Proverbs 13 ~ Provérbios 13

picture

1 K o te tama whakaaro nui ka rongo ki ta tona papa ako: ko te tangata whakahi ia e kore e rongo ki te riri.

O filho sábio ouve a instrução do pai; mas o escarnecedor não escuta a repreensão.

2 E kai te tangata i te pai i te hua o tona mangai: ka kai ia te wairua o te hunga wanoke i te tutu.

Do fruto da boca o homem come o bem; mas o apetite dos prevaricadores alimenta-se da violência.

3 K o te tangata e tiaki ana i tona mangai e pupuri ana i tona ora: ko te tangata ia e hamama nui ana ona ngutu, ko te whakangaromanga mona.

O que guarda a sua boca preserva a sua vida; mas o que muito abre os seus lábios traz sobre si a ruína.

4 E hiahia ana te wairua o te tangata mangere, a kahore he mea mana: ka meinga ia kia momona te wairua o te hunga uaua.

O preguiçoso deseja, e coisa nenhuma alcança; mas o desejo do diligente será satisfeito.

5 E kino ana te tangata tika ki te korero teka: he mea whakarihariha ia te tangata kino, a whakama noa iho.

O justo odeia a palavra mentirosa, mas o ímpio se faz odioso e se cobre de vergonha.

6 K o te tika hei kaitiaki mo te tangata e tapatahi ana te ara: ka whakataka ano te tangata kino e te hara.

A justiça guarda ao que é reto no seu caminho; mas a perversidade transtorna o pecador.

7 T era tetahi kei te amene taonga mona, heoi kahore rawa he mea i a ia: tera tetahi kei te whakarawakore i a ia, heoi nui atu ona rawa.

Há quem se faça rico, não tendo coisa alguma; e quem se faça pobre, tendo grande riqueza.

8 K o nga utu mo te tangata kia ora, ko ona rawa: tena ko te rawakore, e kore e rongo i te riri.

O resgate da vida do homem são as suas riquezas; mas o pobre não tem meio de se resgatar.

9 E koa ana te marama o te hunga tika: ka keto ia te rama o te hunga kino.

A luz dos justos alegra; porem a lâmpada dos impios se apagará.

10 H e totohe anake i ahu mai i te whakapehapeha: he whakaaro nui ia kei te hunga i nga kupu tika.

Da soberba só provém a contenda; mas com os que se aconselham se acha a sabedoria.

11 K o nga taonga i puta mai i te whakamanamana ka iti haere: ko ta te tangata i whakaemi ai, he mea mahi, ka tupu haere.

A riqueza adquirida

12 H e manako taringa roa, he patu ngakau: ka tae te koronga, ko te rakau ia o te ora.

A esperança adiada entristece o coração; mas o desejo cumprido é árvore devida.

13 K o te tangata e whakahawea ana ki te kupu, ka ngaro i a ia ano; ko te tangata ia e wehi ana i te whakahau, ka whiwhi ki te utu.

O que despreza a palavra traz sobre si a destruição; mas o que teme o mandamento será galardoado.

14 K o te ture o te hunga whakaaro nui, he puna no te ora, e puta ai i nga reti o te mate.

O ensino do sábio é uma fonte devida para desviar dos laços da morte.

15 K o to te ngarahu pai he homai atawhai; he taikaha ia te ara o te hunga nanakia.

O bom senso alcança favor; mas o caminho dos prevaricadores é aspero:

16 H e mahi mohio ta te tangata tupato; ko ta te wairangi he hora i te kuwaretanga.

Em tudo o homem prudente procede com conhecimento; mas o tolo espraia a sua insensatez.

17 K a hinga te karere kino ki te kino; ko te karere pono ia, ano he rongoa.

O mensageiro perverso faz cair no mal; mas o embaixador fiel traz saúde.

18 K o te tangata kahore e pai ki te papaki, mana te rawakore, te whakama; engari ko te tangata e whai mahara ana ki te ako, ka whakahonoretia.

Pobreza e afronta virão ao que rejeita a correção; mas o que guarda a repreensão será honrado.

19 K o te hiahia kua rite, he reka ki te wairua: he whakarihariha ia ki nga kuware te whakarere i te kino.

O desejo que se cumpre deleita a alma; mas apartar-se do ma e abominação para os tolos.

20 H aere i te taha o te hunga whakaaro nui, a ka whai whakaaro koe: ko te takahoa ia o nga kuware, ka mamae.

Quem anda com os sábios será sábio; mas o companheiro dos tolos sofre aflição.

21 K a whai te kino i te hunga hara; ko te utu ia ki te hunga tika, he pai.

O mal persegue os pecadores; mas os justos são galardoados com o bem.

22 H e whakarerenga iho ta te tangata pai mo nga tamariki a nga tamariki; kei te rongoa mo te tangata tika nga taonga o te tangata hara.

O homem de bem deixa uma herança aos filhos de seus filhos; a riqueza do pecador, porém, é reservada para o justo.

23 H e nui te kai kei te ngakinga a nga rawakore; tera ia te mea e ngaro ana i te kore o te tikanga pai.

Abundância de mantimento há, na lavoura do pobre; mas se perde por falta de juízo.

24 K o te tangata e kaiponu ana i tana whiu, e kino ana ia ki tana tama; ko te tangata ia e aroha ana ki a ia, ka papaki wawe i a ia.

Aquele que poupa a vara aborrece a seu filho; mas quem o ama, a seu tempo o castiga.

25 K ai ana te tangata tika, makona ana tona wairua; ka hapa ia te kopu o te tangata kino.

O justo come e fica satisfeito; mas o apetite dos ímpios nunca se satisfaz.