1 M arkaasaan mar kale soo fiirsaday waxyaalaha dulmiga ah ee qorraxda hoosteeda lagu sameeyo oo dhan, oo waxaan fiiriyey kuwa la dulmay ilmadoodii, oo mid u qalbi qabowjiyana ma ay lahayn. Kuwii iyaga dulmayay dhankooda xoog baa jiray, laakiinse iyagu qalbiqabowjiye ma ay lahayn.
Then I returned and considered all the oppression that is done under the sun: And look! The tears of the oppressed, But they have no comforter— On the side of their oppressors there is power, But they have no comforter.
2 S idaas daraaddeed waxaan ammaanay kuwii dhintay in ka sii badan kuwa haatan jooga ee weli nool.
Therefore I praised the dead who were already dead, More than the living who are still alive.
3 O o weliba waxaa labadoodaba ka wanaagsan kan aan weli dhalan oo aan arag shuqulka sharka ah oo qorraxda hoosteeda lagu sameeyo.
Yet, better than both is he who has never existed, Who has not seen the evil work that is done under the sun. The Vanity of Selfish Toil
4 O o haddana waxaan arkay in hawl oo dhan iyo shuqul kasta oo lagu guulaystoba uu nin deriskiisu ugu hinaaso. Oo taasuna waa wax aan waxba tarayn iyo dabagalka dabaysha oo kale.
Again, I saw that for all toil and every skillful work a man is envied by his neighbor. This also is vanity and grasping for the wind.
5 N acasku gacmihiisuu isku duudduubaa, oo wuxuu cunaa hilibkiisa.
The fool folds his hands And consumes his own flesh.
6 S acab muggiis oo xasilloonaan lagu helo ayaa ka wanaagsan laba sacab oo hawl iyo dabagalka dabaysha lagu helo.
Better a handful with quietness Than both hands full, together with toil and grasping for the wind.
7 O o haddana waxaan qorraxda hoosteeda ku fiirsaday wax aan waxba tarayn.
Then I returned, and I saw vanity under the sun:
8 W axaa jira mid keligiis ah oo uusan mid labaadna wehelin, oo aan wiil iyo walaal toona lahayn. Hawshiisa oo dhammu dhammaad ma leh, oo indhihiisuna taajirnimo kama dhergaan. Oo wuxuu isku yidhaahdaa, Bal yaan u hawshoonayaa, yaanse naftayda waxyaalo wanwanaagsan ugu diidayaa? Taasuna waa wax aan waxba tarayn, waana dhib aad u xun.
There is one alone, without companion: He has neither son nor brother. Yet there is no end to all his labors, Nor is his eye satisfied with riches. But he never asks, “For whom do I toil and deprive myself of good?” This also is vanity and a grave misfortune. The Value of a Friend
9 L aba waa ka wanaagsan yihiin mid qudha, maxaa yeelay, abaalgud wanaagsan bay hawshooda ka helaan.
Two are better than one, Because they have a good reward for their labor.
10 W aayo, hadday dhacaan, mid ba wadaygiis sare u qaadi doona, laakiinse waxaa iska hoogay kii markuu dhaco keligiis ah, oo aan lahayn mid kale oo sare u qaada.
For if they fall, one will lift up his companion. But woe to him who is alone when he falls, For he has no one to help him up.
11 O o haddana haddii laba wada seexdaan way iskululeeyaan, laakiinse sidee baa mid keligiis ahu u kululaan karaa?
Again, if two lie down together, they will keep warm; But how can one be warm alone?
12 O o hadduu nin ka adkaado mid keligiis ah kolley laba way hor joogsan doonaan. Xadhig saddex qaybood laysugu soohay dhaqso uma kala go'o. Dallacaaddu Micne Ma Leh
Though one may be overpowered by another, two can withstand him. And a threefold cord is not quickly broken. Popularity Passes Away
13 B oqor nacas ah oo gaboobay oo aan innaba mar dambe talo qaadan waxaa ka wanaagsan barbaar miskiin ah oo xigmad leh.
Better a poor and wise youth Than an old and foolish king who will be admonished no more.
14 W aayo, xabsi buu uga soo baxay inuu boqor noqdo, oo boqortooyadiisuu ku dhex dhashay isagoo miskiin ah.
For he comes out of prison to be king, Although he was born poor in his kingdom.
15 W axaan arkay inta nool ee qorraxda hoosteeda socota oo dhan iyagoo la jooga barbaarka meeshiisa istaagi doona.
I saw all the living who walk under the sun; They were with the second youth who stands in his place.
16 D adka uu isagu u taliyey oo dhammu dhammaad ma lahayn, laakiinse kuwa isaga ka daba iman doonaa kuma rayrayn doonaan isaga. Hubaal taasuna waa wax aan waxtar lahayn iyo dabagalka dabaysha oo kale.
There was no end of all the people over whom he was made king; Yet those who come afterward will not rejoice in him. Surely this also is vanity and grasping for the wind.