordenou ao seu servo: ‘Vá rapidamente para as ruas e becos da cidade e traga os pobres, os aleijados, os cegos e os mancos’.

22 И слугата рече: Господарю, каквото си заповядал стана, и още място има.

“Disse o servo: ‘O que o senhor ordenou foi feito, e ainda há lugar’.

23 И господарят рече на слугата: Излез по пътищата и по оградите, и <колкото намериш> накарай ги да влязат, за да се напълни къщата ми;

“Então o senhor disse ao servo: ‘Vá pelos caminhos e valados e obrigue-os a entrar, para que a minha casa fique cheia.

24 з ащото ви казвам, че никой от поканените, няма да вкуси от вечерята ми.

Eu lhes digo: Nenhum daqueles que foram convidados provará do meu banquete’”. O Preço do Discipulado

25 А големи множества вървяха, заедно с Него; и Той се обърна и им рече:

Uma grande multidão ia acompanhando Jesus; este, voltando-se para ela, disse:

26 А ко дойде някой при Мене, и не намрази баща си и майка си, жена си, чадата си, братята си, и сестрите си, а още и собствения си живот, не може да бъде Мой ученик.

“Se alguém vem a mim e ama o seu pai, sua mãe, sua mulher, seus filhos, seus irmãos e irmãs, e até sua própria vida mais do que a mim, não pode ser meu discípulo.

27 К ойто не носи своя кръст и не върви след Мене, не може да бъде Мой ученик.

E aquele que não carrega sua cruz e não me segue não pode ser meu discípulo.

28 З ащото кой от вас, когато иска да съгради кула, не сяда първо да пресметне разноските, дали ще има с какво да <я> доизкара?

“Qual de vocês, se quiser construir uma torre, primeiro não se assenta e calcula o preço, para ver se tem dinheiro suficiente para completá-la?

29 Д а не би, като положи основа, а не може да доизкара, всички, които гледат да почнат да му се присмиват и да казват:

Pois, se lançar o alicerce e não for capaz de terminá-la, todos os que a virem rirão dele,

30 Т ози човек почна да гради, но не можа да доизкара.

dizendo: ‘Este homem começou a construir e não foi capaz de terminar’.

31 И ли кой цар, като отива на война срещу друг цар, не ще седне първо да се съветва, може ли с десет хиляди да стои против този, който иде срещу него с двадесет <хиляди>?

“Ou, qual é o rei que, pretendendo sair à guerra contra outro rei, primeiro não se assenta e pensa se com dez mil homens é capaz de enfrentar aquele que vem contra ele com vinte mil?

32 И наче, докато другият е още далеч, изпраща посланици да искат условия за мир.

Se não for capaz, enviará uma delegação, enquanto o outro ainda está longe, e pedirá um acordo de paz.

33 И тъй, ако някой от вас не се отрече от всичко що има, не може да бъде Мой ученик.

Da mesma forma, qualquer de vocês que não renunciar a tudo o que possui não pode ser meu discípulo.

34 П рочее, добро нещо е солта, но ако самата сол обезсолее, с какво ще се поправи?

“O sal é bom, mas se ele perder o sabor, como restaurá-lo?

35 Т я не струва нито за земята, нито за тор; изхвърлят я вън. Който има уши да слуша, нека слуша.

Não serve nem para o solo nem para adubo; é jogado fora. “Aquele que tem ouvidos para ouvir, ouça”.