1 ( По слав. 131). Песен на възкачванията. Помни, Господи, заради Давида, Всичките му скърби, -

Senhor, lembra-te de Davi e das dificuldades que enfrentou.

2 К ак се кле на Господа, И се обрече на Силния Яковов, <като каза:>

Ele jurou ao Senhor e fez um voto ao Poderoso de Jacó:

3 Н епременно няма да вляза в шатъра на къщата си, Нито ще се кача на постланото си легло, -

“Não entrarei na minha tenda e não me deitarei no meu leito;

4 Н яма да дам сън на очите си, Или дрямка на клепачите си,

não permitirei que os meus olhos peguem no sono nem que as minhas pálpebras descansem,

5 Д окато не намеря място за Господа, Обиталище за Силния Яковов.

enquanto não encontrar um lugar para o Senhor, uma habitação para o Poderoso de Jacó”.

6 Е то, ние чухме, че той бил в Ефрата; Намерихме го в полетата на Яара.

Soubemos que a arca estava em Efrata, mas nós a encontramos nos campos de Jaar:

7 Н ека влезем в скиниите Му, Нека се поклоним при подножието Му.

“Vamos para a habitação do Senhor! Vamos adorá-lo diante do estrado de seus pés!

8 С тани, Господи, <и влез> в покоя Си, Ти и ковчега на Твоята сила;

Levanta-te, Senhor, e vem para o teu lugar de descanso, tu e a arca onde está o teu poder.

9 С вещениците Ти да бъдат облечени с правда. И светиите Ти нека викат радостно.

Vistam-se de retidão os teus sacerdotes; cantem de alegria os teus fiéis”.

10 З аради слугата Си Давида Недей отблъсква лицето на помазаника Си.

Por amor ao teu servo Davi, não rejeites o teu ungido.

11 Г оспод се кле с вярност на Давида, - <И> няма да пристъпи <думата Си, - Казвайки>: От рожбата на тялото ти Ще положа на престола ти.

O Senhor fez um juramento a Davi, um juramento firme que ele não revogará: “Colocarei um dos seus descendentes no seu trono.

12 А ко чадата ти опазят Моя завет И Моите свидетелства, на които ще ги науча, То и техните чада ще седят за винаги на престола ти.

Se os seus filhos forem fiéis à minha aliança e aos testemunhos que eu lhes ensino, também os filhos deles o sucederão no trono para sempre”.

13 З ащото Господ избра Сиона, Благоволи да обитава в него.

O Senhor escolheu Sião, com o desejo de fazê-la sua habitação:

14 Т ова, <каза Той>, Ми е покой до века: Тук ще обитавам, защото го пожелах.

“Este será o meu lugar de descanso para sempre; aqui firmarei o meu trono, pois esse é o meu desejo.

15 Щ е благословя изобилно храната му! Сиромасите му ще наситя с хляб.

Abençoarei este lugar com fartura; os seus pobres suprirei de pão.

16 Щ е облека и свещениците му със спасение; И светиите му ще възклицават от радост.

Vestirei de salvação os seus sacerdotes e os seus fiéis a celebrarão com grande alegria.

17 Т ам ще направя да изникне рог на Давида; Приготвих светилник за помазаника Си.

“Ali farei renascer o poder de Davi e farei brilhar a luz do meu ungido.

18 Н еприятелите му ще облека със срам; А на него ще блещи короната.

Vestirei de vergonha os seus inimigos, mas nele brilhará a sua coroa”.