1 ( По слав. 131). Песен на възкачванията. Помни, Господи, заради Давида, Всичките му скърби, -

Canto dei pellegrinaggi. Ricòrdati, Signore, di Davide, di tutte le sue fatiche,

2 К ак се кле на Господа, И се обрече на Силния Яковов, <като каза:>

quando egli giurò al Signore e fece voto al Potente di Giacobbe, dicendo:

3 Н епременно няма да вляза в шатъра на къщата си, Нито ще се кача на постланото си легло, -

«Certo, non entrerò nella mia casa, né salirò sul mio letto;

4 Н яма да дам сън на очите си, Или дрямка на клепачите си,

non darò sonno ai miei occhi, né riposo alle mie palpebre,

5 Д окато не намеря място за Господа, Обиталище за Силния Яковов.

finché abbia trovato un luogo per il Signore, una dimora per il Potente di Giacobbe».

6 Е то, ние чухме, че той бил в Ефрата; Намерихме го в полетата на Яара.

Ecco, abbiamo saputo che l’arca era in Efrata: l’abbiamo trovata nei campi di Iaar.

7 Н ека влезем в скиниите Му, Нека се поклоним при подножието Му.

Andiamo nella dimora del Signore, adoriamo davanti allo sgabello dei suoi piedi!

8 С тани, Господи, <и влез> в покоя Си, Ти и ковчега на Твоята сила;

Àlzati, Signore, vieni al luogo del tuo riposo, tu e l’arca della tua potenza.

9 С вещениците Ти да бъдат облечени с правда. И светиите Ти нека викат радостно.

I tuoi sacerdoti siano rivestiti di giustizia e gioiscano i tuoi fedeli.

10 З аради слугата Си Давида Недей отблъсква лицето на помазаника Си.

Per amore di Davide, tuo servo, non respingere il volto del tuo unto.

11 Г оспод се кле с вярност на Давида, - <И> няма да пристъпи <думата Си, - Казвайки>: От рожбата на тялото ти Ще положа на престола ти.

Il Signore ha fatto a Davide questo giuramento di verità e non lo revocherà: «Io metterò sul tuo trono un tuo discendente.

12 А ко чадата ти опазят Моя завет И Моите свидетелства, на които ще ги науча, То и техните чада ще седят за винаги на престола ти.

Se i tuoi figli osserveranno il mio patto e la testimonianza che insegnerò loro, anche i loro figli staranno seduti per sempre sul tuo trono».

13 З ащото Господ избра Сиона, Благоволи да обитава в него.

Poiché il Signore ha scelto Sion, l’ha desiderata per sua dimora.

14 Т ова, <каза Той>, Ми е покой до века: Тук ще обитавам, защото го пожелах.

«Questo è il mio luogo di riposo in eterno; qui abiterò, perché l’ho desiderata.

15 Щ е благословя изобилно храната му! Сиромасите му ще наситя с хляб.

Io benedirò largamente le sue provviste, sazierò di pane i suoi poveri.

16 Щ е облека и свещениците му със спасение; И светиите му ще възклицават от радост.

I suoi sacerdoti li rivestirò di salvezza e i suoi fedeli esulteranno di gran gioia.

17 Т ам ще направя да изникне рог на Давида; Приготвих светилник за помазаника Си.

Qua farò crescere la potenza di Davide e vi terrò accesa una lampada per il mio unto.

18 Н еприятелите му ще облека със срам; А на него ще блещи короната.

I suoi nemici li coprirò di vergogna, ma su di lui fiorirà la sua corona».